بررسی جایگاه ولایت در تربیت انسان در ماهنامه «معرفت»

به گزارش ایکنا، دویست و هفتاد و چهارمین شماره ماهنامه علمی ترویجی «معرفت» به صاحب‌امتیازی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام(ره) منتشر شد.

عناوین مقالات این شماره بدین قرار است: «اوصاف شیعیان واقعی در وصایای امام محمد باقر(ع)»، «حقیقت ولایت و جایگاه آن در تربیت انسان»، «جایگاه تربیت دینی در حکومت»، «بررسی ملاک‌های رتبه‌بندی ارزش‌های اسلامی»، «شاخصه‌های عبودیت در صحیفه سجادیه»، «تحلیل فضیلت اخلاقی صبر بر مصیبت در سیره حضرت زهرا(س)»، «موانع فردی و اجتماعی هدایت‌پذیری دیني چالشی در هدف‌گذاری برنامه درسی تربیت دینی»، «تحلیل محتوای کیفی کتاب‌های فارسی دوره ابتدایی از منظر ارزش‌های اجتماعی سند تحول آموزش و پرورش»، «تربیت اقتصادی در حوزه مصرف اهداف، اصول و راهبردها».

حقیقت ولایت و جایگاه آن در تربیت انسان

در چکیده مقاله «حقیقت ولایت و جایگاه آن در تربیت انسان» می‌خوانیم: «نظام تربیت اسلامی، بر مبنای صراط مستقیم و راهنمای راه، هدایت الهی و آگاهی‌بخشی نسبت به مقصد و هدف نهایی و عوامل بازدارنده از هدف نهایی، طراحی شده است. در این راستا، بحث ولایت ولي خدا، به عنوان راهنمای راه و به عنوان اسوه و الگوی عملی و پیشرو راه، اهمیت بسیاری دارد. چه اینکه سعادت و کمال و لذت و عزت انسان در جوار قرب الهی است و بدون شناخت ولیّ خدا و پذیرش ولایت او نمی‌توان راه رسیدن به خدا را کشف کرد. در صورت عدم شناخت حقیقت ولایت و عدم علم به جایگاه آن در تربیت انسان، رکن مهمی از ارکان تربیت نادیده گرفته می‌شود. روش پژوهش، بررسی تحلیلی معارف عقلی و نقلی در جهت کشف حقیقت ولایت و جایگاه آن در تربیت انسان است. لزوم تمسک به ولایت معصوم برای رسیدن به هدف متعالی، بیانگر اهمیت و جایگاه ولایت است و البته در شرایط غیبت یا عدم دسترسی به معصوم، نوبت می‌رسد به شبیه‌ترین فرد به معصوم در علم و عمل. لذا ولایت خدا یعنی دنباله‌روی از معصوم و دنباله‌روی از کسی که دنباله‌‌‌رو معصوم است و معصوم هم که مقصدش قرب الهی است پس طی این مسیر مقصدش خداست.»

جایگاه تربیت دینی در حکومت

در طلیعه مقاله «جایگاه تربیت دینی در حکومت» آمده است: «بحث وظیفه یا عدم وظیفه حکومت در قبال تربیت دینی از مسائل مهم فلسفه سیاسی حکومت است. هر حکومتی موضعی خاص در برابر تربیت دینی دارد. این پژوهش با هدف بررسی این مسئله، با روش توصیفی ـ تحلیلی ابتدا با بیان دیدگاه ماکیاول، لیبرالیسم و اسلام در این زمینه، به دنبال پاسخ به این سؤال است که آیا حکومت نسبت به تربیت دینی انسان‌ها وظیفه‌ای دارد؟ در این زمینه ماکیاول تمام تلاش حکومت را در جهت حفظ قدرت می‌داند؛ در دیدگاه لیبرالیسم برطرف کردن نیازهای مادی مدنظر بوده است؛ اما اسلام با توجه به نیازهای مادی و معنوی افراد، وظیفه حکومت را فراتر از نیازهای طبیعی و اولیه مردم دانسته و خود را نسبت به تربیت دینی و هدایت افراد به مسیر سعادت، مسئول می‌داند؛ و همین نکته، تمایز حکومت دینی با حکومت غیردینی را مشخص می‌کند».