شهریار پرهیزکار، حافظ بینالمللی قرآن کریم و اولین حافظی که رتبه اول حفظ قرآن را برای جمهوری اسلامی ایران کسب کرد، در گفتوگو با کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، تصریح کرد: نخستینبار در سال 1361 توفیق زیارت حضرت امام(ره) را کسب کردم. بنده در آن زمان، 18 سال داشتم و مقرر شده بود که به همراه گروهی متشکل از 72 نفر از قاریان و حافظان، به حج تمتع اعزام شویم. این تعداد از قاریان و حافظان به نیت 72 تن از شهدای هفتم تیر از جمله برترینهای قرائت و حفظ بودند، برای اعزام انتخاب شدند.
وی افزود: پیش از اعزام به حج تمتع، قرار شد که این گروه، دیداری با حضرت امام(ره) داشته باشند و به همین منظور همگی در حسینیه جماران خدمت امام خمینی(ره) شرفیاب و ایشان را زیارت کردیم. پس از آن دیدار که حس و حال عجیبی داشت، در سالهای 66 و 68 نیز در دو دیدار خصوصی که با حضرت امام(ره) برایمان مهیا شد که البته این دیدارهای خصوصی لحظاتی برایم رقم زد که نهتنها هیچگاه فراموش نمیکنم بلکه به عنوان زیباترین لحظات زندگیام از آن یاد میکنم.
پرهیزکار با اشاره به کسب رتبه نخست حفظ در مسابقات بینالمللی قرآن در سال 1366، گفت: در رشته قرائت نیز استاد سعیدیان رتبه نخست را کسب کرده بودند. برای اولینبار این رتبه در رشته حفظ برای کشور جمهوری اسلامی ایران به دست آمده بود. پس از مسابقات از مسئولان درخواست کردیم که به عنوان هدیه، دیداری خصوصی با امام(ره) داشته باشیم و به همین خاطر، یک روز پس از بازگشت به کشور این دیدار رقم خورد.
خاطره اولین دیدار خصوصی با حضرت امام(ره)
وی در بیان این دیدار خاطرهانگیز عنوان کرد: بنده و آقای سعیدیان، نفر اول رشته قرائت برای این دیدار عازم جماران شدیم. آن روز به منزل امام(ره) واقع در پشت حسینیه جماران رفتیم. پس از عبور از حیاط کوچک منزل امام(ره)، به اتاقی وارد شدیم که امام(ره) در آن اتاق حضور داشتند. در مجموع غیر از ما دو نفر حدود 10 نفر دیگر نیز برای دیدار حضرت امام(ره) آمده بودند. پیش از اینکه نوبت به ما برسد، محافظان امام(ره) گفته بودند که وقتی خدمت امام(ره) رسیدید و ایشان را زیارت کردید، سریعا التماس دعا گفته و توقف نکنید.
این حافظ بینالمللی قرآن افزود: همه افراد خدمت امام(ره) میرسیدند و ایشان را زیارت میکردند و بدون توقف میرفتند. وقتی نوبت به بنده رسید، حضور امام(ره) رسیدم و دست ایشان را گرفته و التماس دعایی گفتم که در همین لحظه یکی از اطرافیان به حضرت امام(ره) گفتند که ایشان نفر اول رشته حفظ قرآن و حافظ کل قرآن کریم است.
تبسم شیرین و دست گرم امام(ره)
وی با بیان اینکه در آن سالها مقوله حفظ قرآن، خیلی جدید بود، گفت: به همین جهت تعداد حافظان قرآن بسیار اندک بود. وقتی بنده دست امام(ره) را گرفتم و ایشان فهمیدند که بنده حافظ کل قرآن هستم، دستم را فشردند و من را برای لحظاتی نزد خود نگه داشتند. چهره امام(ره) نورانیتی داشت که کمتر کسی میتوانست در صورت ایشان نگاه کند. من نیز وقتی امام(ره) دستانم را در دست خود نگه داشت، برای لحظاتی به صورت امام نگاه کردم. تبسمی زیبا روی صورتشان نقش بست. دستان امام گرم و مهربان بود و آن لحظات کوتاه برایم آن قدر شیرین و زیبا و ماندگار بود که توصیف آن دقایق کوتاه، در کلام نمیگنجد.
پرهیزکار اظهار کرد: میخواستم پس از بوسیدن دست امام(ره)، به توصیه محافظان ایشان، توقف نکنم اما امام(ره) دست من را سخت میفشردند و من را برای لحظاتی کنار خویش متوقف کردند. حس و حال عجیبی بود، حتی برای اعضای دفتر امام(ره) هم عجیب بود که امام(ره) این طور من را نزد خویش نگه داشته بودند و این طور دستانم را در دستانشان میفشردند و با تبسم به بنده نگاه میکردند.
نگاه ویژه حضرت امام(ره) به حافظان قرآن
وی با بیان اینکه بعدها متوجه نگاه ویژه حضرت امام(ره) به حفظ قرآن شدم، تصریح کرد: جایگاه حافظان قرآن در نزد امام(ره)، ویژه است. بنده تا مدتها پس از آن دیدار، منقلب بودم و حس و حال آن روز و آن لحظات هر چند کوتاه، برایم شیرین و ماندگار بود. حتی سالها بعد وقتی در جبهه هم بودم و از خاطرات قرآنی خود و این خاطره دیدار با امام(ره)، برای رزمندگان میگفتم، رزمندگان بهشدت متأثر شده و میگریستند؛ این احترام و توجه امام(ره) به قرآن و جایگاه حافظ قرآن برای رزمندگان شیرین و شنیدنی بود.
حافظ بینالمللی قرآن با اشاره به اینکه چنین رفتارهایی را بارها از رهبر معظم انقلاب نیز شاهد بودم گفت: ایشان نیز با پیشکسوتان و صاحبان مقامها و افتخارات جهانی در رشتههای مختلف قرآن کریم، با احترام ویژهای برخورد میکنند. بنده بارها خدمت رهبر معظم انقلاب رسیدم و چنین برخورد و احترامی را از جانب ایشان نیز نسبت به قرآنیان دیدهام. همان برخوردهایی که از امام(ره) دیدم، همانها را با همان گرما و شدت از مقام معظم رهبری نیز شاهد بودهام.
وی تصریح کرد: خاطرات دیگری نیز از دیدار با حضرت امام(ره) به خاطر دارم؛ بنده یک قرآن کوچک جیبی داشتم که همیشه همراهم بود و با آن قرآن را حفظ کردم. در یکی از دیدارها، آن قرآن را به حضرت امام(ره) دادم تا برایم امضا کنند. هماکنون نیز این قرآن را دارم و امام(ره) صفحه اول آن را با نام مبارکشان (روحالله خمینی موسوی) امضا کردند. هدیه ازدواجم به همسرم نیز یک جلد قرآن با امضای امام(ره) بود. در دیدار دیگری نیز از امام(ره)، قرآنی با امضای خودشان درخواست کردیم و یک جلد قرآن از بیت امام(ره) و با امضای ایشان به ما هدیه کردند که آن جلد قرآن را بنده سالها پیش به عنوان هدیه ازدواج به همسرم دادم و آن قرآن بهترین و ارزشمندترین جایزهای بود که در مدت حضورم در مسابقات قرآن دریافت کردم.
وی افزود: در مجموع سه بار با امام(ره) دیدار داشتم که آخرین بار چند ماه قبل از ارتحال ایشان بود. یعنی نوروز سال 1368 و آن دیدار آخرین باری بود که حضرت امام(ره) را زیارت کردم و در خردادماه همان سال، سایه پر مهر و بلند ایشان را برای همیشه از دست دادیم اما خاطره آن نگاه و آن تبسم همیشه برایم ماندگار است.