به گزارش ایکنا از قم، به نقل از ستاد خبری همایش بینالمللی «حقوق بینالملل و مخاصمات مسلحانه در منطقه»، محمد خلیل جعفر، استادیار حقوق بینالملل دانشگاه بغداد امروز 22مهر ماه در حاشیه این همایش به صورت مجازی در جمع خبرنگاران، اظهار کرد: اشکالات بسیاری به ماده 51 منشور سازمان ملل متحد تدوین شده، وارد است و مهمترین اشکال وارده آن است که دولتها از آن تفسیر به رأی میکنند.
وی به تلاش دولتها برای تفسیر این ماده قانونی و آنچه که به موضوع استخدام زور با عناوین مختلف، مربوط است، اشاره کرد و افزود: در بسیاری از موارد، تفسیر دولتها با آرایی که در دادگاههای بینالمللی صادر شده است، تفاوتهایی دارد.
خلیل جعفر بیان کرد: بند چهار ماده 2 منشور ملل متحد، دولتها را از تهدید و توسل به زور، منع میکند؛ با این حال، مفهوم ممنوعیت مذکور مبهم است، تا حدودی میتوان گفت که نگرش دولتها به ممنوعیت تهدید به زور، متفاوت از نگرش آنها به ممنوعیت توسل به زور است.
وی به پشتیبانی هوایی آمریکا از عناصر گروه تروریستی داعش بیان کرد: ما باید شاهد تبعات قانونی این مقرره باشیم و به نظر میرسد یکی از تبعات حقوقی آن، همین حمایت آمریکا از نیروهای تروریستی است.
خلیل جعفر اظهار کرد: در واقع، امروزه هیچ تهدید به زوری حتی اتمام حجتی که مطابق با کنوانسیون سوم لاهه صادر شده باشد قانونی نخواهد بود مگر آنکه با مقررات عرفی و منشور ملل متحد در مورد حقوق توسل به زور سازگار باشد.
وی با بیان اینکه برای تفسیر توسل به زور در منشور سازمان ملل، تلاشهای زیادی انجام شده است، تصریح کرد: این تفسیرها در راستای منع توسل به زور در کشورهای مختلف و در روابط بینالملل انجام شد.
خلیل جعفر گفت: ماده 51 سازمان ملل متحد نمیتواند قواعد را به شکلی کامل و تام تقدیم کند عبارت وارده در آن عباراتی هستند که کلی هستند که هرکسی میتواند تفسیر به رای کند و این ایراد بزرگی است و نتیجه این کلیگویی عدم اهمیت به جوانب مختلف این ماده است؛ به موجب جوانبی که میتواند بر ملتها اعمال زور کرد و به موجب این مقرره، جنگهای مسلحانه ایجاد شد.
وی ادامه داد: درگیریها اول بین کشورها بود اما امروزه این درگیریها به شکلهای مختلفی ادامه پیدا کرده است.
استادیار حقوق بینالملل دانشگاه بغداد بیان کرد: عملکرد جوامع بینالمللی در واقع به این سمت است که آمریکا هر کاری انجام بدهد آن را تایید کنند حتی اگر با اعمال زور و خشونت همراه باشد اما این مسئله برای ایران مصداقی ندارد.
انتهای پیام