قرآن کریم در برگیرنده هدایت و سعادت انسان در دنیا و آخرت بوده و در تمام مراحل زندگی رهبر و راهنمای انسان به سوی کمال است. این کتاب الهی به راهی هدایت میکند که مستقیمترین راهها است و کسانی که با قرآن مأنوس هستند به کمک آن حق را از باطل تشخیص داده و کلام حق انسان را به زندگی کردن با معیارهای و ارزشهای انسانی و اسلام دعوت میکند.
حضرت علی (ع)میفرماید: «هر کس قرآن را پیش روی خود قرار داد، رهبر و پیشوای او به بهشت خواهد بود و هر کس آن را به پشت سر افکند طردکننده و سوقدهنده او به سوی جهنم خواهد بود».
قرآن مجید عامل صعود به بهشت، مایه خرمی دلها، دریای بیکران معرفت و یگانه عامل توانگری است که عامل اصلی هدایتگر و تربیتکننده افراد و جوامع بشری به سوی کمال و نیل به ارزشهای اخلاقی و انسانی است. در این راستا خبرنگار ایکنا آذربایجانغربی، با مهدی کوهکن، از اساتید حافظ قرآن حوزه علمیه امام علی(ع) سلماس، در مورد نقش و جایگاه این کتاب آسمانی در زندگی گفتوگویی داشته است که در ادامه می خوانید:
قرآن به عنوان کتاب راهگشای انسان در مشکلات معرفی شده است که در رشد کمالات معنوی و اجتماعی کمک به سزایی کرده و موجب میشود انسان در انجام هر کاری به خداوند توجه داشته باشد.
انسان در همه حالی نيازمند ارتباط مستقيم با آفريننده و هستیبخش خود است و اين ارتباط اگرچه میتواند از طريق مناجات و رازگويی درونی و قلبی انجام گيرد، ولی آشنايی و انس با كلام وحی بسيار لذتبخش و اطمينانآور است.
نقش برجسته ديگر قرآن برای جامعه بشری اين است كه ظرفيت جهان شمولی دارد و پيامهای آن برای تمام صلحجویان جهان و حافظان حقوق بشر، كاربردی بوده و انسانها با انس با این کتاب نورانی میتوانند به رمز و راز و علوم جهان دست پیدا کنند.
بزرگترین وظیفه ما در قبال قرآن عمل به آیات قرآن و تبلیغ احکام الهی است؛ امام علی(ع) میفرمایند: «که قرآن را فرا بگیرید که برترین کلام بوده و در آن بیاندیشید که بهار قلبها است». بعد از شناخت جایگاه و درک فضائل قرآن لازم به فراگیری صحیح علوم آن بوده و قرآن محور اساسی دین و کتاب قانون الهی است و هر مسلمانی نیاز دارد که در راه فراگیری آن بکوشد که در این باره امام صادق(ع) فرموده است: «شایسته است که مسلمان مؤمن از دنیا نرود مگر آن که قرآن را فراگرفته و یا در حال فراگیری آن باشد».
علاوه بر فراگیری قرآن وظیفه تعلیم آن به دیگران نیز بر گردن ما است، چنانکه پیامبر اکرم(ص) میفرماید: «بهترین شما کسی بوده که قرآن را فرا بگیرد و به دیگران نیز بیاموزد» و این نه به عنوان یک حق بلکه یک تکلیف برای مسلمان تعیین شده است تا در راستای آموزش قرآن به دیگران نیز کوشا باشد.
در کنار دروس حوزوی، پنج روز در هفته را برای حفظ قرآن تلاش میکردم تا توانستم یکی از حافظین کل قرآن باشم و پس از فارغالتحصیلی در این مدرسه به عنوان استاد قرآنی فعالیت میکنم. در سال ۹۳ در مسابقات استانی اوقاف شرکت کرده و در رشته حفظ ۱۰ جزء قرآن کریم مقام سوم استان را با توکل به خدا کسب کردم.
برای حفظ بهتر قرآن، اخلاص، نظم و تطبیق خود با آیات الهی مقدمه مهمی است که باید رعایت شود و برای این کار ابتدا باید نشاط و آمادگی داشت و ساعات مشخصی از روز را برای این کار در نظر گرفت و اگر یک روز از حفظ قرآن باز ماند باید روز بعد جبران شود و خواندن دعاهای وارد شده و کمک خواستن از خدا، اثر زیادی در آسان شدن حفظ و فهم قرآن دارد.
انگیزه اصلی ترویج و گسترش فرهنگ قرآنی در جامعه و لبیک به امر ولیفقیه است و مشوقانم در مسیر حفظ قرآن استاد طاهری و استاد سیدمحمد تقی، بوده و موفقیت خود را مدیون محبت، فداکاری و زحمات آنها میدانم.
آیه 49 سوره حجر «نَبِّئۡ عِبَادِیۤ أَنِّیۤ أَنَا ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِیمُ؛ (ای رسول ما) بندگان مرا آگاه ساز که من بسیار آمرزنده و مهربانم که تجلی امید بنده به خدای متعال بیشتر بوده است» زیباترین آیهای است که به نظرم میرسد.
در طول این ۹ سال تجربه در مسیر حفظ قرآن این بوده است که باید با استقامت، صبر و حوصله بیشتری در راه قرآن تلاش کرد تا با آیات الهی انس بیشتری گرفت و در مسیر زندگی آنها را بهکار برد تا ضامن موفقیت و سعادت شود.
هدفم از انس با قرآن، قرآنی شدن و قرآنی ماندن با عمل به آیات الهی است و با وجود آنکه در مسیر حفظ قرآن فراز و نشیبهای زیادی داشتم اما همیشه چون دلگرم به آیات الهی بودم و آیات الهی را پشتوانه روحی و معنویام هیچگاه ناامید نشدم.
گفتوگو از الناز نقیزاده
انتهای پیام