به گزارش ایکنا از قم، حجتالاسلام والمسلمین علی بنایی، رئیس دانشگاه و قرارگاه فرهنگی طلوع مهر در یادداشتی درباره جایگاه رفیع و تقدیر از حماسهآفرینیهای غیورمردان پدافند هوایی کشور و تجلی دعای صحیفه سجادیه در اراده پولادین آنان آورده است:
«بسم الله الرحمن الرحیم
جنگ تحمیلی ۱۲روزه رژیم غاصب صهیونیستی و استکبار جهانی علیه نظام جمهوری اسلامی و تمامیت ارضی ایران، علیرغم تمام پیچیدگیها و ابعاد چندگانه نظامی، سیاسی و امنیتی آن، به اعتراف دوست و دشمن، دستاوردهای عظیم و تجربهای پربار برای جمهوری اسلامی ایران به ارمغان آورد. در این رویارویی، صحنههایی بدیع و شکوهمند خلق شد که هر یک از آنها برای تبدیل شدن به نمادی ملی کفایت میکند.
حضور افتخارآفرین اقشار گوناگون مردم و فریادهای یکدلانه و غرورآفرینی که در کمترین زمان ایران را درنوردید، همگی خبر از اتحاد و همبستگی ملی بیسابقهای میداد، این اتحاد، با تولید سرمایه اجتماعی و انسجام درونی ملت حول محور رهبری حکیم و فرزانه، توانست توطئههای سهمگین استکبار آمریکایی و اروپایی را در هم بشکند و با درهم کوبیدن اسرائیل جنایتکار، سیلی آشکاری به چهره ابرقدرت خودباخته، آمریکا، نواخت؛ سیلیای که پژواک آن در بلندای تاریخ باشکوه این سرزمین ثبت و ضبط خواهد شد.
این پیروزی، عقدههای حقارت چند صدساله ملتهای مسلمان را در اقصینقاط عالم، به روحیهای حماسی و بیقرار مبدل کرد؛ طوفانی از خشم و نفرت فروخفته به راه انداخت که بهزودی دامن دژخیمان آدمکش و کودککش را خواهد گرفت.
آنچه در این نبرد نامتقارن جلوهگری میکند، حماسهآفرینی و مقاومت دلیرمردان پدافند هوایی کشور بود که از نخستین ساعتهای جنگ تحمیلی تا به امروز با عنایت حضرت حق تعالی خوش درخشیده است و این درخشش همچون خطی ممتد در آسمان پر امید این مرز و بوم نورافشانی میکند.
رزمآوران پدافند هوایی کشور با ازخودگذشتگی و جانفشانی، در خط مقدم این نبرد سهمگین، با شجاعتی مثالزدنی از کیان و ناموس این کشور دفاع کرده و صادقانه و با شجاعت مثالزدنی جان خویش را در راه حمایت از حرم اهل بیت(ع) به حضرت جانان هدیه کردند.
مفهوم والای مرزداری و مرزبانی در فرهنگ قرآنی و روایی ما از اجر و پاداش بسیاری برخوردار است و خداوند برای پاسداری از مرزها و شهادت در این راه، اجر فراوانی مقرر فرموده است. در میان معارف شیعی، دعای بیستوهفتم صحیفه سجادیه حضرت امام علی بن الحسین(ع) که ملهم از سرچشمه وحی الهی و سنت نبوی است، به دعای برای مرزداران اختصاص یافته است. این دعا همچون سایر ادعیه امام سجاد(ع) و اهل بیت(ع)، مشتمل بر مضامین و مفاهیم ارزشمندی است که مخاطبان خود را بهسوی هدایت، رشد، کمال و همت والای انسانی رهنمون میکند.
اهمیت این دعا، بهدلیل تأکید بر ضرورت حفظ مرزهاست. البته باید دانست که مرزها دو گونهاند: اول، مرزهای عقیدتی و اندیشگی؛ دوم، مرزهای فیزیکی شامل زمینی، دریایی و هوایی. مرز، به حد فاصل سرزمینهای اسلامی از سرزمینها و شهرهای کفار گفته میشود؛ مرزهایی که دفاع از آن به منزله پاسداری از سه عنصر حیاتیِ جان، مال و ناموس مسلمانان است. به تعبیر گویاتر، این دعا قالبی است تا امام سجاد(ع) از طریق آن به شرح وظایف مرزداران و شیوههای تقابل با دشمنان بپردازد.
بدین وسیله، حضرت مسائل مهمی را مطرح میکنند که در هر دورهای که جامعه اسلامی هویتی اسلامی داشته باشد و نیازمند پاسداری از جان، مال و ناموس مسلمانان و مرزهای اسلامی باشد، برای مسلمانان شایسته توجه و بهرهبرداری است و امروز که میهن اسلامی، پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ و خنثیسازی توطئهها و کودتاهای متعدد، برای بار دیگر مورد تجاوز دشمن صهیونیستی و استکبار جهانی قرار گرفته و جنگ 12 روزهای بر آن تحمیل شده است، این بار نیز دفاع جانانه ملت غیور و شجاع در برابر این تهاجم غافلگیرانه بهگونهای شکل گرفت که در تاریخ ایران و ملتهای منطقه اسطورهساز شد.
در خط مقدم این دفاع مقدس و در پیشانی این دفاع، رزمندگان سلحشور نیروی هوافضای سپاه پاسداران و ارتش جمهوری اسلامی به دشمن درس عبرتآموز وفراموش نشدنی دادند.
اکنون که کشور در وضعیت نه جنگ و نه صلح، بلکه با انگشت بر روی ماشه قرار دارد، لازم است رزمندگان خطوط مقدم و پشتیبانی جنگ که به صورت همه جانبه مورد حمایت آحاد ملت قدرشناس ایران اسلامی قرار دارند، بدانند و باور کنند که مردم ایران وضعیت خطیر امروز را بهخوبی درک میکنند و در همه حال، پشتیبان نیروهای مسلح و حافظان این آب و خاک خواهند بود.
از اینرو، بازخوانی دعای بیستوهفتم صحیفه سجادیه امری ضروری است. امام سجاد(ع) در این دعای انسانساز، نهتنها مضامین والای توحیدی و عمق رابطه خود با قوای مسلح را به نمایش میگذارند، بلکه نقشه راهی جامع برای حمایت از مرزبانان جبهه حق به یادگار گذاشتهاند.
آن حضرت ضمن ابراز عنایت ویژه خود به این سلحشوران، بایدها و نبایدهای پشتیبانی از آنان و چگونگی تأمین نیازهایشان را بهروشنی تبیین میفرمایند تا زمینه برای دفاع مستمر و مقتدرانه ایشان فراهم گردد. در اینجا توجه به دو نکته حائز اهمیت ضروری است:
الف: دعای بیستوهفتم صحیفه سجادیه پس از واقعه عاشورا و در دوران حاکمیت خلفای بنیامیه انشا شده است؛ همچنان که سایر ادعیه و آموزههای رسیده از امامان شیعه(ع) نیز عمدتاً در دوران خلافت بنیعباس بیان شدهاند. امامان ما در آن دوران، در نهایت غربت و تحت شدیدترین فشارهای خلفای جور (بنیامیه و بنیعباس) به سر میبردند. با این وجود، نگاه توحیدی ایشان به مرزداران سرزمینهای اسلامی در سختترین شرایط نیز تغییر نکرد و همواره تبیین معارف الهی برای جامعه، حتی در دوره حاکمیت طاغوت را امری ضروری میدانستند، البته تبیین چرایی این رویکرد از سوی امامان شیعه(ع)، فرصتی دیگر میطلبد که در مجال این نوشتار نمیگنجد.
ب: از آنجا که پاسداری از مرزهای سرزمینهای اسلامی از مهمترین فرایض است، میتوان گفت کلیت دعای بیستوهفتم صحیفه، ناظر به آیه ۲۰۰ سوره مبارکه آلعمران است: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»، زیرا بسیاری از مفسران شیعه و سنی، واژه «رابطوا» را که ریشه «مرابطه» است، به معنای مرزداری و مرزبانی تفسیر کردهاند.