نام فاطمه فریاد بزرگ بر سر ستمگران تاریخ است

به گزارش ایکنا از اردبیل، حسین بشیری‌گیوی، جامعه‌شناس و مدرس دانشگاه در مطلبی که در فضای مجازی خود بمناسبت شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) منتشر کرده است، آورده است:

حضرت فاطمه(س) همچنانکه چگونه زیستن را خود انتخاب کرده بود چگونه مردن را هم خود انتخاب کرد، فاطمه شهید راه مکتب توحید شد.

روشنگری، تفسیر و تبیین فاطمه(س) از قرآن کریم خصوصا در بحث ارث زنان و همچنین دفاع از امامت امیرالمومنین از اقدامات ایشان بود، کینه‌ها و بغض‌هایی که برخی از قبایل عرب بنا به دلایل مختلف در خود سرکوب کرده بودند و با وجود پیامبر نمی‌توانستند آنرا نمایان کنند با رحلت پیامبر این کینه‌ها سرباز کرد و تمامی آن متوجه الگوی زنان عالم حضرت فاطمه و الگوی مردان عالم علی بن ابی طالب گشت.

پیامبر خلق و خوی اشرافیت را که از برده داری منبعث شده بود در کوتاهترین زمان یعنی در ۲۳ سال برهم زد. جامعه شناسان با تحلیل قرون و اعصار تا قرن ۴ میلادی را دوران برده داری و تا قرن ۱۷ را دوران فئودالیسم می‌دانند. پیامبر در عرض ۲۳ سال راه طی شده ۱۷ قرنی را بر اجتماع شبه جزیره عربستان وارد کرد و آن‌ها را از دوره برده داری به دوره سرمایه‌داری و تجارت آزاد انتقال داد، طبیعی است که اشرافیت برده‌دار نمی‌تواند این جهش را تحمل کند و پس از رحلت پیامبر زخم‌های چرکین سرباز کرد، چرا که اشرافیت به دنبال امپراطوری قبل از بعثت بود.

در حالیکه فاطمه در مقابل این اشرافیت ارتجاعی ایستاده بود، به خوبی می‌دانست که در اجتماع پدرسالار صحبت از ارث زنان برای اشرافیت سخت و زیان بار است، اما فاطمه همچون پدر بزرگوارش رسالت انقلابی را سرلوحه خود قرار داد و شهادت را خود انتخاب کرده بود.

فاطمه خود الگویی است که با درد و رنج و شکنج در دامن پیامبر خاتم تربیت یافت و به زن انقلابی تبدیل شد، نام فاطمه یادآور عشق به آزادی و فریاد بزرگ بر سر ستمگران تاریخ است. نام فاطمه منبع الهام آزادی خواهی، حق خواهی، عدالت طلبی و مبارزه با اشرافیت ارتجاعی و قساوت و تبعید است.

فاطمه سپهر انسانی را حتی در شهادت خود تکامل بخشید وهیچ وقت ناله نکرد، تا دم آخر بر سر تمامیت خواهان فریاد کشید و این الگوی زنان مسئول مثل شخصیت متعالی خود شهید شد. به زعم شریعتی خواستم بگویم که: «فاطمه دختر خدیجه بزرگ است»، دیدم فاطمه نیست. خواستم بگویم که: فاطمه دختر محمد(ص) است، دیدم فاطمه نیست. خواستم بگویم که فاطمه مادر حسنین است، دیدم فاطمه نیست. خواستم بگویم که فاطمه مادر زینب است، باز دیدم فاطمه نیست. نه همه این‌ها هست ولیکن این، همه نیست؛ «فاطمه، فاطمه است».