دوری از قرآن انسان را به جاهلیت میکشاند
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه هر جا از معارف قرآن و اهل بیت(ع) فاصله گرفتهایم، همان جاهلیت با ظاهری فریبنده بازگشته است، گفت: امروز نیز با وجود پیشرفتهای ظاهری، جهان پر از ظلم، خونریزی و بیعدالتی است.
به گزارش ایکنا از قم، به نقل از پایگاه خبری آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه(س)، حجتالاسلام والمسلمین محمد سعیدیآریا، استاد حوزه علمیه، شامگاه 22 آذرماه در محفل معارفی حرم مطهر بانوی کرامت با اشاره به آیه سوم سوره مبارکه انسان «إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا» اظهار کرد: خداوند راه را به انسان نشان داده و او را میان دو مسیر شکر و کفر مخیر کرده است؛ هدایت الهی گاهی از طریق پیامبران، امامان، قرآن کریم، فطرت انسانی و عقل انجام میشود و در روایات اهل بیت(ع) سبک زندگی صحیح و معیارهای ارزش و ضد ارزش بهروشنی بیان شده است.
وی با بیان اینکه نبود این هدایت، انسان را به جاهلیت میکشاند، افزود: در دوران جاهلیت، زشتیها زیبا جلوه میکرد تا جایی که برخی قبایل دختران خود را زندهبهگور میکردند یا سالها بر سر یک حیوان در مرتع با یکدیگر میجنگیدند، دین الهی این قدرت را دارد که از چنین جامعهای، تمدنی انسانی بسازد؛ چنانکه پیامبر اکرم(ص) در مدت ۲۳ سال توانست جامعهای وحشی و بیتمدن را به اوج انسانیت برساند.
سعیدیآریا با اشاره به اینکه اگر مسیر هدایت پیامبر با دست امیرالمؤمنین(ع) ادامه مییافت، تاریخ شکل دیگری پیدا میکرد، گفت: هر جا از معارف قرآن و اهل بیت(ع) فاصله گرفتهایم، همان جاهلیت با ظاهری فریبنده بازگشته است، امروز نیز با وجود پیشرفتهای ظاهری، جهان پر از ظلم، خونریزی و بیعدالتی است؛ انسان کامل در حکومت حضرت حجت(عج)، جامعه را به اوج رشد میرساند و روح انسان به پرواز درمیآید.
استاد حوزه علمیه به بیان صفات مؤمن پرداخت و بیان کرد: امیرالمؤمنین(ع) میفرمایند: «مؤمن در سختیها باوقار است و تعادل خود را از دست نمیدهد»؛ همانگونه که آتشنشانان در صحنه حادثه با آرامش عمل میکنند، مؤمن نیز در مشکلات با حلم و وقار رفتار میکند و همین آرامش او را به نتیجه میرساند.
وی افزود: صبر آن است که انسان از درون بههم بریزد، اما واکنش نادرست نشان ندهد؛ «حِلم» آن است که انسان از درون نیز آرام باشد، مؤمن در بزنگاهها نه تعادلش را از دست میدهد و نه دستپاچه میشود.
سعیدیآریا با اشاره به اینکه شیطان تجربهای طولانی در اغواگری دارد، گفت: شیطان پای منبر نوح و ابراهیم نشسته و راههای انحراف فرد و جامعه را میداند. قرآن میفرماید حیله او ضعیف است اما به شرط آنکه انسان با سلاح معرفت و نسخههای اهل بیت(ع) وارد میدان شود.
وی ثبات قدم در سختیها را از نشانههای نفس مطمئنه دانست و افزود: مؤمن واقعی در میدانهای سخت مانند یاران پیامبر در شعب ابیطالب و یاران امام حسین(ع) در کربلا پای کار میماند، نه اینکه تنها در زمان راحتی همراه باشد.
استاد حوزه علمیه با اشاره به انواع ابتلائات گفت: برخی بلاها نعمتاند و موجب رشد انسان میشوند، گاهی خداوند برای بیداری انسان، ابتلایی قرار میدهد؛ همانگونه که پدر و مادر برای تربیت فرزند سختیهایی ایجاد میکنند.
وی با تأکید بر اهمیت شکر نعمتها افزود: شکر هم فردی و هم اجتماعی است. جامعهای که نعمت امنیت، سلامت و امکانات الهی را شکر نکند، گرفتار سلب نعمت میشود، در روایات آمده است که ناشکری، توفیق را از انسان میگیرد و حتی ناسپاسی نسبت به والدین آثار سنگینی دارد.
سعیدیآریا با اشاره به اینکه افراد ناشکر همواره ناراضیاند، گفت: در حدیث معراج آمده است که انسان پست کسی است که «قلیلالرضا» باشد یعنی هیچگاه از رزق الهی قانع نیست، در مقابل، قناعت موجب آرامش و رضایت میشود و حرص، انسان را از لذت حلال نیز محروم میکند.
وی با بیان اینکه نگاه مقایسهای زندگی را تلخ میکند، افزود: امام سجاد(ع) در دعای بیستم صحیفه سجادیه از خدا میخواهد که انسان را از فتنه نظر حفظ کند یعنی گرفتار چشم و همچشمی و مقایسه دائمی با دیگران نشود.
استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه مؤمن حتی به دشمن خود ظلم نمیکند، گفت: ظلم یعنی قرار دادن چیزی در غیر جای خود و خداوند ظالمان را دوست ندارد. مؤمن در دوستیها نیز اهل خطا و گناه نیست و بهخاطر رفاقت، کار غیرقانونی انجام نمیدهد؛ رشوه و امضای خلاف واقع، مصداق «أکل مال به باطل» است و در روایات بهشدت نکوهش شده است.
وی افزود: مردم باید از دست مؤمن در امان باشند، برخی افراد چنان خوشرفتارند که هنگام تشییع، همه بر خوبیهایشان شهادت میدهند و خداوند به احترام شهادت مؤمنان، آنان را میبخشد، اما برخی چنان آزاردهندهاند که مردم تنها میگویند «حلالش کنید و بگذرید.»
سعیدیآریا با اشاره به ضرورت مهار نفس بیان کرد: نفس اماره انسان را به بدی میکشاند و تنها با اراده، عقل و تقوا میتوان آن را مهار کرد. امیرالمؤمنین(ع) در خطبه متقین میفرمایند: «نفس متقین عفیف است» یعنی چشم، گوش، ذهن و نیت آنان پاک است و حسنظن به خدا و مردم دارند.
انتهای پیام
