تجلی آمادگی برای ظهور در پرتو عکس‌العمل به شهادت امام حسین(ع)
پناهیان با تأکید بر اهمیت فوق‌العاده رخداد عاشورای امام حسین(ع)، تصریح کرد: تصور من این است اگر ما یک محرم خوب داشته باشیم، ظهور محقق می‌شود.
به گزارش ایکنا؛ مراسم سوگواری دهه عاشورا با سخنرانی حجت‌الاسلام پناهیان، شب گذشته 31 مردادماه در هیئت محبین حضرت زهرا(س) برگزار شد. وی در این جلسه اظهار کرد: در محرم و عاشورای امام حسین(ع) اتفاق خیلی مهمی افتاده است و خداوند بزرگترین قربانی را در راه حق و حقیقت فدا کرده است. برای خداوند، شهادت امام حسین(ع) موضوع خیلی مهم و باعظمتی است. پروردگار عالم از ما هم انتظار دارد که مهم‌ترین اقدامات ما برای این ماه و این قربانی عظیم رقم بخورد. نباید تصور بکنیم محرم همین است که ما از سر تفنن و از سر یک تفریح معنوی به عزاداری می‌پردازیم.
وی افزود: از اول هر کدام از انبیا آمدند برای امام حسین(ع) گریه کردند و با این مصیبت بزرگ آشنا شدند. اگر خداوند ما را به واجبات عظیم در این مسئله وادار نکرده است، دلیل بر این نیست که محرم یک امر ساده و سهلی است که می‌شود از کنارش عبور کرد. این روش خداوند متعال است که درباره امام حسین(ع) ما را آزاد گذاشته است، ولی معنایش این نیست که ما رها هستیم و مسئولیتی ندارم و کلا چیز مهمی نیست. مثلاً اگر مردم سیزده بدر نروند اتفاقی نمی‌افتد، ولی محرم اینطور نیست. مثلاً ممکن است خیلی‌ها تصور کنند وقتی مادر نوزاد را در آغوش می‌گیرد، به خاطر علاقه شخصی است، ولی روانشناسان می‌گویند اگر مادر، نوزاد را شش ماه بغل نکند، می‌میرد؛ یعنی این رابطه عاطفی برای بچه، جنبه حیاتی دارد.
پناهیان ادامه داد: می‌خواهم عرض کنم محرم برای خداوند متعال چقدر اهمیت دارد. شهادت امام حسین(ع) برای خدا چقدر مهم است و خداوند از ما چه عکس‌العملی می‌خواهد. لذا لازم است درباره یک محرم خوب صحبت کنیم. تصور من این است که اگر ما یک محرم خوب داشته باشیم، ظهور محقق می‌شود. اگر ما یک عکس‌العمل مناسب و ایده‌آل داشته باشیم، بشر از همه اندوه‌ها نجات پیدا می‌کند. این یک مصیبتی است که اگر نسبت به آن واکنش مناسب نشان بدهیم همه مصیبت‌ها برطرف می‌شود. چرا امام رضا(ع) می‌فرمایند هنگام هر مصیبتی برای مصیبت جد ما گریه کنید؟ چون اگر برخورد مناسبی با این مصیبت صورت بگیرد، تمام مصیبت‌ها را برطرف خواهد کرد.
کارشناس معارف اسلامی ادامه داد: درست است که ما باید برای ظهور آماده باشیم، ولی شاخص این آمادگی چیست؟ جلوه این آمادگی کجاست؟ واقعیت این آمادگی خودش را در یک عکس‌العمل مناسبت برای قتل امام حسین(ع) نشان می‌دهد. درباره قتل امام حسین(ع) همانقدر که خود این مصیبت، اول مصیبت عالم است و خداوند همه انبیا را وادار کرده است به این مصیبت متوجه شوند، هرچقدر این مصیبت خاص است، عکس‌العمل نسبت به آن هم اهمیت دارد و خاص است. خداوند یکسری عکس‌العمل‌هایی را نسبت به مواقفی روشن کرده است ولی روش خداوند این است که برخی عکس‌العمل‌ها نسبت به برخی مواقف را برای ما روشن نکرده است. گاهی اوقات عکس‌العمل به یک واقعه تا روز قیامت هست؛ مثلا هر کس خانه خدا را طواف می‌کند باید هفت مرتبه سعی بین صفا و مروه بکند. خداوند ما را نسبت به عکس‌العمل به یک واقعه وادار ساخته است. آن واقعه این بوده است که یک کودکی چند لحظه تشنه شده بوده است. خداوند اندازه‌ها را اینجا نشان می‌دهد بعد ما را آزاد می‌گذارد.
وی در ادامه تصریح کرد: اینکه در محرم یک ولوله‌ای در وجود مومنین می‌افتد و مراسم برگزار می‌کنند و سبک زندگی خودشان را تغییر می‌دهند، اینکه مومنین یک دفعه عکس‌العمل نشان می‌دهند، ناشی از صفای باطنشان است. نمی‌توانند بی‌عکس‌العمل باقی بمانند. برای اینکه فرد نابود نشود، شروع می‌کند به عکس‌العمل نشان دادن. پس مسئله به این سادگی‌ها نیست. شما شهادت حضرت علی اصغر(ع) را با تشنگی چند دقیقه‌ای اسماعیل مقایسه کنید. حضرت هاجر هفت مرتبه بین صفا و مروه حرکت کردند، ولی حضرت رباب از کربلا تا کوفه و شام حرکت کردند.
انتهای پیام
