«هَزاران» یک کار ویژه ایرانی است/ موسیقی اصیل حمایت می‌خواهد
حسین علیشاپور گفت: موسیقی ملی به عنوان یک وجه ممیزه فرهنگی، باید حمایت شده و در بودجه‌گیری و برنامه‌ریزی، به آن نگاه اولویت‌دار شود یعنی برای چیزی به نام موسیقی اصیل ایرانی، اولویت قائل شویم.
به گزارش خبرنگار ایکنا؛ حسین علیشاپور که آلبوم «هَزاران» وی به تازگی منتشر شده است گفت: این اثر در نوع خودش کار یگانه‌ایست و فکر نمی‌کنم در سال‌های اخیر چنین مجموعه‌ای با این سطح از همگنی، هم‌راستایی و ویژه بودن داشته باشیم که خوانندگان متعددی در آن کار کرده باشند و از پایه کار ایرانی باشد.
وی در رابطه با حضور نام دو سبک کمتر شناخته شده از «سلیمان‌خان امیرقاسمی» و «منوچهر همایون‌پور» در این آلبوم توضیح داد: این افراد خوانندگانی صاحب‌سبک و روش بودند. در بیان، لحن، دکلماسیون، نگاهشان به شعر، به کارگیری ادوات تحریر، تکیه‌ها و در سکوت‌ها و... ویژگی منحصربه‌فرد خود را داشتند. خیلی شرایط دست‌به‌دست هم می‌دهد تا یک خواننده‌ای در بین عموم مطرح شود. همایون‌پور ویژگی‌های صوتی و حالت‌هایی در تحریرها و در بیان دارد که ظرایف خاصی در کار کردن در این نوع آواز می‌خواهد.
علیشاپور افزود: در این آلبوم سبک آقای همایون‌پور را از این منظر انتخاب کردم که بنده افتخار شاگردی ایشان را داشتم. حالا سوای ادای دِینی که دوست داشتم انجام دهم؛ به این شیوه، جهان‌بینی و این نگاه به آواز در حقیقت تسلط نسبی داشتم.
وی در ادامه گفت: در این آلبوم بنده از آقای امیر اثنی‌عشری خواهش کردم که در سبک سلیمان‌خان بخواند که یک خواننده صاحب سبک و دارای روش اجرایی مشخص است که متاسفانه ناشناخته باقی مانده است. به‌این‌علت که ایشان در کنسرت اولشان با آقای لطفی در گروه شیدا، آواز ابوعطایی می‌خوانند که کاملاً در سبک سلیمان‌خان بود. ازاین‌جهت من خواهش کردم که در این سبک آوازی بخواند.
خواننده آلبوم «نگارینه» در پاسخ به این سؤال که با توجه به این‌که موسیقی سنتی ایرانی از بقیه ژانرهای موسیقی موجود اصیل‌تر است، چه کارهایی باید انجام داد تا آن به جایگاه اصلی خود در جامعه بازگردد؟ گفت: باید کارهایی خلاف آن کارهایی که موسیقی را از جایگاه خودش خارج کرده است باشد. در این چند دهه گذشته موسیقی با بی‌مهری تام و تمام مواجه بوده است. موسیقی ایرانی احتیاج به رسانه دارد. احتیاج به برنامه درسی برای فرزندان ما دارد که در آموزش‌وپرورش حداقل آموزش مقدمات آن انجام پذیرد. همین‌طور موسیقی ملی به عنوان یک وجه ممیزه فرهنگی، باید حمایت ملی و در بودجه‌گیری و برنامه‌ریزی، نگاه اولویت‌دار به آن شود یعنی برای چیزی به نام موسیقی اصیل ایرانی، اولویت قائل شویم.
علیشاپور ادامه داد: ما باید هشت تا ده ارکستر موسیقی ایرانی داشته باشیم تا این ارکسترها به صورت مداوم در برنامه‌ها و مناسبت‌ها، اجراهایی متناسب داشته باشند. نباید به موسیقی ملی ایران به مثابه کیف پول نگاه کرد؛ بلکه باید به عنوان هویت ملی به آن نگریست. متأسفانه الان این اتفاق نمی‌افتد؛ شرایط به سمتی پیش رفته است که این نوع موسیقی شنوندگان خودش را از دست داده است. اگر به هرچیزی بی‌توجهی شود؛ رفته‌رفته مردم و جامعه آن را فراموش می‌کنند.
انتهای پیام
