غلامرضا غلامپور دهسرخی، شاعر آیینی در گفتوگو با ایکنا از خراسان رضوی با بیان اینکه در انجمنهای ادبی و هیئات مذهبی با استاد مؤید آشنا شدم اظهار کرد: شاخصه اصلی مؤید خصوصیات اخلاقی وی بود، ایشان هیچگاه شعر به نرخ روز نگفت، در هیچ شرایطی رنگ عوض نکرد و هیچگاه برای منفعت شخصی شعر نگفت.
وی ادامه داد: استاد مؤید چندین سال جزو مسئولان شورای انجمن شعر رضوی بود و در جلسهها هر چه در توان داشت، به شاگردان انتقال میداد، البته ایشان سختگیر نبود.
غلامپور دهسرخی با اشاره به اینکه سابقه دوستی 27 ساله با استاد مؤید داشت بیان کرد: وی از آیات و روایات به شیوهای فنی در شعر بهره میبرد و بیشتر اشعارش مستند به آیات و روایات بود.
این شاعر آیینی با بیان اینکه هر چه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند، تأکید کرد: شعرهای آیینی وی که سرشار از سوز و گداز حسینی و توسل به ائمه اطهار(ع) بود، در سطح هیئات مذهبی کشور نیز بسیار کاربردی است.
دهسرخی ضمن اشاره به جلسههای شعری انجمن شعر رضوی که دوشنبهها ویژه نقد و بررسی شعر آیینی در مشهد برگزار میشود، گفت: در این جلسهها معمولاً شعرا نسبت به شباهت شعرهای خوانده شده با شعرهای موجود، حساسیت ویژهای دارند، اما استاد مؤید در این امر سهلگیر و معتقد بود که مهم این است که اشعاری سروده شود که مردم به اهل بیت(ع) نزدیک شوند.
وی در پایان، دوبیتیهایی درباره استاد مؤید سروده که در ذیل آمده است:
مؤید مظهر عشق و وفا بود
مؤید عاشقی درد آشنا بود
برای انقلاب و کشور و دین
مؤید گوهری بیادعا بود
گلی از گلشن باغ ولا رفت
محب اهل بیت مصطفی رفت
به روی دست مردم دیدم آن روز
ابر فرزانه بیادعا رفت
گل باغ ولایت رفت از دست
چه داغی بر دل و بر دیده بنشست
غم هجران یارانش به دل بود
به یاران خودش اینگونه پیوست
انتهای پیام