بابک زمانی‌پور، رئیس گنجینه آموزش و پرورش چهارمحالوبختیاری در گفت‌وگو با ایکنا با اشاره به اینکه سرزمین چهارمحالوبختیاری از دیرباز مهد شاعران و ادیبان پُر ارج بوده است، اظهار کرد: آنان تلاش داشته‌اند سرمایه ذوق خدادادی خویش را در راه اعتلای فرهنگ اسلامی و شیعی مصروف سازند.
وی با ذکر اینکه از روزگار محمد مقبل قهفرخی در عصر تیموریان تا امروز شاعران بزرگی در این فهرست قرار دارند، ادامه داد: از جمله آنان می‌توان «محمود شفیعی قهفرخی» را نام برد که متولد سی‌ام تیرماه سال ۱۲۹۷ هجری شمسی در قهفرخ قدیم یا فرخ‌شهر امروز و متوفی درتاریخ اول آذرماه سال ۱۳۷۲ در تهران است.
زمانی‌پور بیان کرد: شفیعی قهفرخی علاوه بر دارا بودن دکتری در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، به‌واسطه دارا بودن دانش‌نامه کارشناسی در رشته حقوق، ریاست اداره حقوقی بانک ملی ایران را بر عهده گرفت و سال‌ها استاد دانشگاه ملی ایران (شهید بهشتی کنونی) و مدارس عالی پارس، پرستاری، شفا، آزادگان تهران و علوم اراک بود.
این نویسنده و پژوهش‌گر تاریخ تأکید کرد: شفیعی قهفرخی در کنار تألیف ده‌ها مقاله ادبی و پژوهشی، نشر آثار مکتوب در قالب کتاب ذیل عناوینی چون «شاهنامه و دستور»، «دانش و فردوسی» و «شیوه خط و دستور زبان» را در کارنامه خود دارد که نشان‌گر ذوق ادبی او هستند.
زمانی‌پور بیان کرد: تورق دیوان اشعار شفیعی قهفرخی که در سال ۱۳۸۳ به‌همّت همسر شاعرش اخترالسادات ارفعی متخلص به «ستاره» منتشر شد، گواه آن است که وی این مجموعه مشحون از اشعار در قالب‌های گوناگون را در منقبت اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) سروده است که از جمله می‌توان به قصیده «نعت پیامبر(ص)» اشاره کرد.
رئیس گنجینه آموزش و پرورش استان گفت: قصیده شفیعی قهفرخی متخلص به «کیوان» در نعت پیامبر گرامی اسلام سروده‌ای بسیار زیبا و بیان‌گر ارادت خالصانه این شاعر به حضرت ایشان است. این قصیده در چهل و چهار بیت مملو از استعارات و تلمیحات و استناد به آیات شریف و احادیث قدسی معصومین(ع) می‌باشد و شاعر در این ابیات استوار و با شکوه در بحر رمل مثمّن محذوف بر وزن فاعلاتن، فاعلاتن، فاعلاتن، فاعلن به بهترین شکل به معرفی صفات آخرین رسول الهی پرداخته و اثر خود را جاودانه کرده است.
شعر شفیعی قهفرخی در نعت پیامبر نور و رحمت حضرت محمّد مصطفی(ص) در سالروز میلاد آن حضرت تقدیم مخاطبان گرامی می‌شود:
«مژده یاران را که آمد صبح و طی شد شام تار
گشت گیتی جلوه گاه لطف خاص کردگار
رخت بست اهریمن جهل و نفاق و جور و کین
شد گریزان دیو پستی و پلیدی از دیار
از سروش آمد به‌گوش جان ندای معرفت
جبرئیل آورد دل را باز آرام و قرار
عیسی مریم ز نو بر جسم مرده جان دمید
موسی عمران ید بیضای خود کرد آشکار
نخوت نمرودی و افعال فرعونی نماند
گشت ابراهیم با دین حنیفش پایدار
ابر رحمت خوب و خوش باید باران بی دریغ
کان احسان کرد ظاهر لعل و گوهر بی‌شمار
عالم فرتوت را در کالبد امد روان
شد حقیقت ظاهر و گردید باطل بر کنار (1)
ایزد دادار گیتی را نهادی نو نهاد
با خجسته بعثت پیغمبر والا تبار
احمد و محمود، ابوالقاسم، محمد(ص) آن که هست
افتخار خلق عالم، آفرینش را مدار
معنی «طه» و «یس» (2) رمز اسماء و صفات
زبده اولاد آدم، حجت پروردگار
هم حبیب خالق و هم بهترین خلق خدا
آیه «انا فتحنا» (3) لشکر او را شعار
«هل اتی» (4) و «المدثر» شمه‌ای ز احوال او
آیه «ن و القلم» (5) وصفی است او را از هزار
«قاب قوسین» (6) است حد سیر او در قرب حق
گرچه نزد عارف این حد هم ندارد اعتبار
بود احمد واصل و در وصل، حد و مرز نیست
رمز «اوادنی« (7) بدان تا وارهی زین گیر و دار
گشت طالع نور یزدان در وجود مصطفی
بود احمد پیش نور ذوالجلال آیینه‌وار
اهل بینش در وجودش ذات واجب دیده‌اند
داند این اسرار آن کاو شد به معنی هوشیار
آن چه بُد پیغمبران را خود به ادیان پیش از این
دین احمد کرد کامل (8)حبذا آیین‌گذار
آن‌که حق توصیف و تحسین ورا «لولاک» گفت
آفرینش را به سر تاجی بود از افتخار
«ماعرفنا» (9) بر زبانش بد زفرط بندگی
لیکن آن را دل بدی سرشار از اسرار یار
آن که با عین الیقین، دید آنچه بُد حق الیقین
حق به «ما زاغ البصر» (10) دادش بدان درگاه، بار
ای وجودت فیض محض و ای کمالت بی‌همال
وی به پیش شخص تو شخص جهان جسمی نزار
ای گذشته دفرف عشقت ز حد لامکان
وی سپرده عرش و کرسی با پی گردون سپار
لوح را اول تو خواندی عقل اول خود تویی
«عَلَّمَ الاَسْما»یی (11) و بر بوالبشر آموزگار
ای به خلقت اولین (12) و ای به بعثت آخرین (13)
مقتدای عالم از آغاز تا روز شمار
ای وجودت سرمدی وی هستی‌ات بی‌منتها
بی کرانی، بی کران را نیست سر حد و جوار
ای بیانت سر به سراعجاز «ان یاتوا بمثل» (14)
مدعی گو گر توانی آیتی چونان بیار
شخص تو انسان کامل دین تو دین تمام
و آن کتاب آسمانیت از معارف پر شمار
نام و خلق و خلقت و سیرت محمّد(ص) بد تو را
«احسن التقویم» (15) را هستی گواهی استوار
پیش از خلق بس «کنت نبیا» (16)گو شدی
دولتت از ابتدا تا انتهای روزگار
گرچه بودی در ظهورت انبیا را واپسین
لیک باشی اول و سالار این خیل کبار (17)
رحمة للعالمینی (18) رحمتی از حق بخواه
تا کند نوع بشر حق را ز باطل اختیار
حق مردم را به نفع خویشتن رحجان نهیم
عزت خود را نخواهیم و کسان را خوار و زار
آدمی از راه دین سوی سعادت ره برد
ور ندارد دین زعلم و فن نگردد رستگار
قدرت قانون نباشد ضامن اجرای حق
نیروی دین گر نباشد حاکم گیتی مدار
ترس قانون مانع از جرم است اما در علن
دین بود پیدا و پنهان پیش کار بد، حصار
دین کند اصلاح جان و فکر و خوی آدمی
آفرین بر قدرتی کاندر ضمیر آید به کار
تربیت را باید اندر باطن مردم اثر
خلق را آرایش ظاهر نیفزاید عیار
گر نباشد دین نگهبان، نیست دانش سودمند
علم بی‌دینان بشر را در بلا سازد دچار
غیر دین، خودخواهی ما را که می‌گیرد لگام؟
گر نباشد دین، که بندد نفس سرکش را مهار؟
در شریعت امتیاز آدمی تقوای اوست (19)
نه جمال و جاه و نسبت نه ضیاع و نه عقار
گر بود پرهیزگاری کم نصیب از علم و فن
بی گمان به باشد از دانای ناپرهیزگار
اجتماع خلق از خوی نکو گیرد نظام
ثروت و صنعت چه سود، ار بود مردم دیو سار
هست «کیوان» نا امید از حاصل طاعات خود
لیک باشد در شفاعت از نبی امیدوار
باد تا باشد جهان، نام محمد(ص)جاودان
باد تا هستی‌ست باقی، دین احمد برقرار»
پی‌نوشت‌ها:
(1) اشاره به آیه و قل جاء الحق و زهق الباطل ... سوره الاسراء آیه 83.
(2) اشاره به عقیده مفسران در باره رمز طه و یس در ابتدای دو سوره قرآن .
(3) اشاره به آیه انا فتحنا لک فتحا مبینا – سوره فتح آیه یک .
(4)اشاره به سوره الدهر ، هل اتی علی الانسان حین من الدهر ... سوره 76.
(5) اشاره به آیه ن و القلم و ما یسطرون – سوره قلم آیه 1.
(6) اشاره به آیه قاب قوسین او ادنی – سوره نجم آیه 9.
(7)اشاره به همان آیه.
(8)اشاره به آیه الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا .... سوره المائده – آیه 5.
(9)اشاره به حدیث ما عرفناک حق معرفتک و ما عبدناک حق عبادتک.
(10) اشاره به آیه ما زاغ البصر و ما طغی – سوره النجم آیه 17.
(11) اشاره به آیه و علم آدم الاسماء کلها ... سوره بقره آیه 29.
(12) اشاره به حدیث اوّل ما خلق الله نوری.
(13) اشاره به آیه ما کان محمدا ابا احد من رجالکم و لکن رسول الله و خاتم النبیین ... سوره الاحزاب آیه 40.
(14) اشاره به آیه قل لئن اجتمعت الانس و الجن علی ان یاتوا بمثل هذا القرآن ، لا یأتون بمثله و لو کان بعضهم لِبعض ظهیرا، سوره الاسراءآیه 90.
(15) اشاره به آیه لقد خلقنا الانسان فی احسن التقویم ، سوره التین آیه 4.
(16) اشاره به حدیث کنت نبیا و آدم بین الماء و الطین.
(17) اشاره به والسابقون السابقون اولئک المقربون ، آیه های 10 و 11 سوره واقعه.
(18)اشاره به و ارسلناک الارحمه للعالمین ، سوره الانبیاء آیه 107.
(19) اشاره به ..... ان اکرمکم عند الله اتقیکم ... قسمتی از آیه 13 سوره حجرات.
انتهای پیام 
