به گزارش ایکنا؛ ویژهبرنامه ادبی «حسین(ع) احیاگر قرآن» شامگاه ۲۰ مرداد، با حضور جمعی از شاعران، خوشنویسان و اهالی ادب کشورهای مختلف حوزه ایران فرهنگی در محکومیت هتک حرمت به کلامالله مجید و قرآن سوزی معاندان توحید، با مدیریت علیرضا قزوه و اجرای سیدمسعود علویتبار در گروه بینالمللی هندیران برگزار شد.
در ابتدای مراسم رضا اسماعیلی؛ شاعر و پژوهشگر ادبی در نتیجهگیری از سخنانی با عنوان «عرش خدا زیر پای تو» یعنی چه؟! و با قرائت آیه «الرحمن علی العرش استوی» گفت: با استناد به تفاسیر مفسران بزرگ قرآن میتوان گفت که منظور از عرش همان «حکومت خداوند و تدبیرش در عالم هستى» است و حاملان عرش اجراکنندگان حاکمیت و تدبیر او هستند.
وی ادامه داد: در شعر آیینی -با استناد به نص صریح آیات قرآن و روایات- باید به نسبت معصومان(ع) با عرش الهی توجه داشت و خارج از چهارچوب آموزههای قرآنی سخنی بر زبان نراند. با عنایت به این مهم، شاعران آیینی باید منطبق بر شریعت و معرفت دینی بین خاندان رسالت و عرش نسبت برقرار کنند تا خدای نکرده لهجه شعر آیینی ما به لهجه شرک کشیده نشود.
اسماعیلی خاطرنشان کرد: بنابراین اشعاری از جنس اشعار زیر که در تکریم و تعظیم آلالله سروده شدهاند و عرش الهی در آنها در ذهن و زبان شاعر تنزل پیدا کرده است، شائبهای شرکآمیز دارند و از منظر شریعت میتواند محل تردید و اشکال باشد.
این شاعر آیینی و منتقد ادبی اظهار کرد: تعریض ظریف و موشکافانه مقام معظم رهبری نیز در به کاربردن چنین تعابیری که با عبارت «عرش خدا زیر پای تو، یعنی چه؟» بیان شده است، شاید از این منظر باشد که چنین اغراقهایی در تقابل با آموزههای قرآنی- وحیانی هستند، شائبهای شرکآمیز دارند.
وی خاطرنشان کرد: از همین رو شایسته است که برای صیانت از ساحت قدسی شعر دینی و آیینی که امروز میتواند نقش یک تریبون جهانی را در معرفی اسلام ناب محمدی داشته باشد تا حد امکان از فرو افتادن در چنین دامچالههایی پرهیز کنیم تا با سربلندی بتوانیم پرچم پر افتخار شعر آیینی را در اهتزاز نگاه داریم و این قافله را به سرمنزل مقصود راستی و رستگاری برسانیم – اینچنین باد.
در انتها تعدادی از اشعار ارائه شده در این گردهمایی شاعرانه را مرور میکنیم:
قرآن تمامی
آیات نور است
با نار نتوان نور را سوزاند هرگز
حتی
تبت یدا... نیز
هرگز نمیسوزد...
هر چند غمش بر استخوان آتش زد
بر خیمهگه جان و جهان آتش زد
دانم که وجود پاک قرآن نور است
نور است و به نارش نتوان آتش زد
دل آه کشید آسمان آتش شد
یکپارچه ارکان جهان آتش شد
تا عرصه حشر نور قرآن باقی است
هر چند مرا تمام جان آتش شد
شکوه و شوکتت ای نور رخشان بیشتر بادا
به جان دشمنت صدها هزاران نیشتر بادا
شعاع شمس عالم می زند خنجر به دلکوران
کلام عاشقان از ذکر نامت پرگهر بادا
سراسر مهر و عشق و رحمتی، بیانتها نوری
جهان از برکت ایمان و قرآن پر ثمر بادا
بسوزد جان نامردی که قرآن را بسوزاند
بنای کفر و الحاد و ستم زیر و زبر بادا
بلندا اختر دلدادگان راه پر نورت
جهان آیینهدار مردم صاحب نظر بادا
هزاران بلبل خوش نغمه می خوانند قرآن را
که تا دنیاست باقی آیه هایت جلوه گر بادا
طلوع فجر نزدیک است و عمر اهرمن کوته
جهان روشن به انوار درخشان سحر بادا
نمیگویم مسلمان باش
دراین دنیا تو انسان باش
نکن روشن چراغ کفر
عزیزم راحت جان باش
رھا کن شیوۂ نمرود
و تو از جمله پاکان باش
چو میگویند انسانت
مسلمان باش و انسان باش
چراغ دل شود خاموش
خدا را پای پیمان باش
چرا سوزی کتاب عشق
بیان راز پنھان باش
تو آھنگ جنون سر کن
سراپا عشق رحمان باش
نالهای از آیههای آب زايش میکند
هر غزل از صبح غم بی تاب خواهش میکند
غربتی در حال تکثیر است بین زخمها
بی امان خورشید را نیزه ستایش میکند
هم مسیر دردها شد کاروانی از عطش
لالهها را اوج هر دریا سرایش میکند
جرعه جرعه عشق مینوشید صحرا از سراب
ماه با دستان خونین هم نیایش میکند
غرق میشد لحظهها بیتاب در خونِ افق
روضهای از معجر خورشید تابش میکند
جمع میشد دسته دسته یاس باغ آرزو
کودکی در شام، از غربت سرایش میکند
لبتشنگی مرا به دریا برسان
احوال مرا به گوش دنیا برسان
هر وقت به کربلا مشرّف گشتی
یادت نرود! سلام ما را برسان
این نشست که با بداههنویسی مسعود ربانی همراه بود؛ شاعرانی همچون علیرضا قزوه، رضا اسماعیلی، سید مسعود علوی تبار، بلرام شکلا، ایرج قنبری، سیدمهدی بنیهاشمی لنگرودی، سیدحسن بنیطبا، عزیز آذینفرد، نغمه مستشار نظامی، فاطمه ناظری، مریم فروزانکیا، زیبا فلاحی، نازنین فاطمه صادقی، سیده فاطمه بلقیسحسینی و سارا عبدالهی حضور داشتند.
انتهای پیام