به گزارش ایکنا، مراسم بزرگداشت حجتالاسلام والمسلمین مهدی پیشوایی، استاد و پژوهشگر برجسته تاریخ اسلام حوزه علمیه، شامگاه اول شهریورماه به صورت مجازی برگزار شد.
آیتالله علیرضا اعرافی، مدیر حوزههای علمیه در سخنانی در این مراسم، گفت: غصه غمبار کرونا مردم زیادی از کشور را غمگین کرده است و در حوزه نیز اندیشمندان زیادی با وفاتشان ما را به سوگ نشاندند که آقای پیشوایی یکی از این بزرگان حوزه علمیه(قدس الله نفسه الزکیه) بود.
وی افزود: مرحوم پیشوایی که از مشکینشهر برخاسته و قریب 80 سال عمر سپری کرده بود، بخش اعظمی از این عمر را در فعالیتهای علمی و دینی صرف کردند و از چهرههای برجسته تاریخ تشیع و اسلام محسوب میشوند؛ ایشان همچنین شاگردان زیادی در طول قریب به نیم قرن تربیت کرده و آثار فراوانی از وی برجا مانده است.
اعرافی با بیان اینکه ایشان جزء ذخایر حوزه علمیه بود، اضافه کرد: آثار ایشان برای نسل جوان و طلاب و فضلا، الهامبخش، درسآموز و الگوست؛ مرحوم پیشوایی مجموعه ویژگیهای ارزشمند اخلاقی داشت و قوام حوزه هم به سلوک اخلاقی، معنوی و روحی است؛ استاد پیشوایی از نجابت، اخلاق پسندیده و تواضع و فروتنی برخوردار بود. بنابراین حسن خلق و فضیلتهای اخلاقی او برای ما الگوست و در نزد خدا هم مأجور است.
وی افزود: ویژگی دیگر ایشان این بود که از ابتدای طلبگی به سمت رشته تخصصی تاریخ اسلام گرایش یافت؛ در حوزه عمدتاً محوریت مباحث با فقه و اصول بوده است و ایشان هم در این زمینه تحصیل کردند؛ در سالیان گذشته حوزه کسانی بودند که در رشتههای تفسیر، فقه و اصول و کلام و ... ممحض میشدند، اما شاخههای تخصصی به شکل امروزین وجود نداشت و اگر بود در فقه و اصول، تفسیر و کلام بود، ولی ایشان عمر خود را در تخصص تاریخ اسلام سپری کرد و منشأ آثار و برکات فراوانی شد.
مدیر حوزههای علمیه تصریح کرد: ایشان با تأکید بر تاریخ اسلام و شیعه، عالمانه، سنجیده و روشمند و با ضابطه وارد این علم شد؛ موسوعه ارزشمند مقتل جامع سیدالشهداء(ع) را تألیف کرد و چون دغدغه در ارائه تاریخ درستی از قیام سیدالشهداء داشت، وارد این کار شد.
مدیر حوزههای علمیه با بیان اینکه سه روش در طرح مباحث تاریخی وجود دارد، تصریح کرد: اول روش آمیخته با تساهل و تسامح که عمدتاً برخورد حوزویان این طور بوده است، زیرا تاریخ را دارای مبنای اصلی و اساسی به حساب نمیآوردند؛ دوم مواجهه اجتهادی و عمیق است؛ برخی اجتهادی وارد این رشته شدند، اما بیشتر مبتنی بر پیش فرضهای کلامی و فلسفی به تحلیل تاریخ میپرداختند. البته درست است که ما پیشفرضهای کلامی و نقلی و عقلی را در ارزیابی گزارههای تاریخی دخیل بدانیم، اما نباید به شکل افراطی این کار انجام شود.
اعرافی با بیان اینکه رویکرد سوم این است که باید با روش و متدولوژی و اجتهادی وارد مباحث تاریخی شویم و در عین حال کاملا در مدار تاریخ و با ضوابط روش تحقیق تاریخی حرکت کنیم، افزود: مرحوم پیشوایی رویکرد سوم را داشت و متن و سند و گزارشات پیرامونی را میدید و به نتیجه متقن تاریخی میرسید، لذا نتایج کار وی قابل استناد است.
وی افزود: مرحوم پیشوایی شخصیت رسانهای و دارای هنرهای لازم برای ورود به رسانه حتی در قبل از انقلاب و در جریان همکاری با مجله مکتب اسلام بود؛ مدتی سردبیری این مجله را بر عهده داشت و بیش از 200 مقاله در مجلات و رسانههای مکتوب دارد و در صدا و سیما و رادیو معارف هم از کارشناسان عالی و برجسته محسوب میشد.
اعرافی بیان کرد: کثرت آثار در عین اتقان از دیگر ویژگیهای ایشان است؛ همچنین وی قلمی روان داشت که برای تالیف کتب درسی بسیار مناسب بود، زیرا تولید متن برای تدریس، شاخصهها و مؤلفههایی غیر از ایراد سخنرانی و یک کتاب و منبع دارد.
وی تأکید کرد: آثار و دستاوردهای علمی ایشان ناظر به نیازهای روز جامعه و حوزه بوده است و کمتر تحقیقی دارد که از روی تفنن انجام شده باشد؛ غالباً و شاید همه آنها ناظر به پرسشهای زنده در سطح عموم یا جوامع حوزوی و دانشگاهی بوده است که این ویژگی بسیار مهمی است.
اعرافی بیان کرد: انتاجهای علمی ایشان از سرمایههای جامعه و حوزه محسوب میشود و انشاءالله این آثار نورافشان باشد و امیدوارم نام نیک و سلوک اخلاقی و مردمی چنین افرادی الهامبخش و درس آموز باشد.
انتهای پیام