نشست رونمایی از کتاب «عمارت پیر» برگزار شد

به گزارش ایکنا به نقل از روابط عمومی اداره‌کل کتابخانه‌های عمومی استان قم، نشست رونمایی از کتاب «عمارت پیر» با حضور حسین زند، نویسنده کتاب، علی‌اصغر کاویانی، کارشناس ادبی، مهدی توکلیان، مدیرکل کتابخانه‌های عمومی قم، خادمیاران کانون کتاب و کتابخوانی رضوی و جمعی از اعضای کتابخانه مرکزی قم، امروز، 11 آذرماه در سالن جلسات این کتابخانه برگزار شد.

حسین زند، نویسنده کتاب در این نشست گفت: من کارمند شهرداری هستم و بین پرونده‌ها به موردی برخوردم که عمل به وقف صورت نگرفته بود و این شد که داستانی با این موضوع در خطه خراسان نوشتم.

وی افزود: در نویسندگی به آثار آقای دولت‌آبادی علاقه دارم. در این کتاب برای هر صفحه‌ای که می‌نوشتم مترادف واژه‌ها را کنکاش می‌کردم. با کتاب‌هایی که می‌خواندم و جست‌و‌جو‌هایی که داشتم همیشه سعی کرده‌ام، برای مخاطبم ارزش قائل شوم و واژه‌ها و کلماتی استفاده کنم که تکراری نباشد.

علی‌اصغر کاویانی، استاد ادبیات دانشگاه و حوزه در این جلسه بیان کرد: «عمارت پیر» داستانی با رویکرد ادبیات اقلیمی که دارای رگه‌های دینی و حماسی است و رگه‌های حماسی در تنه ماجرا قوی‌تر می‌شود و نگاه دینی ماجرا در پایان بیشتر به چشم می‌خورد.

وی اضافه کرد: به نظرم به جای اینکه بخواهیم به تمام عناصر یا روایت‌ها بپردازیم یا راجع به شخصیت داستان و پرداختن به لحظه لحظه حادثه محوری آن و حوادثی که داستان را پیش می‌برد، صحبت کنیم؛ امروز راجع به ادبیات اقلیمی و عرصه زبان و نثر صحبت کنیم.

کاویانی تصریح کرد: نویسنده تلاش کرده از زبان رایج ادبی خراسان‌جنوبی استفاده کند. طبیعی است که برای دستیابی به چنین زبانی تلاش و مطالعه زیادی کرده است. کسی که بخواهد چنین اثری خلق کند، نمی‌تواند از آثار محمود دولت‌آبادی بی‌نیاز باشد. در شروع داستان احساس می‌کردم با نگاه جدیدی از محمود دولت‌‌آبادی مواجه می‌شوم. مثل موتور هیوندا می‌ماند، اینکه وقتی راه بیفتد، راه می‌افتند. خیلی طول می‌کشد که راه بیفتد و خیلی انرژی از آدم می‌گیرد، ولی وقتی راه افتادی داستان را پیش می‌بری. نوشتن زبان و نثری که در ادبیات و اقلیم خراسان‌جنوبی وجود دارد، سنگین است.

این منتقد ادبی اظهار کرد: یکسری واژه‌ها هست که نویسنده انگار از ادبیات کهن ما الگو می‌گیرد و داستان را به جلو می‌برد؛ مثلا اصطلاحاتی مثل «اخم و تخم» که واقعاً بین عامه مردم و زندگی روزمره مرسوم است. همین به کار بردن عبارت «اخم و تخم» یکسری اتفاقات را در داستان رقم می‌زند.

وی اضافه کرد: در داستان از یک سری واژه‌های عربی استفاده شده است. مثلا «غالب» کسی است که پیروز شده، «مغلوب» کسی است که شکست خورده؛ بعد در فارسی می‌گوییم طرف مغلوب شد. انگار که بگوییم شکست خورد شد. این واژه‌ها کم است ولی به قول مینی‌مالیست‌ها کمش هم زیاد است. نمی‌گویم آسیب زده است، می‌خواهم بگویم نگاه ما به استفاده از واژه‌های غیرفارسی، اگر این واژه‌ها را مال خود نکنیم، یک جایی به زبان ما آسیب می‌زند.  

کاویانی ادامه داد: روایت سنگین است. یکسری تکه کلام‌هایی دارد؛ مثلا «وَر محافظه کارش وَر اضطرابش وَر بدبینی اش وَر» یعنی چه. مانند وقتی که می‌گوییم طرف از دنده چپ بلند شده باشد. اینها در داستان زیباست. نویسنده در داستان به‌درستی از اصطلاحات روزمره بهره می‌برد.

وی افزود: ما با ادبیات اقلیمی، زبان، نثر و روایت اقلیمی مواجه هستیم. زبانی که استفاده می‌کند، مربوط به آن اقلیم خاص است. نویسنده همچنین زبان روایت را به زبان دیالوگ نزدیک می‌کند و این یک انتخاب سخت است و  توانایی نویسنده را نشان می‌دهد. نویسنده تعمد دارد حرف‌ها را جوری بیان کند که ما را در کار غافلگیر کند.

استاد ادبیات دانشگاه همچنین تصریح کرد: نویسنده در کنار این که از ادبیات اقلیمی استفاده می‌کند، سعی می‌کند ادبی هم بنویسد؛  از اصطلاحات زبان روایت اثر می‌توان به این موارد اشاره کرد؛ «به روزی پا گذاشت»، «خورشید را به پرده گرفت که لمیده به طاق فلک می‌جوشید». این همان روایت به علاوه نگاه ادبی است و از طرفی دیگر توصیف ذهنی است.  

وی یادآور شد: «اخمی درشت به ابرو‌های کم پشتش کشاند»؛ اینجا از روایت استفاده می‌کند و از طرف دیگر یک حالت کنشی در داستان ایجاد می‌کند. می‌خواهد ما را از حالت توصیفی به یک صحنه ببرد و موفق هم می‌شود. این حساسیت‌های روی واژه‌سازی و جمله‌نویسی خیلی زحمت دارد.  

در ادامه خادمیاران کانون کتاب و کتابخوانی خادمیاران رضوی که در این نشست حضور داشتند، با پخش صلوات خاصه‌ حضرت موسی‌الرضا(ع)، پرچم گردانی و اهدای نبات تبرکی آن حضرت، نشست را عطرآگین کردند. همچنین قاب فرش تبرکی امام رضا(ع) از سوی خادمیاران رضوی به نویسنده و کارشناس کتاب «عمارت پیر» تقدیم شد.