حجتالاسلام والمسلمین حسین درودی، مدرس و پژوهشگر سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و پژوهشگر دینی طی یادداشتی که در اختیار ایکنای قم قرار داده است، نوشت: در ایام سوگواری حضرت زهرا(س) شایسته است به یک اصالت انسانساز یعنی تبیین عظمت مقام زن تمدنساز توسط حضرت صدیقه شهیده توجه کرده و از برکات بیبدیل آن غفلت نشو، چراکه معرفت آموخته مکتب پیامبران الهی در عرصههای فردی و جمعی و نیز زیست سیاسی و اجتماعی حضور و ظهور خود را اعلام کرد و زنآزاری و زنده به گور کردن دختران برای زندگی قیبلهای و قومی دوران جاهلی با اعتراضی مواجه شد که قابل توجیه و پنهانسازی نبود.
از همینرو جایگاه اصالتبخشی زنان در عرصههای مختلف فردی و اجتماعی پساجاهلیت رونق گرفت؛ لکن این نجاتبخشی و احیاگری بعد از قرنها بهدلیل زندگی منفک شده از معنا و معرفت در زیست صنعتی و نظام لیبرالی، آسیبها و آفاتهایی را برای جامعه جهانی بهوجود آورد که بردگی مدرن و جنگهای با نظامات نسلکشی و بیرحمی تمام و کمال از افتخارات آن است.
فاجعه دردناک عاطفهسوزی نظام بینالملل با عدم شناخت یا شناخت ناسالم از دستاوردهای فاطمی پیوند خورده است، چراکه جامعه محروم شده، زنان را با ظلمهای مدرن شناختی گرفتار کرده است بهویژه در میان مسلمانان که برآیند آن قربانی کردن زنان با اسباب و ابزارهای مدرنی است که حیوانفرزندی و برهنگی خانوادهستیز و خودفریبی فردمحور را بر آنان و جامعه الزام و اجبار کرده و در آینده نزدیک بهصورت دهشتناکی شاهد این فجایع خواهیم بود.
دخت بزرگترین پیامبر خلقت با منش و روش مهرورزانه خویش، قرآن حکیم را بهعنوان یک کتاب آموزشی پاسخگو به تمامی نیازهای مادی و معنوی بشر معرفی کردند؛ ایشان با تربیت قرآنی کارگر و کنیز خانه خود به بشریت آموزش دادند که طعم شیرین و شورانگیز استقلال و نشاط پایدار و مانای آزادگی؛ همنشینی قلب آدمی با قرآن کریم را لازم دارد.
فضه خادمه با سلوک دهنده قرآن مدرسه فاطمی بهگونهای عمیق همنشین شده بود و بعد از شهادت معلم تمام خویش، سؤال هر سائلی را با آیات تواندهنده قرآن عظیم پاسخ میدادند و فرشتگان آسمان و زمین را محبوب خود کرده و از آنها بهرهها میبرد که هر کدام از آن بهرهها آمال و آرزوی هزاران نخبه بشری است.
در مراکز آموزش احکام دینی بهویژه مدارس و دانشگاهها جای خالی اخلاق مهرورزانه تفکیک نشده از آموزش، آسیب بزرگی را برای جامعه تربیتی کشور پدید آورده که برخی با سوءنیت بدون توجه به ناتوانی مجریان و مدیران از مهارت مهرورزی اسلامی اقدام به گزارش کذب از دلزدگی و تقابلسازی جوانان با دین و انقلاب، خبرپراکنی میکنند.
ارتباطگیری با احکام دین و مبانی دینی انقلاب برای برخی جوانان با موانعی از درون و برون مواجه شده که تنها راه برونرفت از این مشکل اخلاص یا همان انرژی حاصل از محبت خداوندی برای دستاندرکاران برنامهریزی و سیاستگذاری است که از ارتباط با خداوند یا همان چشیدن درس توحید حاصل میشود تا برای انتقال معارف دینی جاذبهآفرین باشد؛ همچنان که حضرت زهرا(س) در آموزش احکام دین و راه و رسم زندگی مؤمنانه، منشی را اختیار کردند که در آن آگاه شدن و نجات از جهل و جهالت جزو حقوق تکوینی انسانها محسوب میشود.
از همینرو، حضرت زهرا(س) بهعنوان یک مدرس و معلم اسلامی در میدان پاسخگویی سؤال زن مراجعهکنندهای که به سبب کثرت تکرار احساس خجالت میکرد او را از انفعال و اضطراب رهایی بخشیده و محبت الهی را در دلش پدید آورده و خودتحریمی سائل را به فرصت توحیدی مبدل کردند؛ به این معنی که حضرت زهرا(س) با مهرورزی توحیدی جایگاه عالم و متعلم را در دایره رحمت و رأفت الهی برای او به نمایش گذاردند و در برابر عذرخواهی زن سؤالکننده به جهت دیرفهمی با محبت عملی پاسخ دادند و ایشان را چنین خطاب کرده و فرمودند: «نگران مباش سؤالات شما مرا پاداش قرب الیالله میبخشد، آیا من به سبب این تقرب الهی باید از پرتکراری سؤال شما افسرده و خسته شوم؟!» این آموزش تراز الهی میتواند درمانگر سرگردانی و وحشتزدگی امروز جامعه بشری باشد، زیرا آموزش با دو بال سعی و کوشش فراوان و اخلاص، قدرت تسخیر دلها و همنشینی با فرشتگان را به آدمی میدهد.
به فرمایش رهبری معظم در بیانیه گام دوم در بحث پرتکرار فاصله میان بایدها و واقعیتها که آمده است: «جمهوری اسلامی برایش مهم است که چرا بماند و چگونه بماند» با توجه به تبیین امام جامعه جهت طی شدن امیدآفرین فاصله میان واقعیتها و بایدها در زیست مادی و معنوی مردم، میتوان گفت کم و کیف معارف استخراج شده از منابع و مبانی اسلام و انقلاب باید بهگونهای تغییردهنده و فرآیندساز و گفتمانآفرین باشد که در راستای جبهه مقاومت و استقامت در برابر تهاجم دشمنان آن معارف استخراجی پاسخگو و قابل ارجاع برای جوانان باشد؛ همچنین نوع ساختارسازی فردی و جمعی در اذهان و تطبیق آن با مصدایق در سکوهای حکمرانی را قابل تبعیت و به آینده خوشبین کند.
اگر برنامه درسی حاکم بر بهترین سرمایه عمر جوانان در مدارس و دانشگاهها و همچنین مراکز فرهنگی با معارف اسلامی یک جهتسنجی علمی شود، به وضوح بیانگر آن است که روش برداشت از منابع اسلامی و گردش کار آموزشی نزد برخی مدیران و مسئولان انقلاب اسلامی به سمت و سوی تقابل تعاندی و تزاحم تضادساز است؛ راهکار امیدبخش و متناسبساز این مهم عبارت است از گنجاندن سیره اهل بیت(ع) با حمایت تکنولوژی بومی روز در کتابهای معارف اسلامی و انسانی است و این بدون سازوکارهای اجتهادی در علوم اسلامی و انسانی ممکن نخواهد شد.
نباید این مهم را فراموش کرد که این فرآیند بدون تردید از زیرساختهای گام دوم انقلاب اسلامی است، پس اگر دلسوزان و حامیان حقیقی انقلاب اسلامی انتظار دارند مباحثی مهمی مانند پوشش مؤمنانه و نیز ساختار اقتصادی عادلانه متناسب آیات وحی و آرمانهای انقلاب که برآیندشان معرفی یک سبک زندگی مورد نیاز تمدن نوین اسلامی را دربر داشته باشد و بتواند دشمنان را ناامید و دوستان را امیدوار کند، لازم و ضروری است که درس دینی و قرآن در مدارس و سایر مراکز آموزشی با محتویات و روشی ارائه شود که با نیازهای نسلهای زد و آلفا، قدرت تبادل و تعامل داشته باشند.
انتهای پیام