جشنواره فیلم کودک و نوجوان دچار پراکندگی و تشتت بود/ نیاز سینمای کودک و نوجوان به اتاق فکر
یک کارشناس و منتقد سینما گفت: نقدی که می‌توان به چگونگی برگزاری جشنواره فیلم کودک و نوجوان در دوره سی‌وچهارم وارد کرد، پراکندگی و تشتتی است که امسال به‌وجود آمد و باعث کاهش انسجام لازم در برگزاری جشنواره شد.
محمد بزرگ، کارشناس و منتقد سینما در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان، درباره ساختار و شکل اجرایی جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان، اظهار کرد: چراغی که در گذشته افروخته شده بود، به‌خصوص در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ که دوران اوج و شکوه این جشنواره قلمداد می‌شود، امروز دیگر شعله‌ور نیست، ولی همچنان روشن است. البته بیماری کرونا مزید بر علت بوده، ولی نقدی که می‌توان به چگونگی برگزاری جشنواره در دوره سی‌وچهارم وارد کرد، پراکندگی و تشتتی است که امسال به‌وجود آمد، مثل برگزاری افتتاحیه در اصفهان و اختتامیه در تهران.
وی افزود: این موضوع واجد نقد است، چرا که عدم حضور برخی از عوامل فیلم‌ها در اصفهان به‌خصوص در نشست‌ها و به موازات آن برگزاری جشنواره در تهران، باعث کاهش انسجام لازم در جشنواره امسال شد.
این کارشناس و منتقد سینما اضافه کرد: اگر مرکزیت جشنواره با اصفهان بود و با اتخاذ راهبردهایی پروتکل‌های بهداشتی رعایت می‌شد، به رونق فرهنگ و تعالی هنر در اصفهان کمک می‌کرد، لذا پراکندگی جشنواره و وضعیت نامعلوم آن در آینده نگران‌کننده است. امیدواریم در سال‌های آینده، جشنواره در اصفهان باقی بماند و حتماً با انسجام و به سبک گذشته برگزار شود.
وی تصریح کرد: آنچه امسال در ساختار اجرایی جشنواره وجود نداشت، بخش عروسکی بود که هر سال در داخل شهر باعث ایجاد شور و هیجان و نشاط خاطر برای کودکان و نوجوانان می‌شد. ضمن اینکه جشنواره امسال شکل نحیف و لاغری به خود گرفته بود و لازم است مسئولان توجه بیشتری به این موضوع داشته باشند و مثل همیشه، جشنواره را در اصفهان و با تمام امکانات و ظرفیت‌های موجود برگزار کنند.
بزرگ با بیان اینکه محتوای آثار جشنواره از چند نظر قابل بررسی است، گفت: وجود کمپانی‌هایی مثل دیزنی و پیکسار باعث جذابیت انیمیشن یا پویانمایی برای کودکان امروز شده است و اگر بخواهیم این موضوع را از نظر ذائقه مخاطب آسیب‌شناسی کنیم، جشنواره فیلم کودک و نوجوان ممکن است مخدوش واقع شود. ذائقه کودکان و نوجوانان امروز تغییر کرده و با توجه به امکانات فیلم‌ها و انیمیشن‌های هالیوودی، انتظار آنها نسبت به فرم و ساختار آثار بالا رفته است. از این منظر، جای کار زیادی برای کودکان و نوجوانان وجود دارد.
وی ادامه داد: با توجه به بضاعتی که در تولید آثار ماندگار در ژانر کودک و نوجوان داریم، متأسفانه امروز دیگر شاهد آثار درخشانی مثل بچه‌های آسمان، دونده، شاخ گاو و شیرک در جشنواره نیستیم و اغلب فیلم‌هایی که به جشنواره راه یافتند، به لحاظ فیلمنامه ضعیف بودند. از نظر کارگردانی و عناصر دیگر نیز وضعیت به همین صورت بود و این نشان می‌دهد که جای کار بیشتری در ساختار، به‌خصوص به لحاظ روایت و کارگردانی وجود دارد. متأسفانه حتی می‌توان عنوان خام‌دستانه را برای بعضی از آثار نیز به‌کار برد.
این کارشناس و منتقد سینما درباره دستاوردهای جشنواره، گفت: در میان آثاری که از اصفهان به جشنواره راه یافته بودند، فیلم «در میان صخره‌ها» توانست رتبه خوبی کسب کند و برگزیده شود که موفقیتی برای اصفهان محسوب می‌شود و نشان می‌دهد با خلاقیت و پرداخت عمیق آثار می‌توان به موفقیت نائل شد و اگر امکانات هالیوود را نداریم، با زیبایی‌شناسی و مفاهیم عمیق استعلایی می‌توان آثار درخشانی ارائه کرد.
وی ادامه داد: نکته امیدبخش و البته قابل نقد دیگری که می‌توان به آن اشاره کرد، رویکرد بومی و اقلیمی در آثار جشنواره است. برخی فیلم‌ها به لهجه‌ها و گویش‌ها پرداخته بودند و از طرف دیگر، شاهد فیلم‌هایی از استان‌هایی بودیم که کمتر به آنها توجه می‌شود، مثل «لیپار» از سیستان و بلوچستان که از سایر فیلم‌ها راجع به این خطه، بسیار متفاوت بود. همین‌طور می‌توان به فیلم «در میان صخره‌ها» اشاره کرد که در منطقه چهارمحال و بختیاری تولید و گویش لری به خوبی در آن به نمایش گذاشته شده بود. در عین حال، این آثار واجد نقد نیز هستند، از این نظر که با وضعیت ایده‌آل فاصله دارند، به‌خصوص آثاری که در اصفهان ساخته شده بود، بسیار واجد نقد است، برای نمونه در اثری مثل «اشکنه»، لهجه اصفهانی همچون آثار درخشان کیومرث پوراحمد، به‌ویژه «قصه‌های مجید»، آن‌طور که باید و شاید در خدمت فیلمنامه قرار نگرفته بود.
بزرگ بیان کرد: امروز عمده مسئولیت در رابطه با کودکان و نوجوانان بر دوش آموزش و پرورش قرار دارد و جشنواره فیلم کودک و نوجوان می‌تواند در این خصوص به آموزش و پرورش کمک کند. بنابراین، کیفیت چنین جشنواره‌ای از جشنواره‌های دیگر مهم‌تر است و اگر این ریشه به خوبی تغذیه شود، قطعاً اتفاقات خوبی رقم خواهد خورد. در میان آثار هالیوودی، آنهایی که هم در گیشه موفق هستند و هم منطق محتوایی خود را در مخاطب نهادینه می‌کنند، آثاری هستند که در ژانر کودک و نوجوان تولید می‌شوند. بنابراین، این موضوع باید به دغدغه تبدیل شود و برای آن، اتاق فکر تشکیل داد و برنامه‌ریزی کرد. حتی متن‌ها و فیلمنامه‌‌ها بررسی شوند و اگر واجد ساخت بودند، مجوز دریافت کنند. این اتفاق در هالیوود رخ می‌دهد و امیدواریم در ایران نیز جدی گرفته شود و تبعات احتمالی ساخت یک فیلم در نهاد کودکان مورد توجه قرار گیرد و مفاهیم با توجه به زیبایی‌شناسی و زبان سینما ارائه شود.
انتهای پیام
