رسول بیگی، قاری قرآن، در گفتوگو با کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ گفت: در 27 رمضان المبارک 1387ه.ق مصادف با اول بهمن سال 1344 در خانوادهای مذهبی متولد شدم. دوران تحصیل را در یکی از مناطق جنوب شهر تهران به پایان رساندم و همزمان با تحصیل، به فراگیری و یادگیری قرآن به صورت سنتی و جلسات هفتگی پرداختم. پس از اخذ دیپلم و طی دوران سربازی در یک شرکت مشغول به کار شدم و در کنار کار و زندگی فعالیتهای قرآنی از جمله قرائت قرآن را ادامه دادم.
وی افزود: حدوداً هشت ساله بودم که از طریق هیئات و جلسات هفتگی فامیلی که روزهای چهارشنبه هر هفته بهصورت چرخشی در منزل اقوام برگزار میشد، با قرآن مأنوس شدم. آن زمان نوار کاست قرائت مرحوم عبدالباسط به صورت محدود در جلسات هفتگی پخش میشد و من با استماع به صوت او سعی میکردم از نغمات استاد عبدالباسط در تلاوتهایم به شکل مبتدی تقلید کنم. در واقع آشنایی من با استاد عبدالباسط انگیزه اصلی در یادگیری و پیگیری قرائت قرآن شد و رفتهرفته با کثرت گوش دادن به نوارهای تلاوت این استاد شهیر مصری به مهارت در تلاوتم افزوده شد.
این قاری قرآن بیان کرد: گذشته از تشویقهایی که در جلسات هفتگی از دوران کودکی از طرف اقوام انجام میشد که مرا تا رسیدن به این مرحله کمک کرد، بیشترین یاری را از استادم، محسن بادپا، داشتم که جداً کمک شایانی به بنده کرد تا بتوانم مسیر پیشرفت را طی کنم. ایشان و محمد خواجوی از اصلیترین اساتید بنده بودند و مرا در نیل به اهدافم بسیار کمک و تشویق کردند.
رسول بیگی در ادامه گفت: حقیر تنها جمله و اساسیترین مطلبی که بدون ریا، تظاهر و هیچ گونه غلوی میتوانم بگویم، این است که حس طراوت قلب و دل را در زمان انس با قرآن بسیار تجربه و از سوی دیگر هر زمان که بهدلایلی از قرآن فاصله گرفتهام؛ خلأ آن را در دل و قلبم حس کردهام و این مهم قابل انتقال به غیر نیست، یعنی این حس را هر فرد خود باید تجربه کند و با حرف و گفتار من لمس نمیشود؛ واقعاً با قرآن بودن، دین، دنیا و آخرت را میتواند برای فرد بسازد و او را موفق کند، در مقابل دوری از قرآن هم گرفتاری و افسردگی را در زندگی برای فرد رقم میزند.
وی یادآور شد: حقیر به لحاظ مسئولیتهایی که برای یک قاری پیش روی او قرار میگیرد به قصد عدم اشتهار و با نیت اینکه کارم در راه خدا خالصانه باشد؛ زیاد در مسابقات حضور نداشتم، ولی به هر حال با تشویق اطرافیانم در مسابقات محدودی چون مسابقات بینالمللی قرآن ایران سال 65 شرکت کردم. همچنین در سال 72 نیز در مسابقات قرآن وزارتخانه دارایی به داوری استاد حنیفی مقام اول را کسب کردم. اخیراً نیز با شرکت در مسابقات تلویزیونی قرائت تقلیدی استاد عبدالباسط موسوم به «اسراء» در سن 51 سالگی موفق به کسب رتبه نخست شدم.
بیگی در پایان گفت: حقیقتاً قرائت قرآن در خانه هم برای قاری و هم سایر اعضای خانواده ثمراتی دارد. کودکان باید از همان طفولیت با کتاب قرآن آشنا شوند و این مهم بر عهده خانوادههاست. هر کسی که میخواهد قرآن را به صورت تقلیدی از یکی از استادان شروع کند، پیشنهاد میکنم نخست ببیند به کدام استاد و تلاوت او علاقهمند است و همان را پیگیری و تمرین کند. سپس وقتی حرفهای شد، دست به انتخاب سبک بزند. سخن آخر اینکه قاری در هنگام تلاوت سعی کند با توسل به ائمه(ع) و با هدف تعظیم شعائر الهی و رضای او قرائت کند تا این امر ذخیرهای برای دنیا و آخرت او باشد.
موسی ابراهیمی
انتهای پیام