جایگاه خانه‌داری در گذر از زندگی سنتی به مدرن
پروین فرج‌زاده، مدرس دانشگاه فرهنگیان چهارمحال‌وبختیاری معتقد است که در گذر شتابان دنیای سنتی به مدرن محاسن و معایبی وجود دارد که ازجمله معایب سبک زندگی امروز جای خالی توجه به مهارت‌ها و هنرهای خانه‌داری و هنر در خانه است.
پروین فرج‌زاده، روانشناس و مدرس دانشگاه فرهنگیان چهارمحال‌وبختیاری در گفت‌وگو با ایکنا با اشاره به روش‌های تربیتی مدرن در مقابل تربیت سنتی، اظهار کرد: در گذر شتابان دنیای سنتی به مدرن محاسن و معایبی وجود دارد که از جمله معایب سبک زندگی امروز جای خالی توجه به مهارت‌ها و هنرهای خانه‌داری و هنر در خانه است که امروز بانوان با گسترش نقش‌آفرینی در ساحت‌های گوناگون اجتماع و به دلایلی چون نیازمندی جامعه به نیروی زنان و نیز کمک به حرکت چرخ اقتصادی خانواده، ساعات کمتری را در خانه می‌گذرانند و طبیعتاً نمی‌توانند در زمینه خانه‌داری مانند گذشته وقت بگذارند.
وی در خصوص روش‌های تربیتی سنتی نیز تصریح کرد: این ایراد را می‌توان وارد دانست که در روش‌های سنتی نقش زن در اجتماع نادیده گرفته می‌شد و حضور زن در مشاغل بیرون چندان پذیرفته نبود بلکه خانه‌داری وظیفه‌ای زنانه بوده است اما به‌عنوان یک شغل در دیدگاه اجتماع محسوب نمی‌شود و جایگاهی نداشته و صرفاً وظیفه اصلی زنان بود و بار اصلی را زن برعهده دارد.
فرج‌زاده با بیان اینکه اسلام برای نقش مادرانه، تربیت فرزند و خانه‌داری ارزش بالایی قائل است، گفت: با این حال زن می‌تواند برای انجام وظایف خود در منزل دستمزد مطالبه کند، زن در خانواده نقش محوری دارد و زنان باید به شغل مادرانه و خانه‌داری نگاه مثبت داشته باشند.
این روانشناس خانواده تأکید کرد: طبق فرهنگ غلط در جامعه، عموماً خانه‌داری به‌عنوان یک شغل محسوب نمی‌شود، باید اهمیت و ضرورت خانه‌داری در جامعه مشخص و پررنگ شود، ضمن اینکه فرهنگ تقسیم کار در خانه و مشارکت فرزندان و به‌ویژه مرد در امر خانه‌داری به‌خوبی نهادینه نشده است؛ امروزه با توجه به اینکه بانوان شاغل در بیرون از منزل به‌واسطه مهارت‌های خود توان اعمال قدرت، تصمیم‌گیری، اعتماد به نفس و اطلاعات بالاتری دارند، ترجیح می‌دهند مهارت‌های خود را در راستای مهارت‌آموزی برای شغل مناسب افزایش دهند و در زمینه خانه‌داری تلاشی برای بروز توانمندی‌ها نداشته باشند.
فرج‌زاده با تأکید بر اینکه تعریف مشخصی از خانه‌داری در اذهان وجود ندارد، ادامه داد: عموم جامعه از خانه‌داری زن تنها اموری مانند شست‌وشو، نظافت، آشپزی و غیره را در ذهن دارند حال آنکه نقش مادرانه و تربیتی زن در خانه که اهمیت بالاتری دارد دیده نمی‌شوند؛ این بدان معناست که تنها نقش کمی زن در خانه مورد توجه قرار می‌گیرد و به بُعد کیفی نقش‌آفرینی زن در خانه که ناظر به تربیت فرزندان و ایفای نقش مادرانه است اهمیتی داده نمی‌شود، به همین دلیل نقش مادران برای آماده کردن دختران برای پذیرش مسئولیت خانه‌داری در حال کمرنگ شدن است.
این مدرس دانشگاه افزود: در دوران گذر جوامع از زندگی سنتی به مدرن بحران هویتی رخ می‌دهد، زنان هویت گذشته را قبول نمی‌کنند و هویت جدید نیز برای آن‌ها تعریف نشده است، جوامع مدرن امروز اهمیت فراوانی به نقش مادران در خانواده می‌دهند، اما در جامعه کنونی کشورمان این اتفاق رخ نداده است، نقش مادرانه باید در جامعه پررنگ شود.
فرج‌زاده با اشاره به افزایش شدید هزینه‌های خانوار بیان کرد: امروزه در اغلب خانواده‌ها مردان به تنهایی نمی‌توانند هزینه‌های زندگی را متحمل شوند، بنابراین زنان نیز باید به همراه مردان در تأمین هزینه‌های معیشت کمک کنند، با توجه به اینکه برای شغل خانه‌داری دستمزدی تعیین نشده و بیمه‌ای نیز در نظر گرفته نشده است، بنابراین بانوان به دنبال کسب مهارت‌های درآمدزا و سوق یافتن به بیرون از خانه هستند و این به معنی کمرنگ شدن نقش‌آفرینی زن در خانه می‌باشد.
وی ادامه داد: امکان دارد کسب برخی مهارت‌ها و بی‌توجهی به برخی دیگر از مهارت‌های مورد نیاز زندگی در آینده به کانون خانواده آسیب بزند که باید برای آن چاره‌ای اندیشیده شود، اما نفس عمل مهارت‌آموزی زنان در جامعه کاملاً مفید است.
فرج‌زاده با بیان اینکه در جامعه مدرن و دسترسی آزاد به اطلاعات آموزش منسجمی در جهت کسب مهارت‌هایی برای خانه‌داری، آشپزی و ... معنای چندانی ندارد، گفت: افراد می‌توانند با جستجو در اینترنت به انواع آموزش‌ها دسترسی داشته باشند و باتوجه به اقتضا و نیازهای خود آموزش ببینند.
این روانشناس خانواده تصریح کرد: باید در جامعه بین زنان و مردان تفاوت قائل شد تا تعارض شغلی ایجاد نشود، برخی افکار فمینیستی به جامعه آسیب وارد می‌کند، باید با تدابیر فرهنگی نواقص زندگی مدرن را برطرف کنیم، در جوامع مختلف آموزش به زوجین در مراحل مختلف و متناسب با نیاز آموزش داده می‌شود و ادامه دارد.
وی در پایان یادآور شد: متأسفانه در سیستم آموزشی فعلی ضعف‌هایی وجود دارد و به دختران و پسران قبل از ورود به زندگی مشترک آموزش داده نمی‌شود، باید در گذر از زندگی سنتی به مدرن تعادل برقرار شود، مهم‌ترین هنر زن این است که مهارت‌های کسب شده در زندگی را به خوبی استفاده کند.
انتهای پیام
