به گزارش ایکنا از قم، حجتالاسلام والمسلمین سیدمحمدمهدی میرباقری، استاد حوزه علمیه در سخنرانی شام شهادت حضرت فاطمه زهرا(س)، که شامگاه 27 آذرماه در حرم مطهر بانوی کرامت برگزار شد، اظهار کرد: انبیا و اوصیای الهی در این دنیا برای هدایت امت تلاشهایی را میکنند که همراه با یک سلسله عهدهایی است که خدا از آنها گرفته و به آنها مأموریت هدایت و تطهیر امت را داده است. این هدایت هم فقط موعظه کردن و حرف زدن نیست بلکه باید اقداماتی را انجام دهند و جنگ و صلحهایی را راه بیندازند تا امت در این درگیریها هدایت و تطهیر شوند.
وی ادامه داد: خداوند در قرآن میفرماید جنگ احد را به راه انداختیم تا قلوب مؤمنین خالص شود و در جای دیگر قرآن آمده است از اموال آنها صدقه بگیر تا تطهیر و تزکیه شوند؛ بنابراین برای امر هدایت باید انبیا و اولیای الهی تلاش کنند و زحمت بکشند تا به بار بنشیند.
استاد حوزه علمیه افزود: انبیایی که زحمت کشیدند تا ما را هدایت کنند صحنههای سخت دیگری هم پیش روی امت است که باید این امت را از آن صحنهها هم عبور دهند که یکی از آن صحنهها صحنه قیامت است که خداوند میفرماید مادری که فرزندش را شیر میدهد فرزند خود را فراموش میکند و در آن صحنههای سخت یکی از کارهایی که اولیاء خدا انجام میدهند شفاعت است.
میرباقری شفاعت را از سختترین مراحل دستگیری انبیا و اولیای الهی دانست و گفت: برای تحقق شفاعت خدای متعال عهدهای سنگینی گرفته و به هر کسی اجازه شفاعت نمیدهد و اصلاً کسی اجازه صحبت کردن در آن صحنه را ندارد مگر کسانی که خدا به آنها اجازه حرف زدن بدهد و حرف ثواب بزند؛ در روایت است که امام صادق(ع) ذیل این آیه فرمودند به خدا قسم ما هستیم که اجازه حرف زدن در آن صحنه را داریم و در آن صحنه حرف ثواب میزنیم.
وی با اشاره به اینکه روایات متعددی در باب شفاعت حضرت زهرا(س) در صحنههای سخت قیامت نقل شده است، بیان کرد: برای تحقق مقام شفاعت انبیا تلاش خاصی میکردند و پیامبر(ص) برای رسیدن به این مقام عبادات خاصی را انجام میدادند؛ خداوند در قرآن خطاب به پیامبر(ص) میفرماید ما نافلهای را بر تو واجب کردیم تا تو به مقام محمود برسی، در روایت است که مقام محمود همان مقام شفاعت در روز قیامت است.
استاد حوزه علمیه ابراز کرد: در روایت است که پیامبر(ص) بعد از نماز مغرب چیزی میخوردند و کاری را انجام میدادند و سپس نماز عشا را میخواندند و بعد از نماز عشا دیگر با کسی حرف نمیزدند و استراحت میکردند؛ سپس بعد از مقداری استراحت برمیخواستند و چهار رکعت نماز نافله شب میخواندند، دوباره استراحت میکردند و برمیخواستند چهار رکعت دیگر نافله شب میخواندند و دوباره مقداری استراحت میکردند و میخوابیدند؛ برای بار سوم بلند میشدند و سه رکعت نماز شفع و وتر را میخواندند و نافله شب را به نافله صبح و نماز صبح وصل میکردند و این کیفیت نماز شب پیامبر(ص) بود.
وی با بیان اینکه قرآن میفرماید اولیاء خدا جز برای کسانی که خداوند آنها را بپسندد شفاعت نمیکنند، تصریح کرد: در روایات زیادی آمده است که آنهایی که خدا میپسندد کسانی هستند که با حضرت همراهی میکنند و ایمان به خدا دارند ولی گناهان کبیره انجام ندادهاند و خداوند تضمین داده که از گناهان صغیره آنان میگذرد.
میرباقری افزود: از اوصاف مؤمن این است که با انجام کار بد، از کار بد خود متنفر است و همین ندامت به معنی توبه است و از گناه خود راضی نیست لذا اصرار بر گناه ندارد؛ اگر دیگری هم کار خوبی انجام میدهد کار خیر او را دوست دارد و به همین خاطر مؤمن اگر گناه هم کند خدا گناهش را میبخشد زیرا از گناه خوشش نمیآید و اهل توبه و استغفار است.
وی با بیان اینکه در برخی روایات است که همه محتاج شفاعت هستند و هیچکس بینیاز از شفاعت نیست، ابراز کرد: در روایت دیگری آورده شده است که همه اهل محشر را به پیامبر اسلام(ص) ارجاع میدهند و همه به محضر رسول خدا میآیند؛ حضرت به سجده میافتند و آنقدر سجده خود را طول میدهند که خدا میفرماید سر بردار و هر که را میخواهی شفاعت کن.
استاد حوزه علمیه شفاعت را ادامه هدایت انبیا دانست و گفت: حضرت زهرا(س) در دنیا برای هدایت امت پیامبر(ص) تلاش زیادی کردند و اگر حضرت زهرا(س) نبودند سقیفه همه چیز را نابود کرده بود بنابراین برای هدایت ما هم خودشان به میدان آمدند و هم حاضر شدند عاشورا برپا شود.
وی با اشاره به اینکه این سرمایهگذاری برای هدایت در دنیا مقدمه شفاعت در آخرت است، افزود: کسانی که با هدایت حضرت زهرا(س) در دنیا همراه شدند در روایت آمده که در آخرت حضرت میآیند و ندا میرسد که همه سرهای خود را پایین بیندازند، حضرت میفرمایند میخواهم فرزند خود را همانطور که به شهادت رسیدهاند ببینند و حقیقت عاشورا در آن صحنه ظاهر میشود.
میرباقری در پایان یادآور شد: حضرت در آن صحنه یک شکایتی میکنند و یک شفاعتی و در روایت دارد که حضرت شروع به شفاعت میکنند و حتی اگر کسی در محبت اهل بیت(ع) جرعه آبی به کسی داده باشد از او هم نمیگذرند و شفاعتش میکنند و کار به جایی میرسد که همه محشر آرزو میکنند ای کاش فاطمی بودند.
انتهای پیام