برخی آثار بی‌کیفیت سینمای انقلاب، مصداق دفاع بد از یک حقیقت خوب است
گروه هنر: عده‌ای به شکلی کاملا نادرست و ضعیف درباره اسلام و انقلاب فیلمسازی می‌کنند، خطر این گونه آثار می‌تواند از کارهایی که به نوعی در پی هجمه به فرهنگ اسلامی ایرانی هستند، بیشتر باشد.
عبدالله اسفندیاری، تهیه‌کننده سینما در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، با بیان اینکه فیلم‌هایی که در خارج از کشور درباره ایران اسلامی ساخته می‌شوند، عموما کارهایی هستند که از اطلاعات کافی بهره نبرده‌اند برای همین نیز نگاهشان به موضوعات مختلف نادرست است، گفت: این اتفاق را می‌توان به وضوح درباره کارهایی که به موضوعات فرهنگی - اجتماعی می‌پردازند مشاهده کرد، البته این بدان معنا نیست که در جامعه ما ضعف و کاستی وجود ندارد، اما نقدهایی که به کارهایی چون «گلاب» وارد می‌شود به هیچ وجه بر پایه واقعیت‌های موجود شکل نگرفته است. در ضمن در این تولیدات معمولا انگیزه‌های سیاسی نیز نهفته است.
وی افزود: من فیلم سینمایی «گلاب» را هنوز ندیده‌ام، پس به طور ویژه قادر نیستم درباره آن حرف بزنم، اما همین اندازه می‌دانم که تکیه این دست آثار بر دروغ است بدین معناکه دروغی را در فیلم‌شان تصویر می‌کنند، سپس درباره آن دروغ، نقدهای مختلفی انجام می‌دهند، درحالی‌که در واقیعت چنین امری روی نداده است. نکته دیگر اینکه سازندگان آثاری نظیر «گلاب» سعی می‌کنند با شرکت این آثار در جشنواره‌های مختلف به نوعی به دیده شدن بیشتر کارشان کمک کنند.
تمامی جشنواره‌های خارجی ایران‌ستیز نیستند
مسئول سابق بخش سینمای معناگرای بنیاد سینمایی فارابی متذکر شد: حضور فیلم‌های ایران‌ستیزانه در جشنواره‌های خارجی را نمی‌توان به این معنا تصور کرد که تمامی جشنواره‌های خارجی در پی هجمه به ایران اسلامی هستند، چون بارها دیده‌ایم که فیلم‌هایی علیه ایران ساخته شده که به دلیل ضعف کیفیت نتوانسته در هیچ فستیوالی به موفقیت دست پیدا کند.
تهیه‌کننده «خواب لیلا» در پاسخ به این سؤال که آیا وی به رویکرد ایران‌هراسانه جشنواره‌های غربی باور دارد؟ گفت: من جزء اولین کسانی بودم که موضوع اسلام‌ستیزی و ایران‌هراسی سینمای غرب را مطرح کردم، اما سخن که کل جشنواره‌های خارجی کار و تمرکز خود را روی اسلام‌ستیزی و ایران‌هراسی متمرکز کرده‌اند، قبول ندارم، چون در همین فستیوال‌های غربی کارهایی بوده‌اند که در آن عزت ایران اسلامی مورد توجه قرار گرفته و اتفاقا با تشویق نیز مواجه شده‌اند.
وی در تکمیل توضیح فوق تاکید کرد: می‌خواهم به موضوع مطرح‌شده نگاهی دیگر نیز بیندازیم. در سینمای آمریکا فیلمسازی چون مایکل مور آثاری برخلاف سیاست‌های آمریکا می‌سازد. این فیلمساز در کشور ما مورد حمایت قرار می‌گیرد. این رویکرد را هم می‌توان برای جشنواره‌های غربی نسبت به ایران مشاهده کرد. در کلامی برخی رفتارهای نشئت گرفته از گرایشات سیاسی است که آن را نمی‌شود به کل تعمیم داد.
اسفندیاری در پاسخ به این سؤال که وظیفه سینماگران در مقابل کارهای فیلم‌های ایران‌هراسانه چیست؟ تصریح کرد: اگر می‌خواهیم با فیلم‌هایی که نگاهی خصمانه به ایران اسلامی دارند، مقابله کنیم راه آن نیست که فریاد بزنیم یا اینکه درصدد برآییم به آنها پاسخ مستقیم دهیم، بلکه راه درست آن است که تصویرگر درستی از واقعیات کشورمان باشیم. زیرا در این شرایط است که نقشه معاندان ایران اسلامی شکست خواهند خورد.
عکس‌العمل سینمای ایران در مقابل فیلم‌هایی چون «300»
وی اضافه کرد: متاسفانه در عالم واقعیت نگاه ما به داشته‌هایمان درست نیست. برای مثال بعد از ساخته شدن فیلم سینمایی «300» همه نوع اعتراضی را نسبت به این فیلم در داخل کشور شاهد بودیم، اما بعد از آن اعتراضات که هفت سال از آن می‌گذرد چه اقدامی انجام داده‌ایم؟ این کم کاری در شرایطی است که قسمت دوم «300» ساخته شد و هنوز در خوابیم. در این میان باید به این نکته مهم هم اشاره کنم که ما معمولا به طرز بدی از داشته‌های خودمان دفاع می‌کنیم، همین امر نیز سبب شده که ما با ضررهای بسیاری مواجه شویم. در این زمینه نقل قولی از معلم شهید دکتر شریعتی ذکر می‌کنم که می‌گوید: «برای کوبیدن یک حقیقت خوب به آن حمله نکنیم، بلکه بد از آن دفاع کنیم.»
این تهیه کننده ادامه داد: توضیح فوق به نوعی در سینمای ما در حال روی دادن است و عده‌ای به شکلی کاملا نادرست و ضعیف درباره اسلام و انقلاب فیلمسازی می‌کنند. این دست آثار حتی می‌توانند خطرشان از کارهایی که به نوعی در پی هجمه به فرهنگ اسلامی ایرانی هستند، بیشتر باشد.
این تهیه کننده در پایان تاکید کرد: این کم کاری‌ها در شرایطی است که ما فیلمنامه‌های خوبی درباره تمدن ایران داریم که کسی سراغ ساختشان نمی‌رود. برای مثالی در زمان مدیریت من در تاریخ و معارف فارابی اتفاقی فیلمنامه‌ای به نام «پارتیزان» توسط سعید شاهپوری نوشته شد که مربوط به دوره پارتیان بود. در این کار به طرز زیبایی عظمت ایران تصویر شده، اما هیچ‌گاه فرصت ساخته شدن پیدا نکرد، چون دغدغه کسانی که باید تولید کننده این آثار عظیم باشند این گونه موضوعات نیست.
