به گزارش ایکنا، در آیات متعدد قرآن کریم به مسائل سیاسی و اقتصادی پرداخته شده است؛ مواردی نظیر اقتصاد و معیشت مردم و آثار اجتماعی و سیاسی توجه یا بیتوجهی به آن از سوی حکومتها، سبک زندگی اقتصادی مسئولان، رعایت نکات شرعی در معاملات، کمک به فقرا، اهمیت عدالت و شیوه مناسب حکومتداری.
همچنین اشاره به موضوعاتی همانند خمس، قرضالحسنه، زکات، ربا، رزق حلال، اهمیت کار و تلاش و تولید و سایر موضوعات نشاندهنده اهمیت این مقولات نزد خداوند متعال است. در این راستا بنا داریم در ایام ماه مبارک رمضان به بررسی آیات سیاسی و اقتصادی قرآن کریم و تفاسیر مربوط به آنها بپردازیم.
دشمنشناسی و شناخت ویژگیها و روشهای کفار علیه جامعه اسلامی از مسائل مهمی است که قرآن آن را به اشکال گوناگون بیان کرده است تا از این طریق مسلمانان فریب ظاهرسازی دشمن را نخورده و راهکارهای نفوذ و ضربه زدن دشمن را به خوبی بشناسند تا به آنها اعتماد نکنند. قرآن در عین حال که مذاکره و قرارداد و پیمان بستن با کفار را منع نکرده اما نکاتی را به مسلمانان متذکر شده تا این پیمان و عهدها به تضعیف امت اسلامی منجر نشود.
قرآن در این راستا در آیه 12 سوره توبه به بیان دو ویژگی اساسی جبهه کفر پرداخته و میفرماید: «وَ إِنْ نَکَثُوا أَيْمانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَ طَعَنُوا في دينِکُمْ فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْکُفْرِ إِنَّهُمْ لا أَيْمانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنْتَهُونَ؛ و اگر پیمانهایشان را پس از تعهدشان شکستند و در دین شما زبان به طعنه و عیبجویی گشودند، در این صورت با پیشوایان کفر بجنگید که آنان را [نسبت به پیمانهایشان] هیچ تعهدی نیست، باشد که [از طعنه زدن و پیمانشکنی] بازایستند.»
ویژگیهای جبهه کفر
همانطور که از این آیه معلوم میشود پیمانشکنی و توهین و تمسخر اعتقادات مسلمانان از ویژگیهای کفار و دشمنان جامعه اسلامی است. از طرفی قرآن نوع برخورد با آنان را نیز بیان کرده که این برخورد باید با رهبران آنان با هدف بازداشتنشان از تداوم ادامه این روند باشد.
در تفسیر نمونه پیرامون این آیه آمده است که «درست است كه آنها با شما پيمان ترک مخاصمه بستهاند، ولى اين پيمان با نقض شدن مكرر و آمادگى براى نقض در آينده اصلاً اعتبار و ارزشى نخواهد داشت. تا با توجه به اين شدت عمل و با توجه به اين كه راه بازگشت به روى آنها باز است، از كار خود پشيمان شوند و دست بردارند.»
لذا همانطور که مشخص میشود برخورد مسلمانان با سران کفر با هدف بازدارندگی است نه انتقامگیری.
با کدام دسته از کفار باید برخورد کرد
مرحوم علامه طباطبایی نیرز در تفسیر المیزان درباره این آیه اینگونه بیان داشته که «اگر مشرکین پیمان خود را شکستند و در دین شما طعنه زدند با آنان قتال کنید، اما مراد از مشرکین در این آیه گروه سابق نیستند، بلکه مقصود مشرکانی هستند که با زمامدار مسلمین عهدی داشته و آن را نقض نمودهاند و خداوند قسمهای آنها را لغو و باطل دانسته و آنان را پیشوایان کفر نامیده است، چون در کفر سابقهدارترند و دیگران به آنان اقتدا میکنند، لذا باید مسلمین با آنان بجنگند تا شاید به این ترتیب از عهدشکنی و طعنه زدن به دین حق دست بردارند».
همین طور که مشخص میشود در این تفسیر مشرکان به دو دسته تقسیم شدهاند؛ کسانی که با مسلمانان عهد بسته و آن را نقض کردهاند و کسانی که در کفر از سابقه بیشتری برخوردارند و مشرکان و کفار دیگر آنان را مرجع و رهبر خود میدانند. براین اساس مواجهه مسلمانان با این دسته از کفار با هدف اثرگذاری بیشتر و رسیدن به دو نتیجه بازگشت آنها به پیمان و دست برداشتن از تمسخر و طعنه به اعتقادات و ارزشهای جامعه اسلامی است.
جهاد برای دفاع از مکتب
لذا میتوان از این آیه چنین نتیجه گرفت که با طعن و توهین به اسلام از سوی کفار باید به شدت برخورد کرد و فریب سوگند پیمانشکنان را نخورد زیرا فاقد اعتبار است. از طرفی جهاد در اسلام برای دفاع از دین و مکتب اسلامی است نه اینکه براساس منافع و امیال شخصی و گروهی باشد. همچنین باید دانست چون پیمانشکنی و تحقیر و تمسخر اعتقادات از سوی رهبران جبهه کفر است مبارزه و برخورد نیز باید با این دسته انجام شود و مرکزیت توطئه و تشکیلات جبهه کفر باید مورد هدف قرار گیرد تا مانع از توطئههای بعدی شود.
انتهای پیام