امام رضا(ع) معرفت نسبت به اهل‌بیت(ع) را ارتقا دادند
گروه جامعه ــ طبق فرموده ائمه اطهار(ع)، زمینه‌سازان ظهور در آخرالزمان، ایرانی‌ها هستند؛ امام رضا(ع) با هجرت به ایران این زمینه را فراهم کردند، این هجرت منشأ تحولی در میان شیعه شد که از لحاظ کمی و کیفی قابل بررسی است.
به گزارش ایکنا؛ طبق فرموده ائمه اطهار(ع)، زمینه‌سازان ظهور در آخرالزمان، ایرانی‌ها هستند؛ امام رضا(ع) با هجرت به ایران این زمینه را فراهم کردند. به‌خصوص که هم‌زمان با آن حضرت و پس از ایشان، امامزاده‌های بسیاری هم وارد ایران شدند و در سرتاسر کشور ما پخش شدند. به این ترتیب شرایط لازم فراهم شد تا ایران به عنوان پایگاهی برای اهل‌بیت شود و تا آخرالزمان این مسیر را ادامه دهد.
در بررسی کلی ابعاد شخصیتی ائمه اطهار(ع) همان گونه که در زیارت جامعه کبیره می‌خوانیم، همه آن‌ها معدن علم خدا بوده و خصوصیات تقوا و بزرگواری و بزرگ‌منشی را داشته و به بهترین و زیباترین صفات آراسته هستند. منتها هر یک از ائمه اطهار(ع) در دوران حیات خود در این دنیا، کاری را به عنوان فعل محوری و شاخصی انجام داده‌اند که باید مورد توجه قرار بگیرد. به عنوان مثال فعل محوری و کار شاخص امام حسن مجتبی(ع)، صلح آن حضرت بود که شیعه را حفظ کرده و یارانی را برای قیام امام حسین(ع) تربیت و جمع‌آوری کردند. همچنین فعل محوری و شاخص امام حسین(ع) که اسلام را بیمه کرد، عاشورای آن حضرت بود. یکی دیگر از نقاط عطف در زندگی اهل‌بیت(ع) در دوران امام رضا(ع) اتفاق افتاد که در قالب هجرت آن حضرت به ایران صورت گرفت.
این هجرت منشأ تحولی در میان شیعه شد که از لحاظ کمی و کیفی قابل بررسی است. از لحاظ کیفی، به این نتیجه می‌رسیم که امام رضا(ع) معرفت نسبت به اهل‌بیت(ع) را در میان مردم ارتقاء دادند؛ یعنی تا قبل از امام رضا(ع) معرفت نسبت به امامت در میان خواص از یاران آن بزرگان بوده و عموم معرفت صحیحی از این جایگاه والا نداشتند؛ اما از زمان امام رضا(ع) با سخنرانی‌هایی که آن حضرت در مسجد مرو، مناظراتی که مأمون ترتیب می‌داد و در جایگاه‌های دیگر انجام می‌دادند، معرفت به امامت ارتقا پیدا کرد به قدری که ظرفیت درک و شناخت شیعه به اندازه‌ای شد که بعد از امام رضا(ع) توانایی درک مفاهیم والای زیارت جامعه کبیره را که امام هادی(ع) آموزش دادند، پیدا کرد. معلوم است که شیعه توانایی درک معارف بالای امامت را پیدا کرد.
یکی از نشانه‌های دیگر در معرفت شیعیان در اثر آموزه‌های امام رضا(ع) آن است که بعد از آن حضرت، خداوند امتحان درک امامت در کودکی را از شیعیان گرفت. چنانکه مشاهده می‌کنیم بعد از حضرت ثامن‌الحجج(ع)، امام جواد(ع) در هشت سالگی، امام هادی(ع) در حدود هشت سالگی و امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف در پنج سالگی به امامت رسیدند. همه این رویدادها بعد از امام رضا(ع) است و مشاهده می‌کنیم که شیعیان دچار تفرقه و انشعاب نشدند، بلکه با معرفت بالا این حقیقت را درک کردند که امام معصوم حتی اگر در کودکی به مقام امامت برسد باز هم توانایی علمی، عقلی و معنوی کسب این مقام را دارد.
از جهت کمی نیز جغرافیای تشیع را گسترش دادند، یعنی هم با هجرت به ایران، این سرزمین را به عنوان پایگاهی برای شیعه کردند و هم طبق سیره امام باقر(ع) و امام صادق(ع) شاگردان و نمایندگانی را به سرزمین‌های دیگر می‌فرستادند. به این ترتیب شبکه وکالت در زمان امام رضا(ع) به اوج خود رسید، به این ترتیب که نمایندگان و وکلای آن بزرگواران در محدوده بزرگی که از شمال آفریقا تا جزیره العرب، ایران، عراق، ماوراءالنهر و بسیاری سرزمین‌های دیگر فعالیت می‌کردند که به عنوان مرجع باشند و مردم در امور دینی به ایشان مراجعه کنند. این ارتقاء کمی و کیفی با هجرت امام رضا(ع) به ایران اتفاق افتاد.
« بخشی از سخنرانی حجت الاسلام مسعود عالی- تابستان 97»
انتهای پیام
