اقتدار و قدرت نظام در گرو وفاق ملی است

به گزارش ایکنا از قم، حجت‌الاسلام والمسلمین محسن مهاجرنیا، رئیس اندیشکده مطالعات انقلاب اسلامی طلوع مهر در سیزدهمین جلسه از سیزدهمین دوره سلسله کرسی‌های آزاداندیشی با موضوع «وفاق ملی؛ پیشران گام دوم انقلاب اسلامی» که به همت مجمع هماهنگی پیروان امام و رهبری استان قم و اندیشکده مطالعات انقلاب اسلامی طلوع مهر امروز، ۲۳ فروردین‌ماه در دانشگاه طلوع مهر قم به‌صورت حضوری و مجازی برگزار شد، اظهار کرد: وفاق نه به‌عنوان هدفی مستقل، بلکه وسیله‌ای برای نیل به اهدافی مهم‌تر از جمله حفظ نظام، استقلال و نهایتاً قدرت ملی است؛ وفاق ملی یک روش زیستن و همزیستی است و وقتی ارزشمند و مقدس می‌شود که در خدمت اهداف مقدس قرار گیرد.

وی بیان کرد: پس از حفظ نظام و استقلال، سومین هدف مهم وفاق، دستیابی به قدرت ملی است. قدرتی که از نگاه اسلامی نه تنها مذموم نیست، بلکه از مهم‌ترین اهداف پیامبران و ابزار تحقق هدایت الهی است.

استاد حوزه و دانشگاه افزود: قدرت ملی زمانی حاصل می‌شود که نیروهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی هم‌افزا عمل کنند و ظرفیت‌های خود را به نفع منافع ملی در اختیار بگذارند.

وفاق ملی فراتر از یک آرمان اخلاقی صرف است

مهاجرنیا با تأکید بر اینکه وفاق ملی فراتر از یک آرمان اخلاقی صرف و راهبردی کلیدی برای دستیابی به قدرت ملی و صیانت از منافع نظام اسلامی است، تصریح کرد: بدون وحدت واقعی و انسجام درونی، مسیر تحقق اقتدار ملی و مقابله با تهدیدات خارجی دشوار خواهد بود.

استاد حوزه و دانشگاه در بخشی از سخنان خود، به تفاوت دو مفهوم قدرت و قوت در قرآن اشاره کرد و گفت: قدرت در برابر عجز است و عقلانیت را نشان می‌دهد، در حالی که قوت در برابر ضعف است و بیشتر جنبه فیزیکی دارد. حضرت نوح(ع) با وجود سال‌ها تبلیغ، به‌دلیل نداشتن قدرت سیاسی، موفق به جذب گسترده نشد، اما پیامبر اسلام(ص) با قدرت‌سازی، توانست اسلام را جهانی کند.

مهاجرنیا با اشاره به برخی جریانات پس از انقلاب که قدرت را در تضاد با هدایت دانسته بودند، افزود: قدرت دینی، درون خود اخلاق و معنویت دارد و بشارت و انذار با هم معنا می‌یابد. هدایت بدون قدرت و قدرت بدون هدایت، هر دو ناقص‌اند. آیه «وَ أَعِدُّوا لَهُم مَا اسْتَطَعْتُمْ مِن قُوَّة» به‌عنوان یکی از محکم‌ترین دلایل قرآنی بر وجوب کسب قدرت مورد تأکید قرار گرفت و همان‌طور که اقامه نماز واجب است، کسب قدرت هم واجب است.

وی ادامه داد: قدرت در اینجا فقط نظامی نیست و هر عامل اقتدارآفرین مثل توان علمی، اقتصادی، فناورانه، رسانه‌ای و حتی هسته‌ای را شامل می‌شود و گاهی وفاق و انسجام داخلی از سلاح هسته‌ای هم واجب‌تر می‌شود.

استاد حوزه و دانشگاه اضافه کرد: مؤمن مقتدر، مؤمنی است که می‌تواند تکلیف را انجام دهد. اگر انسان خود را به ضعف بیندازد، مسئول آن خواهد بود. ضعف، مقدمه گناه است؛ چون از انجام مسئولیت فرار می‌کند.

نزاع و تفرقه، اقتدار را از جامعه می‌گیرد

مهاجرنیا با اشاره به آیه «وَ لَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ رِيحُكُمْ » یادآور شد: نزاع و تفرقه، اقتدار را از جامعه می‌گیرد؛ «ریح» در این آیه کنایه از پرچم اقتدار و نماد ایستادگی ملی است. اگر تفرقه پیش بیاید، آن پرچم به زمین خواهد افتاد؛ امروز جامعه ما به وفاق نیاز حیاتی دارد و هرگونه تفرقه، خیانت به امنیت و اقتدار ملی است و باید چپ و راست، اصولگرا و اصلاح‌طلب کنار هم بایستند.

وی تأکید کرد: وفاق ملی نیاز به بستر دارد و دولت و ملت باید ابزار و زمینه‌های همدلی را فراهم کنند. اتحاد با دستور حاصل نمی‌شود، بلکه باید در دل‌ها نهادینه شود و وقتی دولت رفتاری متواضعانه و هماهنگ با شرایط مردم نشان می‌دهد، باید از آن تقدیر کرد و این تقدیر، خود عامل وفاق است.

مهاجرنیا افزود: مانورهای نظامی مشترک با چین و روسیه و نمایش قایق‌های تندرو در خلیج فارس عامل اقتدار هستند و این اقدامات نتیجه وفاق در ساختار دفاعی کشور است. دشمنان دیدند که ایران ضعیف نیست و آماده دفاع مقتدرانه است.

وی گفت: قدرت ملی، هدف سوم و استراتژیک وفاق ملی است. وفاقی که اگر تنها در کلام باقی بماند، سودی نخواهد داشت؛ اما اگر در دل‌ها، سیاست‌ها و رفتارها متجلی شود، بزرگ‌ترین ابزار اقتدار، امنیت و استمرار انقلاب اسلامی خواهد بود.