نگاهی به مقام حضرت زهرا(س) در منابع اهل‌ سنت

به گزارش ایکنا از قم، به نقل از پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه(س)، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدصادق میرشفیعی، استاد حوزه علمیه قم در سخنرانی شامگاه 28 آذرماه در حرم مطهر بانوی کرامت اظهار کرد: امام صادق(ع) فرمودند ماجرای شهادت مادرمان زهرا(س) نسبت به مصیبت کربلا بزرگ‌تر، وحشتناک‌تر و تلخ‌تر است.

وی ادامه داد: ریشه برپا شدن روز عذاب برای امت حادثه غصب حق امیرالمؤمنین(ع) و هجوم به خانه حضرت زهرا(س) و شهادت ایشان است زیرا پیامبر(ص) خبر دادند اگر همه مردم بر محبت علی بن ابیطالب(ع) اجتماع می‌‎کردند خدای متعال آتش را برای این امت خلق نمی‌کرد.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه برخی می‌خواستند این حقایق را انکار کنند و شهادت حضرت زهرا(ع) را یک حادثه ساده جلوه دهند، افزود: ما در این ایام باید فضائل و مناقب حضرت صدیقه طاهره(س) را بیان کنیم تا همه بدانند که حضرت زهرا(س) یک زن عادی نبودند؛ سیره پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع) برای ما روشن کرده که ایشان نه تنها آدم عادی نبودند بلکه جزء ارکان عالم هستی و ارکان مهم اسلام هستند و پیامبر(ص) ایشان را همراه خود به عنوان یک رکن اسلام معرفی کردند.

وی با اشاره به حدیث «لولاک لما خلقت الافلاک…» که از سند معتبری برخوردار است، گفت: می‌توان این حدیث را حاکی از آن دانست که خلقت انسان برای عبادت و بندگی خدا است و اگر پیامبر(ص) نباشند خلقت لغو می‌شود و اگر امیرالمؤمنین (ع) نباشند کار پیامبر(ص) تکمیل نمی‌شود و حضرت زهرا(س) اگر نباشند کار نبوت و ولایت به سرانجام نمی‌رسد.

میرشفیعی با بیان اینکه حضرت زهرا(س) شخصیت بسیار فوق‌العاده‌ای هستند که پدرشان جلوی قدم ایشان بلند می‌شوند، به استقبالشان می‎‌روند، دست‌شان را می‌بوسند، جای خودشان می‌نشانند و در عبارت‌های حیرت‌انگیز ایشان را معرفی می‌کنند، گفت: ما روایات بسیار زیادی در مقام و عظمت حضرت زهرا(س) از منابع شیعه و سنی داریم که هیچ مسلمان عاقلی نمی‌تواند این شخصیت با عظمت را انکار کند و یک نمونه آن این است که پیامبر(ص) فرمودند فاطمه قلب و روح من است.

وی با اشاره به مقتل و شهادتنامه حضرت زهرا(س) گفت: درباره شهادت حضرت در منابع شیعی به وفور و در منابع اهل سنت هم به اندازه کافی مطالب بیان شده است تا اگر کسی بخواهد حقیقت را بفهمد بتواند سرنخ‌ها را پیدا کند و راه درست را تشخیص دهد.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه شهادت حضرت زهرا(س) می‌تواند بسیاری از مسائل کلان عالم اسلام را روشن کند، گفت: بر اساس وظیفه‌ای که داریم هم باید خودمان روشن باشیم که قصه از چه قرار بوده و هم باید توده مردم مسلمانی که بی‌خبر نگه داشته شده‌اند را آگاه کنیم.

وی با اشاره به سخنی از یک عالم سنی به نام جوینی که سال‌ها شیخ‌الاسلام اهل سنت بود، گفت: این فرد کتابی به نام فرائد السمطین دارد که در آن نقل می‌کند «فاما الفاطمه فإنها سیدة نساء العالمین» که نشان می‌دهد حضرت زهرا(س) یک زن عادی نیستند که آن فرد پشت درب خانه وقتی حضرت فرمودند چرا وصیت پدرم را کنار گذاشتید و عمل نکردید گفت این حرف‌های زنانه را دور بریز.

میرشفیعی گفت: وقتی آن دو نفر به عیادت حضرت زهرا(س) رفتند و حضرت فرمودند شما دو نفر من را اذیت کردید، من را به غضب آوردید، هرگز با شما حرف نمی‌زنم و بعد از هر نمازی نفرینتان می‌کنم اولی شروع به گریه کرد ولی دومی به او گفت برای حرف یک زن گریه می‌کنی؟ وقتی حضرت زهرا(س) به مسجد رفتند و فرمودند فدک را پدرم به من داده است گفتند شاهد بیاور و نسبت دروغ‌گویی به ایشان دادند و بی‌ادبی‌ها و جسارت‌های زیاد به زنی کردند که به اعتراف خودشان سیدة نساءالعالمین است و پیامبر(ص) فرمودند فاطمه سلام الله علیها پاره تن من، روشنایی چشم من، میوه دل من و روح من است همان روحی که بین دو پهلو دارم و لازمه این روایت پیامبر(ص) این است که تمام فضائل و مناقب رسول‌الله(ص) در حضرت فاطمه(س) جمع است.

استاد حوزه علمیه افزود: ادامه روایتی که این عالم سنی نقل کرده این است که پیامبر(ص) فرمودند: دخترم فاطمه وقتی در محراب نماز می‌ایستد نورش برای اهل آسمان آشکار می‌شود مانند نور ستارگان که برای اهل زمین آشکار است و خدای متعال به وجودش مباهات می‌کند و به ملائکه می‌فرماید به کنیز من فاطمه نگاه کنید که بزرگ کنیزهای من است و در پیش روی من ایستاده و پهلوهایش از خوف من می‌لرزد و با تمام وجودش من را عبادت می‌کند، ای ملائکه من شما را گواه می‌گیرم که شیعیان فاطمه را از آتش خود در امان خواهم کرد.

وی اضافه کرد: این عالم سنی در ادامه روایت نقل می‌کند که پیامبر(ص) فرمودند من هر بار فاطمه‌ام را می‌بینم یادم می‌آید که بعد از من با او چه رفتاری می‌شود مثل اینکه دارم می‌بینم که به چشم حقارت و خواری به آن خانه نگاه می‌شود، از ارث محرومش می‌کنند، حرمتش شکسته می‌شود، پهلویش را می‌شکنند و طفلش سقط می‌شود و او من را صدا می‌زند و کسی جوابش را نمی‌دهد و به دادش نمی‌رسد و بعد از من دیگر فاطمه روز خوش ندارد و پیوسته گریان و غصه‌دار است.

میر شفیعی در پایان گفت: پیامبر(ص) آخرین بار که برای نماز به مسجد رفتند فرمودند ای اهل مدینه و کسانی که من را یاری کردید فاطمه پاره تن من است و درب خانه فاطمه درب خانه من است و هر کسی به این درب هتک حرمت کرد به خدا هتک حرمت کرده است و سپس گریه می‌کنند و می‌فرماید به خدا قسم حرمت خدا را خواهند شکست.