روشنگری‌های امام حسن(ع) ماهیت فریبکارانه معاویه را افشا کرد
استاد حوزه علمیه گفت: معاویه با بهره‌گیری از جنگ روانی، تطمیع، جعل حدیث و تحریف حقایق تلاش کرد روایتی یک‌سویه را به‌عنوان واقعیت در اذهان عمومی تثبیت کند، اما امام حسن(ع) با روشنگری‌های مستمر و تأکید بر شروط صلح، ماهیت فریبکارانه معاویه را افشا کرد.
حجت‌الاسلام والمسلمین حسن صمدزاده، استاد حوزه علمیه در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا از قم در پاسخ به اینکه چرا امام حسن مجتبی(ع) نماد از خودگذشتگی محسوب می‌شود، اظهار کرد: گاهی با وجود اینکه یک کار ضرورت دارد، اما انجام آن موجب می‌شود که دوستدارانمان علیه ما بشوند، بنابراین تصمیم در مورد انجام این کار خیلی سخت است.
وی بیان کرد: امام حسن مجتبی(ع) در زمانی صلح با معاویه را پذیرفت که پذیرش این صلح مساوی با پایداری دین خدا و حکمفرما شدن آرامشی بر جامعه مسلمین بود، به این جهت که اصل اسلام زنده بماند، در غیر این صورت اگر تدبیر ایشان نبود، مسلماً با جنگی که میان مسلمین صورت می‌گرفت، زخمی بر پیکره جهان اسلام وارد می‌شد، که به دشمنان اسلام به جهت تخریب اسلام و مسلمین شجاعت می‌داد، چراکه حق و باطل چنان ممزوج شدند که تشخیص آن برای مقربان نیز مشکل بود.
استاد حوزه ادامه داد: رهبر معظم انقلاب می‌فرماید: «امام حسن مجتبى(ع) شجاع‌ترین چهره تاریخ اسلام است، چون شجاعت واقعی این است که انسان بر طبق آنچه مصلحت فکر و ایدئولوژى اوست، اقدام کند، اگرچه کسى نفهمد. امام حسن(ع) حاضر شد خود و نام خود را میان دوستان نزدیکش، فداى مصلحت واقعى کند و تن به صلح دهد، براى اینکه بتواند کارش را، یعنى دیدبانى اسلام و حفاظت از قرآن و هدایت نسل‌هاى آینده تاریخ در زمان خود را انجام دهد.»
صمدزاده در پاسخ به اینکه دوران امام حسن(ع) چه شرایطی داشت، گفت: در زمان امام حسن مجتبی(ع) جامعه به سمت و سویی می‌رفت که معاویه را بر حق نشان دهد و امام حسن مجتبی(ع) را یک فرد افراطی و جنگ‌طلب و حتی دشمن مسلمین فرض دارد؛ به همین جهت امام، برای اصلاح این تفکر و نشان دادن خباثت دستگاه اموی دست به اقدامی ویژه زد.
وی اظهار کرد: معاویه به‌عنوان حیله‌گرترین چهره‌های تاریخ اسلام، برای تضعیف جایگاه امام حسن مجتبی(ع) و تثبیت مشروعیت‌بخشی به حکومت امویان، روایت‌های ساختگی و تحریف‌های متعددی را طراحی و گسترش داد و با بهره‌گیری از جنگ روانی، تطمیع، جعل حدیث و تحریف حقایق، تلاش کرد روایتی یک‌سویه را به‌عنوان واقعیت در اذهان عمومی تثبیت کند، اما امام حسن(ع) با روشنگری‌های مستمر و تأکید بر شروط صلح، ماهیت فریبکارانه معاویه را افشا کرد.
استاد حوزه علمیه گفت: تاریخ نشان داد که روایت‌های ساختگی معاویه نتوانستند جایگاه امام حسن(ع) را خدشه‌دار کنند، بلکه برعکس، حقیقت مقاومت ایشان در برابر ظلم، در طول قرن‌ها ماندگار شد. معاویه در تله مکر افتاد و پیروزی ظاهری و کوتاه‌مدت را به شکست حقیقی و جاودانه فروخت. گاهی روشن شدن حقیقت با مرور زمان و صبر راهبردی جامعه اتفاق می‌افتد.
وی در پاسخ به اینکه اقدامات شجاعانه امام حسن مجتبی(ع) چه بود، افزود: در ادامه حکومت امویان بعد از معاویه جنایتی در تاریخ رخ می‌دهد که بی‌نظیر بوده است و آن واقعه عاشوراست که باعث نمایان شدن چهره واقعی امویان در نزد مردم می‌شود، به‌طوری که با گذر زمان مردم با حمایت از گروه‌های مختلفی که به خونخواهی امام حسین(ع) قیام می‌کردند، اعلام کردند که فساد و ظلم امویان به جایی رسیده است که حتی طایفه‌ای مثل عباسیان که به بهانه خونخواهی امام حسین(ع) قیام کرده بودند، مورد حمایت مردم قرار می‌گیرند و این بزرگترین پیروزی برای جبهه حق بود.
صمدزاده ادامه داد: در گذر زمان حقانیت اهل بیت عصمت و طهارت(ع) ثابت شده و فتنه بودن تهمت‌ها و اعتراض‌هایی که مخصوصاً به امام حسن مجتبی(ع) زده شده آشکار شدند، همان‌طور که ایشان فرمودند: «لَوْ لَمْ یبْقَ مِنْ بَنِی أُمَیةَ إِلَّا عَجُوزٌ دَرْدَاءُ لَبَغَتْ دِینَ اللَّهِ عِوَجاً هَکَذَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ؛ اگر از بنی‌امیه تنها یک پیرزن فرتوتی باقی بماند، دین خدا را به انحراف می‌کشاند و این‌گونه پیامبر خبر داده است.» (بحارالأنوار، ج۴۴، ص۴۳) و این ثابت شد.
وی بیان کرد: در روایات، بر ثواب و فضیلت گریه و زیارت آن حضرت بسیار تأکید شده است و حضرت محمد(ص) فرمود: «چون فرزندم، حسن(ع) را به زهر شهید کنند، ملائکه در آسمان‌های هفت‌گانه بر او گریه کنند و همه چیز بر او بگرید حتی مرغان هوا و ماهیان دریا. و هر که بر او بگرید، روزی که دیده‌ها کور می‌شود دیده‌اش کور نشود و هر که بر مصیبت او اندوهناک شود، دل او در روزی که دل‌ها اندوهناک شوند، اندوهناک نمی‌شود، و هر که در بقیع او را زیارت کند قدمش بر صراط ثابت شود، در روزی که قدم‌ها بر آن لرزان است.»(منتهی‌الامال، ص ۵۰۱)
استاد حوزه گفت: این فضیلت بزرگ که بر مبنای بزرگداشت و اهمیت حرکت عظیم امام مجتبی(ع) است و این گریه و این زیارت امام است که به همه اعلام می‌کند امام ما بر حق است، پیامی برای شیعیان دارد که امام حسن مجتبی(ع) کریمی است به این معنا که، قبل از اینکه مردم از او حق را و دوای دردشان را مطالبه کنند، امام کریم خود، جامعه را درمان می‌کند و این معجزه بزرگ امام حسن مجتبی(ع) در مواجهه با فتنه عظیمی است که معاویه علیه مسلمین به پا کرده بود و سحر او را امام(ع) باطل کرد.
گفت‌وگو از الهام حلاجیان
انتهای پیام
