سعیده ایزدپناه، مدیر جامعةالقرآنالکریم اراک در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از استان مرکزی، گفت: نقش مؤسسات قرآنی در محو بیسوادی قرآنی نه تنها کمتر از خانواده و مدرسه نیست؛ بلکه با توجه به اینکه این مراکز بهطور تخصصی به آموزش قرآن میپردازند نقش مؤثرتری را میتوانند در این راستا ایفا کنند.
وی با بیان اینکه اگر کسی بتواند علاوه بر خواندن آیات کلام وحی به فهم دقیقی از معانی آیات نیز دست یابد یک فرد باسواد قرآنی محسوب میشود، اظهار کرد: مؤسسات قرآن به سبب اینکه همزمان با برگزاری کلاسهای آموزش روخوانی و روانخوانی، حفظ و تجوید قرآن دوره های تفسیر و مفاهیم نیز برگزار میکنند؛ لذا سهم بسزایی در ریشهکنی بیسوادی قرآن از جامعه دارند.
نقش مؤسسات قرآنی در محو بیسوادی قرآنی
ایزدپناه عنوان کرد: در این مراکز قرآنآموزان علاه بر اینکه قرائت صحیح قرآن را میآموزند با معانی و مفاهیم آیات نیز آشنا شده و میتوانند در زندگی آن را کابردی سازند؛ لیکن مؤسسات قرآن افزون بر محو بیسوادی قرآنی نقش برجستهای در نهادینهسازی فرهنگ قرآنی در جامعه دارند.
وی تأکید کرد: اختصاص بودجههای بیشتر برای انجام فعالیتهای قرآنی و بهویژه رفع بیسوادی قرآنی بسیار عالی است؛ ولی بهترو مناسبتر است که این فعالیتها با کمک مردمی و خودجوش انجام شود.
این پیشکسوت قرآنی استان، گفت: متولیان امور قرآنی نباید صرفاً فعالیتهای خود را به کمکها و حمایتهای برخی از نهادها و دستگاهها همچون سازمان تبلیغات اسلامی و اداره اوقاف و امور خیریه محدود کنند و منتظر حمایتهای آنها باشند.
جلسات خانگی قرآن تأثیر بیشتری در رفع بیسوادی قرآنی دارد
ایزدپناه مطرح کرد: اگر آموزشهای قرآنی جوششی از درون و همکاری های خود مردم باشد بهطور قطع تأثیر بیشتری در تک تک افراد جامعه و محو بیسوادی قرآنی خواهد داشت؛ بهطوری که جلسات خانگی قرآن به سبب مردمی و خودجوش بودن موفقیت بیشتری نسبت به سایر مراکز و دستگاههای متولی امور قرآنی در رفع بیسوادی قرآنی داشتهاند.
وی اضافه کرد: رفع بیسوادی قرآنی به معنای این است که بتوانیم همه افراد جامعه را در زمینه قرائت و تدبر در قرآن توانمند کنیم؛ لذا دستیابی به این هدف نیازمند ابزارها و عوامل متعددی است.
آموزش قرآن بهعنوان بخش مهمی از برنامه زندگی افراد قرار گیرد
این مقام مسئول در پایان، یادآور شد: در این راستا آموزش و پورش باید مربیانی را بهطور ویژه برای آموزشهای قرآنی به کار گمارد و ادارات زمانی را به بحث آموزرشهای قرآنی اختصاص دهند تا قرآن نیز به مثابه سایر کارهای روزانه چون خوردن و آشامیدن بهعنوان بخش مهمی از زندگی و برنامههای روزانه افراد قرار گیرد.