به گزارش ایکنا، آیتالله مهدی هادوی تهرانی امروز 17 اردیبهشتماه در اولین جلسه تفسیر سوره مبارکه حشر در مسجد اعظم قم با بیان اینکه ماه رمضان فرصتی برای انس با قرآن است، گفت: قرآن کریم آخرین نسخه هدایت الهی است و هر روز و هر زمانی که مراجعه کنیم، در مورد کوچکترین و جزئیترین حوادث زندگی و امور ما دستور و برنامه دارد، ولی ما باید کلید این ارتباط را بیابیم.
وی با بیان اینکه قرآن میتواند ما را از سردرگمی که در آن قرار داریم، نجات بدهد و مسیر را برای تصمیم درست ما در زندگی فراهم کند، افزود: البته بهرهمندی از این نعمات مستلزم ارتباط با حقیقت قرآن است و نه فقط ظاهر آن و این هنر ما هست که باید بر سر سفره قرآن بنشینیم و اشتهای مناسب برای آن داشته باشیم تا بهرهای ببریم. قرآن حقیقتی است که برای اهلش طعم و رنگ و بویی دارد که مشتاقان را به خود جلب میکند و کسانی که انس با قرآن ندارند، از این طعم و بو مشمئز میشوند.
هادوی تهرانی با بیان اینکه اگر کسی آیهای از قرآن بشنود و عکسالعمل منفی داشته باشد یا هیچ عکسالعملی نداشته باشد، معلوم است که روح قرآن را درک نکرده است، به آیه 45 سوره اسراء اشاره کرد و افزود: این آیه فرموده که «وقتی قرآن میخوانی بین تو و بین کسانی که به آخرت ایمان ندارند، پردهای افکنده میشود» یعنی تو از تاریکی و بوی تعفن کافران دور میشوی و آنان هم از نورانیت تو بیبهره میشوند.
وی با بیان اینکه قرآن در این زمانه وسیلهای است که میتواند ما را از شر انسانهای بد و ناسپاس دور کند و ما را در ماوای خود قرار دهد، بیان کرد: انسان همواره دنبال پناهگاه و آرامش دائمی است که در سایه انس با قرآن حاصل میشود.
این استاد سطح عالی حوزه همچنین در تفسیر سوره مبارکه حشر با بیان اینکه عدهای از قراء و مفسران و فقها از گذشته در مذاهب مختلف معتقدند که بسم الله جزء سوره است و بنده هم این اعتقاد را دارم گفت: در آیه نخست این سوره به تسبیح همه موجودات اشاره دارد؛ علامه طباطبایی معتقد است که حقیقت تسبیح اظهار ما فی الباطن و کشف ما فی الضمیر از سوی موجودات است و ایشان آن را تعبیر به کلام و سخن موجودات میکند.
هادوی تهرانی با بیان اینکه وقتی بحث از سخن و قول و کلام میشود ذهن منصرف به ابزارهای صوتی میشود، بیان کرد: حقیقت کلام، اظهار چیزی است که در درون ما هست و با هر وسیلهای که رخ دهد. لذا علامه نتیجه گرفته که کلام و کلمه حقیقتی فراتر از صدا و آوایی است که ما تولید میکنیم؛ از این رو وقتی مسیح، کلمةالله معرفی شده، از همین باب است.
وی ادامه داد: البته مسیحیون به علت اشتباهی که در فهم کلمه دارند معتقد به تثلیث شده و به اقانیم سهگانه باور دارند و مدعی هستند که خدا، پسر و روح القدس با اینکه سه چیز هستند، یکی هستند که در اقانیم مختلف تجلی مختلفی دارند؛ یعنی تنها سه تجلی از یک چیز واحد هستند، از این رو هیچ مسیحی معتقد نیست که عیسی پیامبر خداست، بلکه معتقدند او خود خداست و بخشی از این اشتباه، نتیجه تفسیر غلط از کلمةالله است.
استاد تفسیر حوزه علمیه اظهار کرد: علامه در تفسیر این آیه(اول حشر) آورده است که موجودات عالم به خاطر فقر ذاتی که دارند، حکایت از وجود غنی مطلق دارند و با وجود خود، او را از هر نوع شریکی منزه میکنند.
وی ادامه داد: بنده معتقدم که مقصود از تسبیح، مسئلهای فراتر از این بحثی است که علامه با استدلال و با برهان منطقی و فلسفی و مدرسهای بیان فرمود؛ زیرا وقتی قرآن فرمود که همه عالم مشغول تسبیح خدا هستند، ولی شما تسبیح آنان را نمیفهمید (لا تفقهون تسبیحهم) مراد، دیدن و شنیدن با چشم و دیده دل است که هر کسی به اندازهای که دل آماده و گوش و چشم شنوا و بینا دارد، میتواند آن را درک کند.
این استاد حوزه با بیان اینکه میان ظاهر و باطن و حقیقت و مجاز پوسته فوقالعاده نازکی وجود دارد که گاهی ما در صد سال زندگی هم در آن خراش ایجاد نمیکنیم، بیان کرد: این پوسته نازک با برخی موارد مانند اشک به خصوص اشک برخاسته از معرفت و شناخت و یا اشک بر اهل بیت(ع) همچنین عشق میتواند کنار زده شود، همان طور که امام خمینی، عزم را آغاز شروع سیر و سلوک الیالله و این عشق میدانند.
انتهای پیام