حافظ مرزهای هوایی کشور از بزرگ‌ترین پشتیبان زندگی‌اش می‌گوید

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، دهم شهریورماه یادآور سالروز تشکیل قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء(ص) با فرمان تاریخی فرماندهی کل قوا مقام معظم رهبری(دامت برکاته) در سال 1387 و تفکیک آن از نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است که به اذعان مسئولان لشکری، این امر دارای دستاوردی بزرگ و برکات زیاد برای نیروهای مسلح و مجموعه دفاع هوایی کشور داشته است.

این مناسبت را بهانه‌ای قرار دادیم تا با یکی از حافظان قرآن، شاغل در این قرارگاه مهم و حیاتی کشور به گفت‌وگو بنشینیم و از علت علاقه‌اش برای ورود به این عرصه با وجود مشغله سنگین حرفه‌اش جویا شویم.

سرهنگ دوم عباسعلی باغستانی، کارشناس مخابرات قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیا(ص) و از جمله کارکنان پایور ارتش است که همزمان با دوره دانشجویی‌اش در دانشگاه هوایی شهید ستاری تهران در سال 76 به حوزه حفظ قرآن ورود پیدا کند. هرچند او از مقطع تحصیلی دبستان با حضور در جلسات سنتی و خانگی قرآن کریم به دنبال فراگیری علم قرائت قرآن بوده است.

او که متولد سال 58 از شهر یزد است در خانواده‌ای که هفت عضو دارد پرورش پیدا می‌کند، علاقه والدین و اقوامش به برپایی جلسات قرآن خانگی موجب می‌شود تا زمینه ورود و توجه بیشترش به این امر را داشته باشد، وی در ادامه می‌گوید: «اما متأسفانه دوران دبیرستانم نتوانستم در این جلسات به صورت مستمر حضور داشته باشم و این دوران را وقفه‌ای برای یادگیری علم قرائت قرآنم می‌دانم».

باغستانی اظهار می‌کند: «اما در دوران دانشجویی و هنگام تحصیل در دانشگاه هوایی شهید ستاری تهران با فردی بنام «محمد لعلی» آشنا شدم که حافظ کل قرآن بود و شاید این آشنایی بارقه‌ و جرقه‌های ورود به رشته حفظ قرآن را برایم فراهم کرد. بهتر بگویم او اولین استاد و مربی من در این زمینه بوده است».

حفظ 20 جزء تا پایان مقطع کارشناسی

او که طی مدت دانشجویی‌اش به صورت تخصصی به امر حفظ قرآن پرداخته، توانست تا پایان تحصیلش در مقطع کارشناسی 20 جزء از قرآن را حفظ کند. وی ادامه می‌دهد: «بلافاصله پس از فراغت از تحصیل، خودم پنج جزء دیگر از قرآن کریم را حفظ کردم و سپس با دارتحفیظ واقع در خیابان ایران آشنا شدم و به صورت تخصصی از محضر حجت‌الاسلام سیدمحمد میریحیی، حافظ کل قرآن و داور مسابقات قرآن مطالبی را فراگرفتم».

باغستانی بیان می‌کند: «حفظ اولیه‌ام یعنی تا 25 جزء را به صورت سنتی حفظ کردم به گونه‌ای که روزی پنج خط را به قدری تکرار می‌کردم تا حفظ شوم. یادم هست که ساعت‌ها وقت می‌گذاشتم تا بتوانم آیات را حفظ کنم هر چند شده با سختی و از هر فرصتی برای مرور محفوظاتم استفاده می‌کردم و آنها را تثبیت کنم اما بعدها که با استاد میریحیی آشنا شدم به روش او که ابتدا تکرار آیه از روی قرآن، سپس فراگیری ترجمه و مفاهیم آیه و در ادامه حفظ کردن آن بود آشنا شدم. حتی طبق آن روش در هر روز 10 درس آخر را نیز باید مرور می‌کردم و مابقی محفوظات را نیز طبق برنامه‌ریزی منظم و هر 20 روز نیز باید محفوظاتمان از کل قرآن را یکبار تکرار می‌کردیم».

او که تا سال 89 با وجود حرفه نظامی‌گری‌اش، حافظ کل قرآن می‌شود، ادامه می‌دهد: «خاطرم است در ایام دانشجویی یک ساعت و شاید بیشتر و پس از آن بیش از دو ساعت برای حفظ کردن قرآن برنامه‌ریزی می‌کردم».

از وی درباره نحوه نگهداری محفوظاتش با وجود پرمشغله بودن حرفه‌اش پرسیدم، می‌گوید: «در حوزه کاری‌ام شرایط مختلف است، برخی از اوقات طوری است که فقط به حداقل مرورهایم رسیده‌ام اما بعضی از اوقات نیز تا سه جزء هم توانسته‌ام مرور کنم. هدفم مرور کردن و تثبیت محفوظاتم است حال با زمان کم و یا با فراغ بال».

حضور در کلاس‌های تخصصی علم قرائت قرآن

باغستانی که سعی کرده است تا در عرصه قرائت قرآن نیز وارد شود، بیان می‌کند: «پس از پایان تحصیلاتم در دانشگاه یعنی درست سال 87 به فراگیری علم ترتیل به صورت تخصصی مشغول شدم به طوری در تجوید از محضر اساتیدی چون بهروز یاریگل و حسین کرمی و در رشته لحن نیز از حضور استاد علی‌اکبر حنیفی بهره برده‌ام».

از او در خصوص ارتباط حفظ قرآن و بکارگیری مفاهیم قرآن در حرفه‌‌اش پرسیدم، می‌گوید: «باید در همه زمینه‌ها از قرآن استفاده کرد اما در بحث کاری‌ام نیز سعی کرده‌ام تا از رهنمودهای قرآن استفاده کنم چنانکه تمام زمینه‌ها باید پیرامون محور قرآن و آموزه‌های قرآنی باشد در موضوعات نظامی نیر همین گونه است».

باغستانی که 18 سال سابقه فعالیت در ارتش را دارد، درباره تشویق دوستان و همکارانش برای ورود به عرصه حفظ قرآن، بیان می‌کند: «همین که من حافظ قرآن بودم اطرافیان تشویق به حفظ قرآن شده‌اند، چنانکه بارها پیش‌ آمده است هنگامی که همکارانم به اتاقم می‌آیند گاهی بخاطر احساسی که بهم دست داده است آیاتی از قرآن را از حفظ برایشان می‌خوانم که این مهمترین امر برای قرارگیری‌ آنها در این زمینه بوده است، اما چون حفظ قرآن حداقل به مدت چهار سال مداوم، زمان می‌برد که فرد باید حداقل دو تا سه ساعت وقت بگذارد معدود افرادی هستند که بخواهند بخاطر آن علاقه و وقت کافی به حفظ قرآن توجه کنند چنانکه کلاس‌های حفظ قرآن در اداره برای کارکنان پایور و وظیفه و حتی در شهرک‌های مسکونی برای خانواده‌ها و فرزندان تشکیل می‌شود که بیشتر همسران و فرزندان در رده‌های سنی محتلف از این کلاس‌ها استقبال می‌کنند».

او که در سال 82 ازدواج کرده، دارای دو دختر خردسال و نوجوان است و وجود همسرش را بسیار مؤثر و کمک کننده در امر حفظ قرآن می‌داند، از وی درباره میزان علاقه‌ فرزندانش برای حفظ قرآن می‌پرسم، می‌گوید: «پخش نوای قرآن و تکرار محفوظاتم در محیط خانه، موجب شد که فرزندانم دو جزء از قرآن را تا سن هشت سالگی حفظ کنند، اما پس از آن احساس کردم مبادا آنها طی سال‌های بعد به جای اینکه به قرآن علاقه‌مند شوند احساس زدگی پیدا کنند، لذا حفظ قرآن را برعهده خودشان قرار دادم که آنها حتی علاوه بر تثبیت محفوظات دو جزءشان سوره‌هایی را به صورت انتخابی و آنهایی را کاربردی‌تر است، حفظ کرده‌اند و مشغول به ادامه این امر هستند».

مربی‌گری کلاس‌های حفظ تلفنی دارالقرآن خانه کارگر

باغستانی دارای رتبه‌های متعدد منطقه‌ای و همچنین دارای رتبه دوم در رشته حفظ 20 جزء مسابقات قرآن آجا در سال 88 و همچنین رتبه سوم در رشته حفظ کل در سی‌وچهارمین دوره مسابقات قرآن کارکنان پایور و وظیفه ارتش در سال 93 است.

از او درباره میزان تأثیرگذاری حفظ قرآن بر شغل و حرفه‌اش می‌پرسم، ادامه می‌دهد: «قرآن در بسیاری از جاها در محیط کارم نیز به عنوان پشتیبان کمکم کرده است و هم در خیلی از اوقات از رهنمودهای قرآن به صورت مستقیم و یا هنگامی که در جلسات قرآن شرکت کردم با بهره‌گیری از نکاتی که اساتید جلسه بیان کرده‌اند، استفاده کرده‌ام که بسیار هم در این زمینه موفق بودم».

باغستانی که بهترین جلسات قرآنش را کلاس‌های غیرحضوری و حفظ تلفنی‌اش می‌داند، عنوان می‌کند: «طی هفته به صورت غیر حضوری و تلفنی به حدود 25 نفر از علاقه‌مندان، حفظ قرآن را آموزش می‌دهم که این کلاس‌ها زیر نظر دارالقرآن خانه کارگر انجام می‌شود به گونه‌ای که آنها علاقه‌مندان به این زمینه را به من معرفی می‌کنند و من نیز طی برنامه‌ای که به آنها ارائه می‌کنم می‌توانند قرآن را حفظ کنند».

او با اشاره به اینکه طی این طرح روزی پنج خط حفظ می‌کنند، ادامه می‌د‌هد: «بسیاری از شرکت‌کنندگان در طرح‌های حفظ قرآن تلفنی به نیت حفظ کل قرآن می‌آیند اما طی این سه سالی که به عنوان کارشناس در این زمینه فعالیت کرده‌ام بهترینشان توانسته شش جزء از قرآن را حفظ کند. حتی برخی از اوقات برخی هستند که تمایل به شرکت در کلاس‌های حضوری را دارند که آنها را راهنمایی می‌کنم و بعضی دیگر نیز نمی‌توانند حفظشان را ادامه دهند آنها را برای نگهداری و تثبیت تعداد جزء‌هایی که حفظ هستند راهنمایی می‌کنم و برای تثبیت محفوظاتشان برنامه به آنها ارائه می‌کنم».
باغستانی بهترین روش حفظ کردن قرآن را حضور در کلاس‌های تخصصی می‌داند و می‌گوید: «این امر به این دلیل است که چون همیشه در کلاس‌ها تعدادی از افراد حضور دارند لذا میزان حفظ کردن آیات قرآن با تشویق و ترغیب‌ها و حس رقابتی سالم همراه است چنانکه اگر همکلاسی‌اش از او بیشتر آیاتی را حفظ کرده است سعی می‌کند میزان محفوظاتش را به او برساند و یا بالعکس. اما در درجه دوم اگر به دلیل مشغله توان شرکت در کلاس‌های حضوری را نداشتند، می‌توانند از طرح حفظ تلفنی استفاده کنند».

وی به بیان خاطره‌ای از اولین حضورش در مسابقات قرآن می‌پردازد و ادامه می‌دهد: «نخستین باری که در سال 78 در مسابقات دانشجویی دانشگاه هوایی شهید ستاری شرکت کردم مدعوین زیادی برای تماشای مسابقات آمده بودند. خاطرم هست که باید سوره بقره، صفحه 33 و آیات 191 تا 196 را تلاوت می‌کردم که دو کلمه انتهایی آیه 196 را که «... شَدِیدُ الْعِقَابِ» بود را به دلیل هولی که کرده بودم فراموش کردم، مکثی کردم با وجود اینکه مدعوین و حاضران در جلسه همه با هم حرف شین را می‌گفتند برای اینکه به من کمک کنند تا یادم بیاید اما بیشتر هول شدم».

اولویت اصلی‌ام خانواده‌ام است

او که اولویت اصلی‌اش را به خانواده‌اش اختصاص می‌دهد، عنوان می‌کند: «حتی اگر مسابقه داشته باشم که باید برای آمادگی‌اش حداقل روزانه شش ساعت زمان بگذاریم، اگر احساس کنم که خانواده‌ام در شرایط مطلوبی نیستند ابتدا برای آرامش و آسایش آنها وقت می‌گذارم».

باغستانی که معتقد است در حد استعداد خودش به اوج رسیده است و به این امر اذعان دارد که چه بسا افرادی هستند که کمتر از او کار کرده باشند اما در اجرا و ارائه محفوظاتشان از او قوی‌تر باشند اما حداکثر توانش را در راه حفظ قرآن گذاشته است، آرزو می‌کند: «مسابقات و جلسات قرآن، قرآنی شود چون برخی از اوقات می‌خواهیم کار قرآنی انجام دهیم اما متأسفانه اصلاً آن کار بوی قرآن نمی‌دهد و امیدوارم که از مفهوم‌ها و آموزه‌های قرآنی دور نباشیم».