قرآن قله بیان حقیقت است

به گزارش ایکنا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، امروز، 19 آذرماه در ادامه مباحث تفسیری سوره فرقان به آیه 44 «أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ يَسْمَعُونَ أَوْ يَعْقِلُونَ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا» اشاره کرد و گفت: آیه خطاب به پیامبر فرمود آیا گمان می‌کنی اکثر اینها آنچه را تو می‌گویی، می‌شنوند و درک می‌کنند، آنها مانند چهارپایان، بلکه گمراه‌تر از آنها هم هستند. این تعبیر را خداوند در آیات مختلف به کار برده است و هرقدر مراتب انکار حق بالاتر باشد، درجه گمراهی او هم بیشتر است.

وی افزود: برخی خدا و پیامبر را قبول دارند، اما اهل بیت(ع) را قبول ندارند و برخی هر سه مورد را قبول دارند، اما به عمق حقیقت دین پی نبرده‌اند که همگی مراتب انکار است و به همین میزان هم افراد به لحاظ شنوایی و بینایی و درک باطنی متفاوت هستند. در این آیه به ناشنوایی و بی‌عقلی آنها اشاره شده است.

استاد حوزه علمیه اظهار کرد: آیت‌الله ستوده (رحمك الله) می‌گفت خدا به مردم خیلی نعمت‌ها داده است، اما همیشه می‌نالند که روزیمان و سلامتی ما کم است، ولی خیلی‌ها عقل ندارند و اصلا نگران آن هم نیستند و از خدا هم نمی‌خواهند؛ ما تصور می‌کنیم که عاقل هستیم و می‌شنویم و می‌بینیم، ولی اگر پرده برافتد، خواهیم دید که در دنیا چیزی نفهمیدیم و زندگی را به غفلت و جهالت گذراندیم و این تعابیر تلنگر برای بیدارشدن ما هست.

قرآن سقف بیان حقیقت است

وی با بیان اینکه قرآن بالاترین حقیقت هستی است که می‌شده به لفظ درآورد و بیش از آن دیدنی و شنیدنی است، یعنی قرآن سقف و قله بیان حقیقت است، اضافه کرد: در آیه 45 «أَلَمْ تَرَ إِلَى رَبِّكَ كَيْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَلَوْ شَاءَ لَجَعَلَهُ سَاكِنًا ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَيْهِ دَلِيلًا» فرمود اگر انسان واقعا گوش و چشم شنوا و بینا داشته باشد، نیازی به فلسفه و برهان و ... برای شناخت خدا ندارد؛ فرمود آیا تو نگاه نمی‌کنی به پرورگارت که سایه را طولانی کرد، در حالی که می‌توانست آن را ساکن قرار دهد. 

آیت‌الله هادوی بیان کرد: خداوند این نظم یعنی وجود خورشید و تابندگی آن و سایر پدیده‎های طبیعی مانند سایه را دلیلی برای قدرت و حکمت الهی برشمرده است؛ در آیه «ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَيْنَا قَبْضًا يَسِيرًا ﴿۴۶﴾ هم فرمود که سپس آن [سايه] را اندك اندك به سوى خود بازمى‏ گيريم (۴۶) همچنین در آیه وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِبَاسًا وَالنَّوْمَ سُبَاتًا وَجَعَلَ النَّهَارَ نُشُورًا ﴿۴۷﴾ تاکید فرمود که و اوست كسى كه شب را براى شما پوششى قرار داد و خواب را [مايه] آرامشى و روز را زمان برخاستن [شما] گردانيد (۴۷).

برداشت فقهی از یک آیه

استاد سطح عالی حوزه با اشاره به آیه «وَهُوَ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا»، تصریح کرد: یکی از ادله فقها بر اینکه آب باران منفعل نمی‌شود و حکم کر را دارد همین آیه شریفه و نزول ماء طهور است؛ بنابراین خداوند سایه و خورشید و روز و شب و آب باران را نشانه بر وجود خود می‌داند تا ما از طریق آن به وجود خدای حکیم و قادر و علیم پی ببریم.

وی افزود: اگر ما صدای باران را می‌شنویم و صدای خدا را نمی‌شنویم، کر هستیم و چون کر و کوریم حرف با خدا نمی‌زنیم، زیرا اعتقاد عمیق قلبی نداریم؛ او فرموده است که مرا بخوانید و کسی می‌تواند ادعونی را محقق کند که به آن اعتقاد قلبی داشته باشد؛ تصور نکنیم خداوند در دوردست است و حتما باید با تحصیلات آنچنانی او را بشناسیم؛ او از رگ گردن به ما نزدیکتر است و و باید چشم گوش باز کنیم؛ خداوند نادیدنی نیست بلکه ما هوشیار نیستیم و به تعبیری «یا من هو اختفا لفرط نوره»؛ فرط نور نادیدنی نیست.

وی با اشاره به انتخابات پیش رو تأکید کرد: چندماهی به انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده است، ولی این ایام، ایام بسیار بدی است و معمولاً حوادث خوبی رخ نمی‌دهد و باید همه نامزدها و مردم و گروه‌های سیاسی تلاش کنند تا اخلاق انتخاباتی بیشتر رعایت شود.