بهترین ذکری که قلب انسان را در اوج بلا تسکین می‌دهد
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت گفت: «صَبْراً عَلى قَضائِکَ یا رَبِّ لا إِلهَ سِواکَ، یا غِیاثَ الْمُسْتَغیثینَ؛ در برابر قضای تو صبر می‌کنم، ای پروردگار من، معبودی جز تو نیست، ای پناه بی‌پناهان»، آخرین ذکری بود که در گودی قتلگاه از حضرت اباعبدالله(ع) شنیده شد و این بهترین ذکری است که قلب انسان را در اوج بلا و مصیبت تسکین می‌دهد.
به گزارش ایکنا از قم، به نقل از پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه(س)، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسین مؤمنی، استاد حوزه علمیه، شب گذشته، 23 آبان‌ماه در محفل معارفی حرم مطهر بانوی کرامت که در شبستان امام خمینی(ره) برگزار شد، ضمن اشاره به آیه 200 آل عمران «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»، اظهار کرد: اگر می‌خواهیم در همین دنیا به فلاح و رستگاری برسیم باید نسبت به این آیه شریفه توجه داشته باشیم. «اصبروا، صابروا، رابطوا، والتقو الله» مؤلفه‌های مهم رسیدن به فلاح و رستگاری است که نظر به دنیا دارد و از رهگذر آن نظری به آخرت هم دارد.
وی با بیان اینکه این فلاح و رستگاری منحصر به آخرت، قبر و قیامت نیست، ادامه داد: فلاح و رستگاری در دنیا و به‌تبع آن در آخرت همواره مورد توجه آموزه‌های الهی بوده است.
بلا نشانه‌‌ای از توجه خاص خداوند به انسان است
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت به فراز‌هایی از کتاب گران‌سنگ جهاد النفس وسائل‌الشیعه و روایت‌های باب ۲۴ اشاره کرد و گفت: صبر بر عبادت و انجام واجبات، صبر در مصائب و صبر در معصیت از مهم‌ترین بستر‌های صبر است و لذتی که در صبر بر طاعت الله و اقامه نماز شب و انجام فرایض وجود دارد در هیچ جایی نمی‌توان یافت.
سخنران محفل معارفی حرم مطهر بانوی کرامت با بیان اینکه انسان باید در مقابل گرفتاری و بلا‌ها صبوری به خرج دهد، اظهار کرد: بلا نشانه توجه خداوند متعال به انسان است؛ این بلا‌ها یا برای به مدار بندگی برگرداندن انسان است و یا اینکه خداوند متعال از صبر بر بلا می‌خواهد آدمی را به مقام والای بندگی و درجات رفیع رهنمون کند.
وی با اشاره به اینکه شکر، صبر و سکوت بر بلا بسیار مهم است، گفت: سکوت در مقابل مصیبت و بلا، نازل‌ترین واکنش انسان در مسیر بندگی است، «صَبْراً عَلى قَضائِکَ یا رَبِّ لا إِلهَ سِواکَ، یا غِیاثَ الْمُسْتَغیثینَ؛ در برابر قضای تو صبر می‌کنم، ای پروردگار من، معبودی جز تو نیست، ای پناه بی‌پناهان» آخرین ذکری است که از حضرت اباعبدالله(ع) در گودی قتلگاه شنیده شد. این ذکر بهترین ذکری است که قلب انسان را در اوج بلا و مصیبت تسکین می‌دهد.
زندگی بی‌یاد و نام امام زمان(عج)، زندگی بدون روح است
مؤمنی انجام واجبات و ترک محرمات را نازل‌ترین بُعد تقواپیشگی توصیف کرد و ادامه داد: زندگی بی‌یاد و نام امام زمان(عج)، زندگی بدون روح است و خانه‌ای که در آن یاد امام نباشد، آن خانه محیط آرامش و تجلی معنویت نخواهد بود.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت یادآور شد: این نکته که دقت داشته باشیم هیچ‌وقت دل حضرت را به درد نیاوریم، نخستین و مهم‌ترین گام ارتباط با صاحب‌الزمان(عج) است.
وی با اشاره به اینکه باور و اعتقاد عمیق انسان به امام زمان(عج) او را در مسیر کسب عنایات خاصه حضرت قرار می‌دهد. انسان در اثر ربط به حضرت و یاد و نام ایشان مراقبه در عمل می‌کند تا چشم، گوش و زیانش آلوده و عمل بد به حضرت عرضه نکند.
مؤمنی در بخش پایانی سخنان خود با تأکید بر اهمیت یاد و نام امام زمان(عج) و تجلی عینی یا بن الحسن در محیط خانه یادآور شد: قضایای فلسطین و غصه ظلم‌هایی که در حق زن و کودکان مظلوم فلسطینی می‌شود، در گام نخست متوجه قلب نازنین حجت بن الحسن(عج) است و ایشان را داغدار کرده است.
انتهای پیام
