مباهله سند حقانیت اهل بیت و ولایت امام علی(ع) است
کد خبر: 3988477
تاریخ انتشار : ۱۳ مرداد ۱۴۰۰ - ۱۴:۱۶
یادداشت/

مباهله سند حقانیت اهل بیت و ولایت امام علی(ع) است

در واقعه مباهله نه‌ تنها حقانیت اهل‌ بیت(ع) برای چندمین بار تأیید شد بلکه جایگاه و مقام امامت برای اهل کتاب نیز توسط رسول خدا(ص) بیان شد؛ اگر غدیر اعلان عمومی ولایت و جانشینی امام علی(ع) پس از پیامبر خدا(ص) بود واقعه مباهله اعلام اختصاصی ولایت امیرالمؤمنین(ع) برای چندمین بار به انصار و مهاجرین و حتی مسیحیان بود.

مباهله سند حقانیت اهل بیت و ولایت امام علی(ع) استبه گزارش ایکنا از قم، به نقل از پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه(س)، اکنون فاصله زیادی با روزهای نخستینی داریم که حضرت ختمی‌ مرتبت، محمد مصطفی(ص) پیام اسلام را در گوش خویشان و نزدیکان خویش زمزمه کردند.

امروز آوازه اسلام به سراسر شبه‌ جزیره عربستان رسیده است و عده زیادی چه از روی میل و رغبت و چه در اثر شکست سخت در جنگ از پیامبر اکرم(ص) تسلیم در سامان اسلام شده‌اند.

امروز شهرت نام نبوی سرتاسر شبه‌ جزیره عربستان را فراگرفته است و قلب‌ها به‌ مانند عقل‌ها مجذوب رحمت و مهربانی نبوی شده است.

آری، امروز دیگر در شبه‌ جزیره عربستان کمتر کسی است که عنوان مسلمانی را به‌عنوان فضیلت و افتخار بر ذمه نپذیرفته باشد و مقام و جایگاه امیرالمؤمنین(ع)، حضرت زهرا(س) و امام حسن و امام حسین(ع) برای تمامی مسلمانان مشخص و معین است و تمامی مردم مدینه اهل کسا را می‌شناسند.

آری در آن روزها، آوازه اسلام تمام شبه‌ جزیره را فراگرفته بود و تمامی مردم محمد مصطفی(ص)، یتیم مکه را که دعوت‌گر مردم به اسلام شده بود را می‌شناختند و خبر مردی که محمدامین نام داشت و خود را پیامبر الهی معرفی می‌کرد حتی به گوش اهل کتاب و مسیحیان نجران هم رسیده بود.

کاهنان و بزرگان مسیحیت که طبق دستور حضرت عیسی(ع) منتظر ظهور آخرین پیامبر بودند و وظیفه خود می‌دانستند که این آخرین پیامبر را شناسایی کرده و او که برادر مسیح است را بشناسند و دعوت او را لبیک گویند، به پیامبر(ص) نامه نوشتند و از او خواستند که دلایل خود را بر این مدعا که پیامبر خاتم است ارائه دهد.

حضرت رسول(ص) جواب نامه اسقف و بزرگ مسیحیان را دادند و مسیحیان نجران برای کسب اطلاع بیشتر به‌صورت حضوری نزد رسول خدا(ص) آمدند و چندین روز را با پیامبر(ص) گفت‌وگو کردند و با وجود اینکه بر حقانیت حضرت رسول(ص) اطمینان یافتند؛ ولی از آنجایی‌ که شیطان نفس و شیطان برون قسم یاد کرده بودند که فرزندان آدم را فریب دهند و ابلیس قادر به تحمل مقام و عظمت محمدی نبود در میان کاهنان و بزرگان مسیحی به بهانه بزرگی جایگاه و عظمت مقام شک انداخت و موجب شد که آن‌ها حتی با وجود کافی بودن شواهد و دلایل باز در صدق دعوت رسول اکرم(ص) شک کنند.

پس از گفت‌وگوی چندروزه، بزرگان مسیحی زمانی که دیدند حضرت رسول(ص) حاضر به پذیرش سخنان آن‌ها نیست با شناختی که از مباهله در آیین حضرت موسی(ع) داشتند برای بیان این نکته که چه کسی بر حق است دعوت به مباهله (دعا برای نفرین طرف مقابل و شخصی که بر حق نیست) کردند و از حضرت رسول خدا(ص) درخواست مباهله کردند.

رزم نفرین‌ها، احتجاج حق و باطل

حضرت رسول(ص) از آنجایی‌ که می‌دانستند با حضور ایشان عذابی به امت نخواهد رسید بیان کردند که با وجود ایشان در میان مردم عذابی نازل نخواهد شد، ولی مسیحیان نجران قرار گذاشتند که این مباهله در خارج از شهر مدینه و در بیابان صورت گیرد.

خبر این دعوت در تمامی شبه‌ جزیره عربستان در میان مردم ردوبدل می‌شد و کسانی که اندک شکی به حضرت رسول(ص) داشتن منتظر بودند تا ببینند در این دعوت به مباهله چه کسی بر حق است و پیروز خواهد شد.

سرانجام روز بیست و چهارم ذی‌الحجه فرا رسید و پیامبر(ص) به‌ حکم آیه قرار بود از زنان مسلمان مردان مسلمان و جوانان و کودکان مسلمانان گروهی را به همراه ببرند تا با دعای ایشان و همراهی و آمین این عده هر کس که به‌ حق است خداوند دعای او را قبول کرده و برطرف مقابل به‌واسطه‌ نفرین عذاب الهی نازل شود.

مسیحیان نجران که به خیال خام خویش تصور می‌کردند حضرت رسول(ص) برای نمایش عظمت و مقام خویش سربازان و مردم را به همراه خویش بیاورد زمانی که در بیابان با پیامبر(ص) مواجه شدند و دیدند که ایشان عزیزترین کسان خود یعنی فاطمه(س)، امام حسن و امام حسین و جان خویش علی بن ابیطالب امیرالمؤمنین(ع) را با خود برده است حیرت‌زده شدند و دانستند که اگر حضرت رسول(ص) اول دعا کنند و اهل کسا که بافضیلت‌ترین مردم در ایمان و مرتبه و مقام ایمانی هستند دعای ایشان را آمین بگویند به‌ یقین خداوند آسمان‌ها و زمین را برای اجابت این دعا زیر و رو خواهد کرد؛ بنابراین زمانی که آن‌ها با این صحنه روبرو شدند، متوجه شدند که پیامبر اگر بر حق نبودند حاضر نمی‌شدند عزیزترین کسان خود را در معرض عذاب الهی قرار دهند.

بنابراین خواسته یا ناخواسته قلب خویش را به روی اسلام و اطاعت از حکومت اسلامی گشودند و در همین زمان بود که به‌واسطه جبرئیل امین آیه تطهیر نازل شد و حقانیت جایگاه اهل‌ بیت(ع) نه‌تنها برای مردم مدینه بلکه برای اهل کتاب و مسیحیان نیز آشکار شد.

به‌ این‌ ترتیب نه‌ تنها حقانیت اهل‌ بیت(ع) برای چندمین بار تأیید شد بلکه جایگاه و مقام امامت برای اهل کتاب نیز توسط رسول خدا(ص) بیان شد و اهل کتاب دانستند که جانشین پیامبر خاتم چه کسی است و باید پس از پیامبر خاتم به چه کسی به‌عنوان امام اقتدا کنند و واقعه مباهله در زمانی کوتاه و با فاصله کم از غدیر صورت گرفت. اگر غدیر اعلان عمومی ولایت و جانشینی امام علی(ع) پس از پیامبر خدا(ص) بود واقعه مباهله اعلام اختصاصی ولایت امیرالمؤمنین برای چندمین بار به انصار و مهاجرین و حتی مسیحیان بود و این‌چنین بود که مسیحیان و مسلمانان در یک واقعه مشترک دانستند جانشین بعد از پیامبر(ص) چه کسی است و با نزول آیه تطهیر الهی بودن جایگاه امام نیز برای چندمین بار به مسلمانان گوش زد شد.

فاطمه قاسمی

انتهای پیام
captcha