تجسم و تمثُل راهی برای ارتباط قوی با خداوند است
عضو هیئت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) گفت: انسان‌هایی که در انس با خداوند ضعیف هستند به عوامل مختلفی برای برقراری ارتباط، متمثل می‌شوند که از جمله آن‌ها خانه کعبه است.
به گزارش ایکنا از قم، حجت‌الاسلام والمسلمین سیداحمد فقیهی، استاد اخلاق حوزه علمیه و عضو هیئت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، روز گذشته، 18 فروردین‌ماه در سخنرانی ماه مبارک رمضان در مسجد الغدیر دانشگاه قم اظهار کرد: در سخنان گذشته اشاره شد که انسان باید با خداوند ارتباط عاطفی عمیقی تشکیل دهد و به نوعی عشق عمیق به خداوند بورزد.
وی ادامه داد: انسان هنگامی که در مسجدالحرام مشغول عبادت می‌شود، حال بسیار معنوی و خوبی پیدا می‌کند در یکی از سفرها به حج از بزرگی سؤال شد که چگونه می‌توان این حال معنوی و خوب را پس از سفر نیز حفظ کرد؟ ایشان پاسخ دادند که با تجسم و تمثل این لحظات.
استاد حوزه علمیه افزود: البته لازم به ذکر است که کعبه به طور واقعی خانه خداوند نیست و حقیقتاً خداوند در آن زندگی نمی‌کند، اما این مکان به این دلیل به دستور خداوند بنا نهاده شده است که برخی افراد نمی‌توانند به طور مستقیم با خداوند انس برقرار کنند و در این امر ضعف دارند، در نتیجه خانه کعبه تمثلی می‌شود برای آن‌ها، هم‌چنین تمثل در خیلی از جاهای دیگر وجود دارد، به طور مثال در نماز هنگامی که انسان بلند می‌شود، ادب می‌کند و یا به رکوع می‌رود تمثل در برابر اکرام و بزرگداشت است.
فقیهی بیان کرد: اگر در مسجدالحرام حضور داشته باشید و دعای ابوحمزه را بخوانید در قسمتی از دعا آمده است خدایا این بنده ضعیف و گنهکار تو در برابر درب خانه تو نشسته است، وقتی در اینجا کعبه تمثل شود ارتباط عمیقی اتفاق می‌افتد؛ در جای دیگر از دعا اشاره می‌کند که چرا به این جا آمده‌ام و می‌گوید که خداوندا تمام حوائج، خواسته‌ها و نیازهایم را به در خانه تو آورده‌ام.
عضو هیئت علمی مؤسسه امام خمینی(ره) گفت: در جایی از دعا آمده است که خدایا روی خود را از من برمگردان، خود این آیین نیز به گونه‌ای تمثل است چرا که خداوند جسم نیست تا روی برگرداند اما برای ارتباط عمیق این لفظ به کار می‌رود.
وی اضافه کرد: با اینکه در دعا نیز اشاره می‌شود که فرشته‌ای دائم گناهان را به سمت خداوند می‌برد و انتظار این است که خداوند غضب کند اما اینطور نیست و خداوند بسیار رحیم‌تر از تصور ماست، تا حدی که در ماه رمضان بندگانش را صدا می‌زند و می‌گوید آیا گناه کننده‌ای هست که توبه کند تا گناهانش را بیامرزم.
فقیهی ادامه داد: برخی از افراد زمانی که به عمق این جملات و دعا پی می‌برند از اعماق جان فریاد سر می‌دهند، این فریاد تصنعی و ظاهربینانه نیست بلکه کاملاً واقعی و از سر حیرت است.
استاد اخلاق حوزه در پایان یادآور شد: نمونه دیگری از تمثل را می‌توان در عزاداری حضرت ام‌البنین(س) برای فرزندشان حضرت عباس(ع) دید، با اینکه ایشان در کربلا نبودند و ندیدند پس از شهادت فرزند گرامیشان، قبری در قبرستان بقیع درست کرده بودند و بر آن عزاداری می‌کردند، این هم به گونه‌ای تمثل است.
انتهای پیام
