به گزارش کانون خبرنگاران نبأ، مهدی فیض، معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی در جلسه هفتگی تفسیر قرآن کریم با عنوان «مبانی تدبر در قرآن و ادعیه» که روز چهارشنبه، 19 شهریورماه در سالن جلسات ساختمان شماره دو جهاد دانشگاهی برگزار شد، با بیان اینکه عبادت، ابزاری است که مسیر عبودیت(بندگی) را هموار میکند، اظهار کرد: نماز در دین اسلام بهعنوان برترین عبادت شناخته شده و از آن بهعنوان کلید بهشت یاد میشود.
وی افزود: خداوند در آیه پنجم سوره بینه میفرمایند «وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِیَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاء وَیُقِیمُوا الصَّلَاةَ وَیُؤْتُوا الزَّکَاةَ وَذَلِکَ دِینُ الْقَیِّمَةِ»، و فرمان نیافته بودند جز اینکه خدا را بپرستند و در حالى که به توحید گرائیدهاند دین خود را براى او خالص گردانند و نماز برپا دارند و زکات بدهند و دین ثابت و پایدار همین است. یعنی رسالت رسول اکرم(ص) و کتابهای آسمانی، این کفار اهل کتاب و مشرکان را امر نمیکند، مگر به عبادت خدای تعالی، آن هم به نحو خالصانه که به هیچ وجه چیزی را شریک او نگیرند. در اینجا به دو مسئله نماز و زکات اشاره شده است نماز که توجه عبودی خالصانه به سوی پروردگار است و زکات که انفاق به خلق خدا در راه خداست که آن هم از ایمان به خدا نشئت میگیرد.
معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی بیان کرد: امام صادق(ع) در روایتی فرمودند «لیست الصلوة قیامک و قعودک انما الصلوة اخلاصک و ان ترید بها الله وحده»، نماز شما در بلند شدن و ایستادن نیست همانا نماز شما فقط اخلاص شماست و اخلاص هم آن است که در نماز فقط خداوند را در نظر بگیرید.
فیض با بیان اینکه مفهوم خلوص نیت یعنی عبادت را تنها برای خدا انجام دادن، عنوان کرد: خلوص نیت در تمام عبادات لازم است، اما حضور قلب فقط در نماز معتبر است؛ در سایر عبادات حضور قلب نه شرط صحت آنهاست و نه شرط قبولیشان، اما در مورد نمازگزار حضور قلب شرط صحت آن نیست، اما شرط قبولی آن است. حضور قلب، یعنی با تمام وجود متوجه خدا بودن و او را حاضر و ناظر دانستن. حضور قلب به منزله روح نماز و صورت ظاهری نماز به منزله کالبد آن است.
وی با اشاره به اینکه نماز بر تمام مکلفان واجب است، گفت: روح نماز که اخلاص و حضور قلب است تا جایى که ممکن است باید حفظ شود، رکوع و سجود با قلب خاشع باشد، تکبیرةالاحرام گفته نشود مگر اینکه به حقیقت، خداوند اعلا در قلب مکلف باید از هر چیزى بزرگتر باشد.
معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی در تفسیر آیه 60 سوره غافر، که خداوند میفرماید «وَقَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ»، و پروردگارتان فرمود مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم در حقیقت کسانى که از پرستش من کبر میورزند بهزودى خوار در دوزخ درمیآیند، گفت: این آیه دعوتی است از جانب خداوند متعال که مالک و متصرف مطلق عالم هستی است برای همه بندگانش تا او را بخوانند و نیز وعدهایست به استجابت آنان و در این آیه وعده اجابت مطلق است، فقط خدا را بخواند و نظرش را از همه اسباب دیگر منصرف کرده باشد و به علم فطری فقط مسببالاسباب را دعا کند و زبانش در این قضیه با قلبش موافقت داشته باشد. آنگاه میفرماید کسانی که از دعا به درگاه خدا و عبادت برای او استکبار بورزند بهزودی با حالت ذلت و مسکنت وارد جهنم خواهند شد و این عبارت در مقام انذار مستکبران است.
وی گفت: نماز از مهمترین واجبات و عبادات است و هیچ فریضهای در فضیلت و ارزش با آن برابری نمیکند. گرچه عبادت فقط مخصوص نماز نیست و چندین عبادت دیگر نیز وجود دارد که هر مؤمن خداجویی باید علاوه بر نماز، آنها را نیز بهجای آورد؛ عباداتی چون زکات، حج، خمس، جهاد، روزه، امر به معروف، نهی از منکر و ... .
فیض در پایان سخنان خود یادآور شد: هر کدام از این دستورات نورانی، نقش سازنده و تربیتی مهمی بر انسان دارند. ولی در این میان نقش نماز بسیار سازندهتر از همه آنهاست، در واقع نماز چون خورشید فروزانی است که با نور خیرهکننده خود، گوی سبقت را از سایر واجبات ربوده است.