شعاعی:
«بوی الرحمانش بلند شده» توهین به قرآن است
گروه فعالیتهای قرآنی: عضو هیئت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن گفت: قرائت سوره الرحمن در مراسم عروسی اکثر کشورهای مسلمان متداول است اما در کشور ما ضرب‌المثل شده که:«بوی الرحمانش بلند شده» این قبیل عبارات و طرز تفکر توهین آمیز است تا وقتی این وضعیت در جامعه وجود دارد نباید انتظار گسترش جامعه قرآنی را داشت.
علی اصغر شعاعی، قاری بین‌المللی و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از استان مرکزی، گفت: همیشه حضور بانوان در محافل و مسابقات قرآن پررنگ بوده و هست و اینکه آقایان حضور کمتری در محافل دارند باید بررسی شود نه اینکه مقایسه کنیم.
شعاعی تصریح کرد: بارها تأکید کردم که فرهنگ‌سازی قرآنی فراموش شده است. مردم ایران با شنیدن صوت قرآن یاد مرگ می‌افتند. قرائت سوره الرحمن در مراسم عروسی اکثر کشورهای مسلمان متداول است اما در کشور ما ضرب‌المثل شده که:«بوی الرحمانش بلند شده» این قبیل عبارات و طرز تفکر توهین آمیز است. تا وقتی این وضعیت در جامعه وجود دارد نباید انتظار گسترش جامعه قرآنی را داشت.
وی افزود: کسی به جامعه قرآنی برای قرآنی شدن مراجعه نمی‌کند بلکه این اهالی قرآن هستند که باید برای جذب دیگران به قرآن همت کنند متأسفانه آموزش و مسابقات مقدم بر فرهنگ شده است درحالیکه اگر فرهنگ‌سازی صورت گیرد مسابقات و کلاس‌های آموزش هم شلوغ می‌شود.
شعاعی بیان کرد: در کشور ما تعلیم و تعلم مهم‌تر از فرهنگ‌سازی قرآن است، در حالیکه نمی‌توان انتظار داشت بدون اینکه کودک و نوجوان را عاشق قرآن کنیم دانش‌آموزان از ما طلب آموزش کنند اول فرهنگ‌سازی بعد آموزش و مسابقات.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم ادامه داد: یکی از ابعاد مهم مسابقات قرآن، تبلیغات است که کمرنگ دیده می‌شود درواقع مردم کمتر متوجه برگزاری مسابقات در شهر خود می شوند، برگزاری مسابقات فقط برای شناسایی نخبگان و به نوعی فعالیت حداقلی است به نظر بنده اگر نخبه و چهره جدید در مسابقات نداریم به بی‌انگیزگی جوانان برمی‌گردد.
این قاری بین‌المللی گفت: وقتی در مسابقات فقط انتخاب شدن مهم باشد و عشق وجود نداشته باشد دچار تکرار چهره‌ها می‌شویم متأسفانه در جامعه فضایی ایجاد نکردیم که دیگران جذب قرآن شوند و از میان آنها نخبه پروری کنیم ما به عشق قرآنی کمتر می‌پردازیم درواقع باید مهمترین مشکل در جذب به قرآن را عدم تقویت انگیزه‌ها دانست.
