3 سبک تلاوتی اصلی در تقلید
در جریان تلاوت تقلیدی به ویژه در اوایل دوره آموزشی تربیت قاری، از سه سبک اصلی تقلید یعنی سبک‌های منشاوی، مصطفی اسماعیل و عبدالباسط پیروی شود.
به گزارش ایکنا، هشتمین قسمت از بسته آموزشی تقلید در تلاوت قرآن کریم با تدریس علی محرابی، حافظ، قاری و مدرس قرآن کریم صبح امروز 27 آبان‌ماه منتشر شد.
این بسته‌های آموزشی که پیوست آموزشی مجمع قاریان نوجوان است، روزهای شنبه ساعت ۱۰ صبح در خبرگزاری ایکنا، سایت سازمان اوقاف و امور خیریه و صفحات مربوط به مسابقات رسمی جمهوری اسلامی ایران در فضای مجازی منتشر می‌شود.
در این آموزش‌ها که بیش از ۵۰ جلسه به طول خواهد انجامید، موضوعات تخصصیِ عمومی در حوزه تلاوت قرآن کریم آموزش داده خواهد شد. در ادامه متن این قسمت آمده است؛
«پس از درک اهمیت تقلید در تلاوت، موضوعی که باید به سراغ آن برویم، این است که باید از چه قاریان و سبک‌هایی در تلاوت تقلید کنیم؟
در این بخش به سه سبک تقلیدی در تلاوت به ویژه زمانی که در اوایل دوران تقلید هستیم اشاره می‌کنیم که عبارتند از سبک محمد صدیق منشاوی، سبک مصطفی اسماعیل و سبک عبدالباسط محمد عبدالصمد. اما در توضیح اینکه بر چه اساس این سه سبک به عنوان سبک‌های اصلی تلاوت معرفی می‌شوند؟ حداقل چهار دلیل را می‌توان ذکر کرد؛ نخست اینکه آنها از استاندارد بالایی در میان سبک‌های دیگر تلاوت هم از نظر صوت و لحن و از نظر فنی برخوردارند.
دومین ویژگی آنها که دلیل بر انتخاب آنها به عنوان سبک اصلی تلاوت هست و باید مورد تقلید قرار گیرد، ساختارمندی آنهاست، چرا که یکی از مهمترین اهداف ما از تقلید این است که تلاوتمان، یک ساختار و چارچوب مشخصی به خود گیرد.
سومین ویژگی سبک‌های اصلی تلاوت، مقبولیت جهانی آنهاست و از آنجا که یکی از مهمترین اهداف ما در تلاوت این است که در مردم اثرگذار باشیم، بنابر این در تقلید هم بهتر است که بیشتر به سمت سبک‌هایی که در اثرگذاری بر روی مستمع موفق بودند، برویم.
چهارمین دلیل هم اینکه این تلاوت‌ها توانسته‌اند بر روی سبک‌های دیگر تلاوت هم اثرگذار باشند تا آنجا که مثلاً تلاوت اساتیدی همچون کامل یوسف و مصطفی غلوش بسیار متأثر از سبک تلاوت استاد مصطفی اسماعیل است.
اما پرسش دیگر این که با این تفاصیل آیا ما نمی‌توانیم سبکی به غیر از سبک‌های اصلی را در تلاوت خود مورد استفاده قرار دهیم؟ در پاسخ باید گفت: البته که می‌توان این کار را کرد؛ به شرط اینکه تلاوت ما به یک چارچوب مشخصی برسد و سطح تلاوت قابل قبولی را احراز کرده و انتخاب درستی داشته باشیم که تناسبی با توجه به ویژگی‌های صوتی و سبک و سیاق ساختار کلی تلاوت ما داشته باشد.»
انتهای پیام
