مهماننوازی حضرت علی اکبر(ع) در مدینه + فیلم
حضرت علی‌اکبر(ع) از سن 14 سالگی مهمان‌سرایی در مدینه داشتند و مسافران فقیر و خستگان از راه رسیده را با کرامت به مهمان‌سرای خود دعوت می‌کردند.
سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور به مناسبت فرارسیدن ایام سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین(ع)، رویداد فرهنگی ـ هنری «قلم» را با محوریت شخصیت حضرت علی اکبر(ع) و با تدبر در سوره مبارکه قلم برگزار می‌کند. در این راستا حجت‌الاسلام والمسلمین سیدجواد بهشتی در ۱۰ جلسه در خصوص شخصیت حضرت علی اکبر(ع) مباحثی را مطرح می‌کند.
در قسمت ششم این مجموعه، حجت‌الاسلام والمسلمین سید جواد بهشتی، پژوهشگر و مفسر قرآن به ارائه نکاتی پیرامون «مهماننوازی حضرت علی اکبر(ع)» پرداخت که در ادامه می‌خوانید.
امام حسین(ع) روز عاشورا جوانی را به میدان فرستاد و عرضه داشت: پروردگارا تو شاهد باش جوانی به میدان می‌رود که شبیه‌ترین فرد به پیامبر است. خَلقاً از نظر قیافه؛ خُلقاً از نظر اخلاق و منطقاً از نظر طرز سخن گفتن. یکی از صفاتی که همه پیامبران داشتند مهماننوازی بود. خداوند به ابراهیم خلیل پیغام داد که می‌دانی چرا تو را به پیامبری برگزیدم؟ یکی از دلایل این است که تو خیلی مهمان دوست داری.
پیامبر عزیز ما نیز بسیار مهمان‌نواز بودند؛ گاهی در خانه غذای کمی داشتند اما همان غذای کم را مقابل مهمان می‌گذاشتند. از پیامبر(ص) پرسیدند مکارم اخلاقی که به خاطر آن مبعوث شده‌ای چه مسائلی است؟ ایشان صفت‌های متعددی برشمردند که یکی از آنها مهماننوازی بود.
امیرالمومنین علی(ع) نیز به مهماننوازی شهره است. روزی در خانه چهره حضرت علی(ع) ناراحت بود؛ حضرت فاطمه(س) پرسیدند یا ابالحسن چرا ناراحتی؟ فرمود یک هفته است که مهمان نیامده است.
یکی از ویژگی‌های حضرت علی اکبر(ع) از سن 14 سالگی، این بود که مهمان‌سرایی در مدینه داشتند و مسافران فقیر و خستگان از راه رسیده را با کرامت به مهمان‌سرای خود دعوت می‌کردند و مثل جدشان امیرالمؤمنین(ع) که زراعت می‌کرد و غذای ساده می‌خورد، خودشان غذای ساده می‌خوردند اما برای مهمانان غذای با کیفیت بر سر سفره می‌گذاشتند.
این نشانه بزرگی انسان‌هاست. امروز در کشور ما خوشبختانه گروه‌ها و جوانانی داریم که به مناسبت‌های مختلف کارهای جهادی کرده و از مردم و نیازمندان پذیرایی می‌کنند. این خلق و خوی علی اکبر(ع) از پیامبر(ص) به او ارث رسیده است.
انتهای پیام
