شرط ظهور، آمادگی بر اساس معرفت و انس با امام موعود است
یک استاد حوزه و دانشگاه گفت: آمادگی برای ظهور بر اساس شناخت و معرفت شکل می‌گیرد، ولی جامعه ما علاوه بر فقدان شناخت نسبت به امام زمان(عج)، با ایشان انس و ارتباط نیز ندارد.
علیرضا هزار، نویسنده و استاد حوزه و دانشگاه در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان، با اشاره به شبهاتی که راجع به اصل موضوع مهدویت و ظهور مطرح می‌شود، اظهار کرد: اولین نکته‌ای که در این خصوص باید در نظر گرفت، چگونگی اعتبارسنجی موضوع ظهور و آمدن موعود در قرآن و حدیث است که باید گفت، اعتبارسنجی هر حادثه‌ای بر اساس همان حادثه باید اتفاق بیفتد. وقتی گزاره‌ای تاریخی یا قرآنی و حدیثی داریم، طبیعتاً برای سنجش اعتبار و صحت آن باید از همان متد استفاده کنیم.
وی افزود: وقتی به سراغ آیات قرآن و روایات می‌رویم، می‌بینیم موضوع ظهور موعود و منجی، اتفاق پرتکراری است که دلایل نقلی بسیار زیادی برای آن وجود دارد و کتاب‌های مستقلی درباره آیات و روایاتی نوشته شده است که به موضوع ظهور منجی پرداخته‌اند. در واقع، شناخت صحت و اعتبار یک حادثه، به کندی یا سرعت وقوع آن نیست، بلکه به اصل ماجرا برمی‌گردد. اگر حادثه‌ای دروغ باشد، زمان زیاد یا کم در اعتبار آن نقشی ندارد و اگر حادثه‌ای در اصل درست باشد، باز هم کندی یا سرعت زمان معیار اعتبار یا عدم اعتبار آن نیست.
نویسنده کتاب‌های «در کوچه‌های آدینه» و «پیله و پرواز» بیان کرد: حادثه ظهور در قرآن مطرح شده است و آیات آن به این موضوع پرداخته‌اند. از طرف دیگر، این حادثه، موضوعی قطعی در میان مسلمانان و کلمات معصومین(ع) محسوب می‌شود و این دلایل قرآنی و حدیثی به لحاظ روش‌های اعتبارسنجی معتبرند. لذا، اصل این حادثه به خودی خود قطعی و محقق است، ولی امکان دارد کسی بگوید تحقق این مسئله زمان زیادی برده که در پاسخ می‌گوییم، همین‌گونه است و از ابتدا گفته شده بود این حادثه، زمان‌بر است و ما با خواستن و طلب جمعی در سرعت تحقق آن نقش داریم، ولی آیا جریان اصلی جامعه بشری به سمت درخواست ظهور منجی حرکت می‌کند؟ پاسخ منفی است و مردم هنوز عطش آمدن او را ندارند و ظهور او را از خدا درخواست نمی‌کنند، چنانکه در روایات آمده است، بنی‌اسرائیل با تضرع و توسل، سختی و عذابی را که برای آنها مقرر شده بود، کمتر کردند. بنابراین، باید بپذیریم که سهم خودمان را در این زمینه ادا نکرده و کوتاهی کرده‌ایم.
شرط ظهور، فراگیر شدن ظلم و جور نیست
وی ادامه داد: وقتی امام(ع) ظهور می‌کند، عدالت در جهان گسترانده می‌شود و این جزو حکمت‌های ظهور آن حضرت است، ولی این‌طور نیست که فکر کنیم عالم حتماً باید به سطحی از ظلم و جور و تباهی برسد تا امام ظهور کند. معصوم(ع) می‌فرماید انتظار ظهور را این‌گونه داشته باشید که هر لحظه ممکن است این اتفاق رخ دهد و امر ظهور می‌تواند به‌طور ناگهانی محقق شود.
هزار در خصوص آمادگی برای ظهور، گفت: آمادگی ما بر اساس شناخت و معرفت‌مان شکل می‌گیرد، مثلاً وقتی می‌دانیم جایی که زندگی می‌کنیم، روی گسل قرار دارد و نیازمند یک‌سری اقتضائات است، در نوع ساخت خانه آمادگی‌هایی کسب می‌کنیم. لذا، برای اینکه آمادگی ظهور و درخواست و تمنای آن را پیدا کنیم، یکی از اقدامات، رشد معرفت جامعه نسبت به امام زمان(عج) است. مردم آماده ظهور او نیستند، درخواست ظهورش را ندارند، چون او را نمی‌شناسند، نقش ایشان در عالم را نمی‌دانند و از نیازمندی و التجای خود به آن حضرت آگاه نیستند. لذا، چون معرفت ندارند، تمنا هم نمی‌کنند و هر چه معرفت آنها افزوده‌تر شود، تمنای آنها نیز بیشتر می‌شود.
وی تصریح کرد: مردم علاوه بر اینکه به حضرت معرفت ندارند، فاقد انس و ارتباط با ایشان نیز هستند. اکنون وسیله‌ای به نام تلفن همراه در دست همه ما قرار دارد که نسبت به آن هم معرفت و هم انس داریم. لذا، تمام زندگی‌مان را با آمادگی بر اساس آن تنظیم می‌کنیم و چون می‌دانیم چه نقشی در زندگی‌مان دارد و با آن انس دائمی داریم، وقتی می‌خواهیم از منزل خارج شویم، بررسی می‌کنیم که آن را همراه داریم یا خیر. بنابراین، انسی که با مسائل مختلف داریم، زندگی ما را می‌سازد. مردم جامعه ما، امام زمان(عج) را نمی‌شناسند؛ منظور شناخت شناسنامه‌ای نیست، بلکه شناخت حقیقتی مدنظر است و چون نمی‌شناسند، انس ندارند و به زندگی بدون ایشان عادت کرده‌اند، چون از طعم و مزه و حقیقت زندگی با حجت خدا آگاه نیستند.
این استاد حوزه و دانشگاه اضافه کرد: اگر ما نسبت به خودمان و جهانی که در آن زندگی می‌کنیم، شناخت داشته باشیم، این سؤال ایجاد می‌شود که واقعاً هدف از خلقت ما این بود که چند صباحی در این دنیا با همه سختی‌ها و دشواری‌ها زندگی کنیم، یا اینکه قرار است اتفاقات دیگری رخ دهد.
وی ادامه داد: پرنده‌ای را در نظر بگیرید که در قفس زندگی می‌کند و آرام آرام این باور را پیدا کرده که دنیا در همین قفس خلاصه می‌شود، غذا همانی است که صاحبش برای او می‌ریزد و محیط پرواز، همین چند سانتیمتری است که می‌تواند پرواز کند، ولی اگر بتواند قفس را بشکند و از این محیط خارج شود، آن وقت متوجه می‌شود که دنیا، قفس نیست. بنابراین، به سه مطلب نیاز داریم؛ معرفت نسبت به امام زمان(عج)، انس با ایشان و شناخت خود و دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم، یعنی قرار نیست سطح زندگی ما این سقف کوتاه را داشته باشد.
این استاد حوزه و دانشگاه افزود: وقتی این سه اتفاق رخ دهد، آمادگی تغییر و تبدیل ایجاد می‌شود. همه ما وقتی قرار باشد از جایی به جای دیگر منتقل شویم، آمادگی نیاز داریم و اگر آمادگی نباشد، در مقابل آن مقاومت می‌کنیم. آمادگی در سطوح مختلف خودش را نشان می‌دهد و اگر بدانیم، جایی که قرار است به آن نقل مکان کنیم، اگرچه با جای قبلی متفاوت است، ولی شرایط بهتری دارد، چون این معرفت برای‌مان حاصل شده، حاضر به انجام آن می‌شویم.
بیش از ۳۰۰ آیه قرآن درباره مهدویت است
وی در پاسخ به این سؤال که قرآن چگونه به موضوع مهدویت پرداخته است، گفت: قرآن برای بیان همه موضوعات روش خاص خودش را دارد و بیش از ۳۰۰ آیه آن به موضوع مهدویت پرداخته است. فضا و ماتریس مهدویت در قرآن این‌گونه معرفی شده که دنیا از سوی اولیا و پیامبران الهی اداره می‌شود، البته در این فرآیند، شیطان و طواغیت مخالفت‌ها و عداوت‌های فراوان خواهند کرد. در طول این مسیر، سختی‌های زیادی به وجود خواهد آمد، ولی آینده تاریخ در دست انبیا و صالحان خواهد بود.
وی ادامه داد: خدای متعال بر بندگان منت می‌گذارد، برای آنها پیامبر می‌فرستد و آنها را وارثان زمین قرار می‌دهد. پس از طلوع و ظهور وارثان زمین که همان ظهور امام زمان(عج) باشد، اتفاق بزرگی به نام فرج در عالم رخ می‌دهد که پس از ظهور اتفاق می‌افتد و پس از فرج، حادثه بزرگ دیگری به نام رجعت قبل از قیامت رخ می‌دهد. این مجموعه و فرآیندی از آیات قرآن است که از نبوت به مهدویت می‌رسد و برای هر کدام، آیات متعددی در سوره‌های مختلف وجود دارد.
هزار بیان کرد: آمدن امام زمان(عج) یک فرآیند را طی می‌کند و تک‌حادثه‌ای نیست. یک دانش‌آموز وقتی وارد مدرسه می‌شود، تا زمان فارغ‌التحصیلی، فرآیندی را طی می‌کند. ظهور امام زمان(عج) نیز همین‌گونه است و این فرآیند در متون دینی، به صورت پله پله و این‌طور بیان شده که ظهور، تبلیغ، تبیین و قیام اتفاق می‌افتد و بعد از این حادثه‌ها که سالیان زیادی نیز به طول می‌انجامد، فرج محقق می‌شود و همه مطالبی که درباره صلح و صفا و برقراری قسط و عدالت بیان شده است، در دوران فرج محقق خواهد شد. به همین دلیل، امر شده است که فراوان برای فرج دعا کنید. به تعبیر دیگر، ظهور زودتر تمام شود و فرج اتفاق بیفتد، چون ممکن است دوران ظهور به‌دلیل دشمنی‌ها و شیطنت‌ها زیاد طول بکشد. دوران فرج که شروع شود، بعد از مدتی وارد فضای رجعت خواهیم شد و عملاً با سامانه ظهور، فرج و رجعت مواجهیم.
وی درباره چرایی دعا برای سلامتی امام زمان(عج)، اظهار کرد: گاهی یک دعا بیشتر برای دعاکننده اثر دارد، تا دعاشونده؛ وقتی برای سلامتی امام زمان(عج) دعا می‌کنیم، خودمان به ارزش و پاداش دست می‌یابیم، چون ایشان که عزیز عالم و محبوب خداوند است، هر کسی برایشان دعا کند، محبوب خدا می‌شود، مثل مادری که به فرزندانش عشق می‌ورزد، اگر کسی به آنها خدمت کند، در واقع، به آن مادر خدمت کرده است. بنابراین، وقتی کسی برای سلامتی محبوب خداوند دعا می‌کند، مورد توجه او قرار می‌گیرد و پاداش‌‌های مختلف و بهره‌های فراوان نصیبش می‌شود. از طرف دیگر، می‌دانیم که امام زمان(عج) دشمنان زیادی دارد و شیطان با ترفندهای مختلف درصدد آسیب زدن به ایشان است. اگرچه خدا از امام(ع) محافظت می‌کند، ولی قاعده‌ای در عالم دارد و آن اینکه، همه کارها را با اسباب انجام می‌دهد. یکی از این اسباب، دعای مردم است که در سلامتی امام اثر دارد و یکی از تکالیف ما در قبال آن حضرت محسوب می‌شود.
انتهای پیام
