«خودباوری»؛ عاملی در پرورش فرزندانی با عزت‌نفس
یک روانشناس کودک گفت: کودک برای اینکه انگیزه داشته باشد، باید خود را باور کند، کودکان برای اینکه خودانگیخته شوند نیازمند شناخت و مشاهده خود به‌عنوان فردی لایق و صلاحیت‌دار هستند.
راضیه محبوبی، روانشناس کودک در گفت‌وگو با ایکنا از همدان، اظهار کرد: هر یک از ما رفتارهای مختلفی از کودکان مشاهده کرده‌ایم، این رفتارها همان افعال و اقداماتی است که از کودکان سرمی زند، برخی از این رفتارها ازنظر ما پسندیده و برخی ناپسند است، مانند مهربانی یا پرخاشگری که ناشی از کمبود توجه و احساسات کودکان از سوی خانواده‌ها است.
وی با اشاره به اینکه گاهی اوقات دو کودک در یک محیط خانوادگی رشد کرده‌اند اما در شرایط یکسان رفتارهای مختلفی نشان می‌دهند، افزود: گاهی پدر و مادرها فقط بر اساس رفتارها قضاوت می‌کنند اما توجهی به ریشه‌های هر رفتار ندارند.
محبوبی با اشاره به اینکه انگیزش با تمام تلاش‌ها و مجاهدت‌های انسان ارتباط دارد و همواره در خوشی‌ها و فراغت‌هایمان با آن مواجه هستیم، مطرح کرد: انگیزش تحت تأثیر روابط کلیدی ما قرار می‌گیرد و خود نیز بر آن تأثیر دارد.
این روانشناس کودک با اشاره به اینکه کودک برای اینکه انگیزه داشته باشد، باید خود را باور کند، خاطرنشان کرد: کودکان برای اینکه خودانگیخته شوند نیازمند شناخت و مشاهده خود به‌عنوان فردی لایق و صلاحیت‌دار هستند.
وی بابیان اینکه در ابتدای راه عزت‌نفس به‌وسیله دیگران شکل می‌گیرد، افزود: واکنش کسانی که دوستشان داریم و مورد اعتماد و تحسین ما هستند تأثیر عمیقی بر خودباوری و انگیزش ما دارند، وقتی کودکان احساس خوبی درباره خودشان داشته باشند وظایف خود را بهتر انجام داده و احساس دلگرمی و اعتمادبه‌نفس می‌کنند و از طرف دیگر اگر کودکان تنبیه یا تمسخر شوند در تلاش برای آزمودن چیزهای تازه، اشتباه یا سؤال کردن سرزنش می‌شوند.
محبوبی گفت: اگر به‌طور مداوم از کودکان انتقاد شده، نادیده گرفته شوند و احساس بی‌لیاقتی کنند یا اگر انتظارات والدین از آن‌ها آن‌قدر زیاد باشد که فشار و ناکامی به یکی از ویژگی‌های اجتناب‌ناپذیر در زندگی آن‌ها تبدیل‌شده باشد، فعالیت خود را به‌کلی متوقف کرده و توان خود را از دست می‌دهند.
