به گزارش خبرنگار ایکنا، اختتامیه کنگره بینالمللی علامه طباطبایی صبح امروز ۳۰ آبان در دانشگاه الزهراء(س) برگزار شد.
در این نشست آیتالله غلامرضا فیاضی؛ رئیس هیئت مدیره مجمع عالی حکمت اسلامی و رئیس کنگره بینالمللی علامه طباطبایی سخنرانی کرد که گزیده آن را در ادامه میخوانید؛
همه میدانیم خدای متعال مخلوقی برتر از انسان نیافریده است و آفریدگار در آفرینش انسان نهایت لطف خود را عملی ساخته است. بعضی از انسانها از تواناییهایی که خدا در آنها قرار داده است استفاده نمیکنند و به مرتبه اسفل السافلین میرسند. پس امر انسان دائر مدار این است که یا در پستترین درجات باشد یا در بالاترین درجات. چه کسانی در بالاترین درجات هستند، آنهایی که از سرمایه اصلیشان که لحظات عمر آنهاست درست مصرف کردند. شخصی خدمت امیرالمؤمنین(ع) رسید و دنیا را مذمت کرد، حضرت فرمود ساکت باش، دنیا تجارتخانه اولیای الهی است. در این دنیا سلمان سلمان میشود. دنیا آمده تا انسان با عقلش به آنجایی برسد که «فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ».
از نمونههایی که سعی کردند این راه را درست بروند علامه طباطبایی است. ایشان در تمام لحظات زندگی به فکر این بود خدا چه میپسندد. روی این حساب وقتی وارد قم شدند دیدند حوزه کارهای بر زمین مانده دارد که کسی متصدی آن نشده است. ایشان جدیت کردند و بنیانهایی گذاشتند که به فرمایش استاد مطهری ۱۰۰ سال بعد فهمیده میشود. اینها نمونه علمایی هستند که به فرموده امام عسکری(ع) مرزبانانی در برابر شیاطین جن و انس هستند و در برابر شبهات و مکاتب الحادی و توطئه دشمنان می ایستند. دشمنان فهمیدند اسلام دین جهانی است و اگر جلوی اسلام را باز بگذارند جایی برای مستکبرین نخواهد بود.
در ادامه نشست نجمه سادات طباطبایی، فرزند علامه طباطبایی به بیان خاطراتی از پدر خود پرداخت که گزیده آن را در ادامه میخوانید؛
من چند کلمه از زندگی پدر و مادرم بگویم؛ ما زندگی عجیبی داشتیم. گاهی حسرت میکشم کاش یک شب دیگر خدمت ایشان باشم. مادرم فدایی زندگی و بچههایش بود. میگفتند وقتی ما در نجف بودیم چند بچه از دست دادیم ولی من به روی خودم نمی آوردم تا علامه ناراحت نشود. به همین جهت بود که پدرم همیشه میگفتند من هرچه دارم از خانم دارم و این تفسیر مال خانم است. در خانه ما مادرم همهکاره بودند و معتقد بودند زن باید بتواند مرد را نگه دارد. تعریف میکردند شبهای جمعه به کربلا میرفتیم و اتاقی اجاره میکردیم که وسط آن پرده میکشیدیم و یک طرف من و بچهها بودیم، یک طرف علامه و برادرشان. پدرم میگفت در نجف من یکسره مشغول درس خودم بودم و از هیچ چیز خبر نداشتم و کارها با خانم بود.
هر کسی استقامتی دارد ولی انگار مادر ما خستگی نداشت، هم کار خانه میکرد و هم بچهها را نگه میداشت و هم شوهرداری میکرد. پدرم هنگام غروب به خانه میآمدند و پس از اقامه نماز ساعتها مشغول مطالعه بودند. یک ساعت بعد از شام برای خانواده بود و حاجآقا برای ما صحبت میکردند که بسیار لحظات شیرینی بود و من امروز حسرت میکشم که یک ساعت از آن ساعتها تکرار شود.
در ادامه این برنامه زهرا ناظم بکائی؛ رئیس دانشگاه الزهرا(س) سخنرانی کرد که گزیده سخنان وی را در ادامه میخوانید؛
در چهل و دومین سالگرد رحلت دانشمند معاصر، علامه طباطبایی مفسر بزرگ قرآن کریم، متخصص در علوم و فنون مختلف، آشنا به شرایط زمان و مکان به دلیل معاصر بودن و زاهدی در بطن مردم قرار داریم که بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی درباره ایشان فرمودند: مفسر عالی مقامی که عمری را در راه اعتلای کلمه طیبه اسلام گذاشت و از بزرگترین مفاخر علم و دانش به شمار میرود.
بزرگترین اثر علامه کتاب المیزان است که به تعبیر آیتالله جوادی آملی همانطور که قرآن مخزن همه علوم است، المیزان تفسیر این مخزن است که علامه طباطبایی از آن بهرهمند شده و آن را به همه ارائه میدهد. این اثر مانند درختی است که باید شاخههای آن را تکان داد تا میوههایش مورد استفاده قرار گیرد.
به فرموده رهبر کبیر انقلاب یکی از ویژگیهای علامه این است که آنچه از علم آموخته بود محقق کرد و چون عقل نظری را به عقل عملی گره زده بود، لذا چشمه جوشانی بود که در بستر زمان علمش را به دیگران ارزانی میداشت و شاگردانی برجسته پرورش داد.
ویژگی منحصر به فرد علامه به تعبیر مقام معظم رهبری ایجاد پایگاه فکری مستحکم با آرایش تهاجمی در مقابل هجوم تفکرهای غیرالهی زمان بود. بنابراین کار ایشان ایجاد پایگاه فکری پرکننده خلاهای موجود و استدلال در دفاع از دین در برابر ایدئولوژیهای ساختگی و مادی بود.
ناظم بکائی عنوان کرد: امروز نیز می بایست به دفاع از آرمانهای اسلام عزیز پرداخت، پیشنهاد ما تهیه نقشه راه تشکیل پایگاه فکری در راستای تحقق دیدگاه و رهنمود رهبر حکیم انقلاب است که طراحی مناسب و سازوکار شایستهای توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی و دست اندرکاران هدایت کرسیهای آزاداندیشی و نظریهپردازی انجام شود تا مراکز علمی بتوانند این وظیفه میدانی و حیاتی را به نحو شایسته انجام دهند.
انتهای پیام