معرفی هفت نشانه الهی در سوره ابراهیم
کد خبر: 3952865
تاریخ انتشار : ۲۰ بهمن ۱۳۹۹ - ۲۰:۱۷
حجت‌الاسلام خاتمی بیان کرد:

معرفی هفت نشانه الهی در سوره ابراهیم

جلسه تفسیر قرآن کریم حجت‌الاسلام سیداحمد خاتمی با محوریت سوره ابراهیم برگزار شد و وی در این جلسه به هفت نشانه الهی در سوره ابراهیم اشاره کرد.

به گزارش ایکنا؛ جلسه تفسیر قرآن کریم حجت‌الاسلام سیداحمد خاتمی با محوریت سوره ابراهیم، 18 بهمن‌ماه برگزار شد. وی در این جلسه، به تفسیر آیه 32 سوره ابراهیم پرداخت.

خداوند متعال در این آیه می‌فرماید: «اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَكُمْ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِيَ فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهَارَ؛ خداست كه آسمان‌ها و زمين را آفريد و از آسمان آبى فرستاد و به وسيله آن از ميوه‌ها براى شما روزى بيرون آورد و كشتى را براى شما رام گردانيد تا به فرمان او در دريا روان شود و رودها را براى شما مسخر كرد». متن جلسه از نظر می‌گذرد؛

در آیه 32 و 33 نشانه‌هایی برای آنها که در پی این نشانه‌ها هستند، تبیین شده است. یک نشانه خلقت آسمان‌ها و زمین است، نشانه دوم باران و برف و تگرگ و دیگر برکات آسمانی است. نشانه بعدی میوه‌جات و روییدنی‌هایی است که در اثر باران به دست بشر قرار می‌گیرد. نشانه چهارم «وَسَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِيَ فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ» است، خداوند کشتی‌ها را مسخر شما قرار داد تا در بحر، به اذن خداوند حرکت کنند. خود «بحر» از آیات الهی است و در آیاتی از آن یاد شده است، منتهی در این آیه سخن از یکی از پدیده‌هایی است که به برکت بحر در دسترس بشر هست و اگر چشم بصیرتی باشد با آن، ذات مقدس ربوبی را می‌بیند؛ نه با چشم سر که با چشم دل اینها را می‌بیند.

در آیاتی از این نعمت یاد شده است؛ نعمتی که بشر گذرا از کنارش رد می‌شود. چه قدرتی جز قدرت خداوند این نعمت را در اختیار بشریت قرار داده است تا از این رهگذر از یک نعمت دریا بهره‌مند شوند. یک نعمتش کشتی‌ها است، یک نعمتش لحم است، یک نعمتش زیورهایی است که از دریا بهره برده می‌شود. عرض می‌کنم سوره نحل آیه 14 می‌فرماید: «وَهُوَ الَّذِي سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُوا مِنْهُ لَحْمًا طَرِيًّا وَتَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ؛ و اوست كسى كه دريا را مسخر گردانيد تا از آن گوشت تازه بخوريد و پيرايه‏‌اى كه آن را مى‌‏پوشيد از آن بيرون آوريد و كشتي‌ها را در آن شكافنده [آب] مى‌‏بينى و تا از فضل او بجوييد و باشد كه شما شكر گزاريد». اساسا سوره نحل سوره نعمت‌های خداست و حدود پنجاه نعمت از نعمات خداوند در آن آمده است.

آیه دیگر سوره اسرا، آیه 66 است که می‌فرماید: «‌رَبُّكُمُ الَّذِي يُزْجِي لَكُمُ الْفُلْكَ فِي الْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا؛ پروردگار شما كسى است كه كشتى را در دريا براى شما به حركت در مى‌‏آورد تا از فضل او براى خود بجوييد چرا كه او همواره به شما مهربان است». پس این آیه واقعا از آیات الهی است که بادها به نرمی در دریا در جریان هستند. اگر بادها نوسان شدید داشته باشد یا مدام استمرار داشته باشد کشتی‌ها با تکان‌های شدید مواجه می‌شدند و لرزه داشتند. اصلا نمی‌شد از کشتی‌ها بهره برد. این آیه الهی است، نشانه خداوند است که ذات مقدس ربوبی باد را در دریا به «ریح طیبه» تعبیر کرده است.

در سوره شوری هم آیه 32 و 33 می‌فرماید: «‌وَمِنْ آيَاتِهِ الْجَوَارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ انْ يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلَى ظَهْرِهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ؛ و از نشانه‌هاى او سفينه‌‏هاى كوه‏‌آسا در درياست اگر بخواهد باد را ساكن مى‏‌گرداند و [سفينه‌ها] بر پشت [آب] متوقف مى‏‌مانند قطعاً در اين [امر] براى هر شكيباى شكرگزارى نشانه‏‌هاست». کشتی‌ها مثل اعلام هستند و مثل کوه در زمین بلند هستند. آیه 24 سوره الرحمن می‌فرماید: «‌وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ؛ و او راست در دريا سفينه‌‏هاى بادبان‏دار بلند همچون كوه‌ها». پس یکی از آیات الهی جریان فلک در دریا است.

آیه دیگر از آیات الهی «وَسَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهَارَ» است. آیه ششم هم شمس و قمر و آیه هفتم لیل و نهار است که فردا به آن اشاره می‌کنیم.»

وی در ادامه به مناسبت دهه فجر به توضیحاتی درباره انقلاب اسلامی پرداخت که متن آن از نظر می‌گذرد؛

«در دهه فجر قرار داریم. انقلاب اسلامی سوژه کتاب‌ها سخن است. در این چهل و دو سال از این سوژه‌ مطالبی زیادی گفتیم. اخیراً کتابی درباره بهاییت مطالعه کردم. بهایی‌ها در دولت رضاخان و پسرش میدان‌دار بودند تا جایی که برخی از سران بهایی در محفل‌های خصوصی‌شان می‌گفتند شاه بهایی است. او خیلی میل داشت بهایی‌ها میدان پیدا کنند. اولا بهایی‌ها وابسته به اسرائیل بودند. شاه هم گفته بود اینها با من هستند. حدود هفده چهره مهم حکومت شاه در این کتاب برده شده است که بهایی بودند. هویدا که پانزده سال نخست وزیر بود، بهایی بود.

پانزده سال آموزش و پرورش این کشور دست یک بهایی بوده، وزارت کشاورزی که زیربنای استقلال کشور است دست بهایی بوده، سازمان اطلاعات و امنیت شاه دست بهایی بوده. بهایی‌ها در این کشور همه کاره بودند و اطلاعیه دادن علیه بهایی‌ها جرم بود و یک نفر را به این دلیل اعدام کردند. این وضع دین در دوره ظلمانی و سیاه پدر و پسر بوده است.»

انتهای پیام
captcha