ثمره اخلاص در عبادت، بینش و بصیرت است
گروه اندیشه: مدیر مدرسه تخصصی نورالزهرا(س) زنجان با اشاره به حدیثی از حضرت فاطمه(س) که فرمود: «کسی که عبادت‌های خالصانه‌اش را برای خدا بفرستد، خداوند برایش بابی به عالم دیگر می‌گشاید»، گفت: ثمره اخلاص در عبادت، بینش و بصیرت است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از زنجان، زهرا علمی‌فرد، مدیر مدرسه تخصصی نورالزهرا(س) زنجان شب گذشته، اول اردیبهشت در ویژه‌برنامه ولادت حضرت زهرا(س) و بزرگ‌داشت مقام زن در مرکز تخصصی نورالزهرا(س) زنجان، با مقایسه منش و جایگاه حضرت فاطمه(س) در درون خانه و خارج از آن، گفت: حضرت فاطمه(س)، انسانی کامل بود و با وجود این‌که در خارج از منزل، به عنوان بانویی فعال در حوزه سیاسی بود، در خانه، بانویی متواضع نمایان می‌شد.
وی افزود: تربیت شیعیان و محبان اهل بیت(ع) در خارج از منزل، از یک‌سو و تربیت فرزندانی همچون امام حسین(ع) از سویی، ایشان را به بانویی توانمند و یگانه تبدیل کرده بود و ثمره این تربیت نیز، زمانی معلوم می‌شود که امام حسین(ع) در مقابل درخواست بیعت با یزید، فرمودند: «من حاضر به بیعت با چنین شخصی نیستم، چرا که در دامن زنی تربیت یافته‌ام که اجازه این بیعت را به من نمی‌دهد»
مدیر مدرسه تخصصی نورالزهرا(س) زنجان ابراز کرد: رتبه علمی حضرت زهرا(س)، به حدی بالا بود که به دلیل مقتضیات زمان، گاهی پیامبر اکرم(ص)، افراد را برای یافتن پاسخ پرسش‌هایشان، به حضور حضرت فاطمه(س) راهنمایی می‌کردند.
علمی‌فرد با اشاره به حدیثی از حضرت فاطمه(س) که فرمود: «تنها کسی که عبادت‌های خالصانه‌اش را برای خدا بفرستد، خداوند متعال برایش بابی به عالم دیگر می‌گشاید.»، اظهار کرد: این سخن، بیان می‌دارد که ثمره اخلاص در عبادت، بینش و بصیرت است.
در ادامه این مراسم، حجت‌الاسلام علی الماسی، مدرس حوزه و دانشگاه‌های زنجان گفت: امام علی(ع) در پاسخ به سؤال فردی که معنای «حسنه» در آیه 160 سوره مبارکه انعام را جویا شد، فرمودند: «منظور از حسنه، محبت و ولایت ما اهل بیت(ع) است.».
وی افزود: در این آیه آمده است: «مَن جَاء بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا وَمَن جَاء بِالسَّیِّئَةِ فَلاَ یُجْزَی إِلاَّ مِثْلَهَا وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ: هر کس کار نیکو بیاورد، ده برابر آن [پاداش] دارد؛ و هر کس کار بد بیاورد جز مانند آن سزا نمی‌بیند و به آنان ستم نمی‌شود.» و با توجه به تفسیر امیرالمؤمنین(ع) از واژه «حسنه»، می‌توان گفت که واژه «سَّیِّئَةِ» در این آیه، به معنای بغض و دشمنی با اهل بیت(ع) است.
این مدرس حوزه و دانشگاه‌های زنجان در پایان اضافه کرد: کرامت و دخالت مستقیم خداوند متعال در جریان ولادت حضرت فاطمه(س)، عظمت شخصیت ایشان را نمایان می‌سازد.
