تأثیر کرونا بر عقاید مذهبی مردم استرالیا

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، به نقل از سیدنی نیوز، محققان دریافتند كه استرالیایی‌ها در طول بحران کووید-19بیشتر دعا می‌کنند و این مورد نشان می‌دهد، این بیماری همه‌گیر باعث شده بسیاری از آن‌ها اولویت‌های خود را در زندگی ارزیابی كنند.

کیتی استرینگر از لیشارد، که معلم و مادر سه فرزند 6 تا 13 ساله است، گفت: او و خانواده‌اش در طول همه‌گیری بیشتر در خانه دعا می‌خوانند. آنان در هنگام صرف غذا در خانواده و یا هنگام تردد با خودرو به سمت مدرسه بخش‌هایی از کتاب مقدس را زمزمه می‌کنند.

خانم استرینگر گفت: بسته شدن كلیسای محلی آنگلیكایی آن‌ها را مجبور به ارتباط معنوی کرده است.

وی گفت: این مورد به ما یادآوری کرد که ما نسبت به ایمان خود مسئولیت داریم و مسئولیت آن فقط بر عهده کلیسا نیست و باید در گفت‌وگو با خدا کنشگر باشیم.

محقق اجتماعی، مارک مک کریندل بین 24 و 28 جولای، 1002 نفر را مورد بررسی قرار داد و بیشتر از یک‌سوم (35 درصد) گفتند که بیشتر دعا می‌خوانند و 41 درصد نیز بیان کردند که بیشتر به خدا فکر می‌کنند. یک‌چهارم افراد نیز اعلام کردند که بیشتر کتاب مقدس می‌خوانند. تقریباً نیمی (47 درصد) نیز گفتند: بیشتر به مرگ‌ومیر و معنای زندگی فکر کرده‌اند.

آقای مک کاریندل گفت: نتایج این تحقیقات نشان می‌دهد که این وضعیت کووید-19 استرالیایی‌ها را به لرزه درآورده و باعث شده به هدف اصلی زندگی فکر کنند و باعث شده است كه آنان زندگی خود را دوباره اولویت‌بندی کنند.

پروفسور روت پاول، دانشیار دانشگاه چارلز استورت که به مطالعه معنویت در استرالیا می‌پردازد، گفت: از نتایج این نظرسنجی تعجب نکرده است. تحقیقات شخصی وی به‌عنوان مدیر بررسی «‌کلیسای ملی زندگی» نشان داده است که یک‌سوم از استرالیایی‌ها در اوقات عادی دعا یا مراقبه می‌کنند.

وی گفت: فکر می‌کنم در شرایط کنونی بیشتر دعا می‌کنم. تعجب‌آور نیست اگر دعا و نیایش در این زمان برجسته شده باشد.

نتایج تحقیقات ما نشان داد که استرالیایی‌ها قبلاً نیز نسبتاً مذهبی یا معنوی بودند و اغلب در شرایط بحرانی است که سراغ سؤالات معنوی بزرگ می‌رویم.

استاد دانشگاه مک کواری، ماریون مادوکس محقق در این زمینه گفت: جای تعجب نیست که بسیاری از مردم در طول یک بحران بیشتر به فکر معنویت و مرگ‌ومیر خود باشند.

وی گفت: آتش‌سوزی‌های رخ داده در استرالیا می‌توانست تأثیرات مشابهی داشته باشد تا در ذهن مردم سؤالاتی درباره دغدغه‌های زیست‌محیطی نقش ببندد.

در این زمان که کلیساها و مکان‌های عبادت جمعی بسته شدند، مردم قادر نیستند به‌راحتی کنار هم جمع شوند و به‌راحتی بازتاب‌های معنوی داشته باشند. آنان دعا و نیایش را به‌صورت آنلاین انجام می‌دهند، اما کاملاً یکسان با گذشته نیست.

مایکل استیو، اسقف آنگلیکن از سیدنی جنوبی گفت: وی دریافته که افراد کتاب مقدس بیشتر می‌خوانند و بیشتر دعا می‌کنند. محدودیت اجباری و انزوای محدودیت‌های کووید-19 به این معنی است که مردم مجبور شده‌اند از چرخ زندگی پیاده شده و بدانند که زندگی بیش از کار بی‌پایان و پیگیری موارد تا به پایان است.

وی گفت: این همه‌گیری فرصتی به مردم داده است تا عمیق‌تر درباره معنای نهایی زندگی تأمل كنند و از این‌رو برای جست‌وجوی منابع معنوی به‌منظور پاسخگویی به این نوع سؤالات، عمیق‌تر عمل كنند.

درجاتی وجود دارد که اکنون همه ما به فکر مرگ‌ومیر خود هستیم و این امر موجب بازگشت مجدد به خداست.

برایان هیوستون، کشیش ارشد کلیسای هیلسونگ اظهار کرد: بدون شک بیشتر افراد در هنگام بیماری همه‌گیر سؤالاتی درباره ایمان و رابطه باخدا می‌پرسند.

وی گفت: در دسترس بودن كلیسا به‌صورت آنلاین باعث شده است كه خدمات در حریم خانه‌های افراد در دسترس قرار گیرد.

آنتونی فیشر، اسقف اعظم سیدنی ضمن استقبال از نظرسنجی McCrindle گفت: هنگامی‌که شما در نظر بگیرید كه تنها 16درصد از مردم به معنای عادی در كلیسا حضور می‌یابند و بیش از یک‌چهارم دعا می‌کنند درمی‌یابیم در این دوره بیشتر دعا می‌کنیم و سطح معنوی افزایش یافته است.

کشیش سیمون هانسفورد گفت: این بیماری همه‌گیر با ناامنی شغلی و شکنندگی زندگی بسیاری از مردم روبه‌رو شده است. در دنیایی که خود را کاملاً خودکفا نشان می‌داد، ما کشف کردیم که این خودکفایی توهم است.