بار فرهنگی آثار موسیقایی مورد توجه قرار گیرد
گروه هنر ــ نوازنده و آهنگساز موسیقی ایرانی با بیان اینکه موسیقی، هنری است که در تربیت جامعه و شنونده اثرگذار است، گفت: وقتی یک اثر موسیقایی پخش می‌شود که از لحاظ هنری بار فرهنگی ندارد، در از بین بردن و کمرنگ کردن اخلاقیات و معرفت در جامعه مؤثر است.
«کپی رایت» به منزله نوعی حفاظت قانونی از آثار ادبی، علمی و هنری است، ولی این مسئله مهم غالباً در فضای فعالیت موسیقایی کشورمان نادیده گرفته شده. البته چندسالی است بحث پیوستن ایران به قانون کپی رایت در کشور مطرح می‌شود، اما این مسئله هنوز بی‌نتیجه مانده است. در این زمینه با کیوان ساکت، از جمله هنرمندانی که به اخلاق‌مداری در هنر باور دارد، به بررسی برخی مشکلات حوزه موسیقی پرداخته‌ایم که شرح آن در زیر آمده است.
کیوان ساکت، نوازنده و آهنگساز موسیقی ایرانی، در گفت‌وگو با ایکنا با بیان اینکه طبعاً هنری می‌تواند ماندگار باشد که انسان‌ساز و اخلاق‌مدار باشد، گفت: امروزه قانون کپی‌رایت به منظور حفظ حقوق مادی و معنوی به وجود‌آورندگان آثار هنری می‌تواند در راه رشد و ارتقا و بالا بردن کیفیت آثار هنری نقش بسزایی داشته باشد، یعنی هنرمند می‌تواند با آفرینش یک اثر هنری، در صورتی که مورد قبول جامعه قرار گیرد، برای مدت طولانی از مزایای مادی و معنوی هنر و آفریده خویش استفاده کند.
وی اظهار کرد: هنرمندان معاصر ایران به جای اینکه برای تأمین معاش خود با سرعت زیاد به ساختن آثاری که رفته رفته از کیفیت هنری آنها کاسته می‌شود بپردازند، با وجود قانون کپی‌رایت و رعایت آن می‌توانند سال‌ها با یک اثر هنری به شایستگی زندگی مادی خود را تأمین کنند و همچنین تلاش کنند که آثار ماندگار دیگری را به وجود آورند، زیرا به وجود آوردن یک اثر هنری نیاز دارد که ظرفیت و پیمانه روحی و احساسی هنرمند پر شود و هنرمند برای ساختن آثار دیگر پرانگیزه شود.
ساکت گفت: وقتی کپی‌رایت رعایت نمی‌شود، هنرمند مجبور می‌شود که آثارش را به قیمت بسیار نازل‌تری ارائه کند و خیلی از مردم هم به جای خرید آثار، آن را به صورت رایگان دانلود و تهیه می‌کنند. اسپانسر نیز رغبتی برای خرید اثر و توزیع آن از خود نشان نمی‌دهد. بنابراین کاملاً واضح است که کپی‌رایت چه میزان می‌تواند در ارتقا و پیشبرد فرهنگی جامعه به فراخور خود مفید واقع شود.
وی با بیان اینکه بدون تردید هیچ منطق و عقل سلیمی نیست که کپی‌رایت را رد کند، افزود: از سال 1384 تاکنون این قانون رعایت نشده و هیچ کس به ویژه دستگاه‌های دولتی خود را ملزم به رعایت این قانون نمی‌دانند؛ قانونی که هم به فرهنگ جامعه و هم به تولید آثار با ارزش هنری بسیار کمک می‌کند. بنابراین باید از دستگاه‌های ذی‌ربط بخواهیم که کپی‌رایت را رعایت کنند و آنها که خلاف می‌کنند مورد پیگرد قانونی قرار بگیرند. بخش مهمی از این وظیفه برعهده متولیان هنر است که کاری کنند تا این قانون رعایت شود.
این هنرمند که با نوازندگی تار و سه‌تار توانسته فضای جدیدی را برای موسیقی ایرانی به ارمغان آورد، معتقد است که به هر حال جامعه دچار سرگشتگی و گمشدگی هویت و فقر مادی فرهنگی شده که همه این‌ها دست به دست هم داده و در موسیقی هم اثر خود را گذاشته است، متأسفانه هنرمندانی که سرشناس هستند و انتظار کار هنری با کیفیت فاخر از آنها می‌رود، کار بسیار نازلی انجام می‌دهند و البته نقش جامعه هم در این زمینه بی‌تأثیر نیست.
وی درباره جایگاه موسیقی در صدا و سیما اظهار کرد: باید در صدا و سیما خانه‌تکانی استادان انجام شود و تهیه‌کنندگان و مدیران شبکه‌ها به طور جدی در زمینه موسیقی شناخت ابتدایی پیدا کنند، زیرا موسیقی، هنری است که در تربیت جامعه و شنونده اثرگذار است و وقتی یک اثر موسیقایی پخش می‌شود که از لحاظ هنری بار فرهنگی ندارد، در از بین بردن و کمرنگ کردن اخلاقیات و معرفت در جامعه بسیار تأثیرگذار است.
ساکت در پایان به دوره طلایی موسیقی ایران اشاره کرد و گفت: موسیقی ایران از سال‌های گذشته تاکنون افت‌و‌خیزهای زیادی را طی کرده است و در دوره‌ای کمرنگ‌تر و در دوره‌هایی هم توانسته بسیار توانمند به حیات معنوی خود در پرتو تلاش‌های هنرمندان بزرگی مانند استاد علینقی وزیری، روح‌‌ا... خالقی، ابوالحسن صبا و استادان معاصر حسین دهلوی، علی تجویدی، همایون خرم و... ادامه بدهد.
انتهای پیام
