39 سال پیش و در روز جمعهای که مردم خود را برای عید نوروز سال ۶۴ آماده میکردند، انفجاری در دانشگاه تهران و در جریان برگزاری نماز جمعه تهران به وقوع پیوست. این اقدام تروریستی در سال ۱۳۶۳ بهدست گروهک منافقین با هدف جلوگیری از حضور مردم در نماز جمعه انجام شد. در این حادثه با انفجار بمب دستساز ۱۴ نفر شهید و ۸۸ نفر از نمازگزاران زخمی شدند. آنروز آیتالله خامنهای رئیسجمهور وقت خطبههای نماز جمعه تهران را میخواندند و در خصوص تفاوتهای اندیشهای دکتر مصدق و آیتالله کاشانی سخن میگفتند که وقتی جمله «مرحوم آیتالله کاشانی یک فرد مکتبی بود...» را گفتند، انفجار صورت گرفت.
این انفجار جراحتی بر آیتالله خامنهای وارد نکرد، اما احتمال سوءقصد به جان ایشان داده میشد و نزدیکان اصرار داشتند که آیتالله خامنهای جایگاه را ترک کنند، اما ایشان نپذیرفت و پس از شعارهای «الله اکبر»، «مرگ بر آمریکا»، «جنگ جنگ تا پیروزی» و «منافق مسلح اعدام باید گردد» توسط نمازگزاران، ایشان به ادامه قرائت خطبه دوم نماز جمعه پرداختند. آخرین نماز جمعه سال ۶۳ در حالی برگزار شده بود که جمهوری اسلامی ایران سه روز پیش از آن اولین موشک بالستیک اسکاد B را در پاسخ به حملات موشکی رژیم بعث عراق به شهرها و مناطق مسکونی شلیک کرده بود و در جبهه جنوب نیز عملیات بدر در حال اجرا بود.
چند روز بعد از این حادثه ترویستی، امام خمینی(ره) بیان داشتند: من فراموش نمیکنم قصه روز جمعه را که آنطور با شکوه، با نورانیت و با استقامت گذشت. آنطور مردم با طمأنینه با آن صداهایی که میآمد، با آن رگبارهایی که میآمد. من ملاحظه میکردم. من نگاه میکردم و مخصوصاً نگاه میکردم ببینم که در بین مردم چه وضعی است، اما ندیدم حتی یک نفر را که یک تزلزلی در آن پیدا باشد و آن وقت امام جمعه آنطور با آن طنین قوی صحبت کرد و مردم آنطور گوش کردند و آن طور فریاد زدند که برای شهادت آمدیم.
انتهای پیام