ترسیم چشم‌انداز آینده انقلاب باید علمی و مستند به معارف اسلامی باشد

و الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین و لعنة الله علی اعدائهم اجمعین.

کاری که [شما] دوستان در مورد گام دوّم و نگاه به برنامه‌ریزی چهل‌ساله‌ دوّم انقلاب کردید، کار باارزشی است، کار بسیار مهمّی است. از اساس هم هدف همین بود که ما بتوانیم یک چشم‌انداز ترسیم کنیم. یکی از مهم‌ترین کارها در انقلاب اسلامی و نظام اسلامی ترسیم چشم‌انداز است، تا معلوم بشود که ما کجا می‌خواهیم برویم. یک وقت است که در مقام فکر و تئوری و این قبیل چیزها حرف می‌زنیم، خب انسان خیلی حرفها دارد و دستمان پر است الحمدلله، امّا ما الان در وسط می‌دانیم؛ بحث ما از بحث تئوری و بیان ذهنی و فکری گذشته؛ عبور کرده‌ایم. ما الان داریم وسط میدان حرکت می‌کنیم؛ باید مشخّص کنیم که چه کار داریم میکنیم، کجا داریم می‌رویم، هدفمان چیست؛ این یک مسئله‌ مهمّی است. شماها دارید به این کمک می‌کنید؛ این بسیار خوب است. یعنی یکی از فواید مهمّ این گردهمایی و این کاری که شما انجام می‌دهید، همین است که چشم‌انداز را تثبیت می کنید، تصویر می‌کنید، روشن می‌کنید که ما کجا داریم می‌رویم و استنادمان چیست.

یک نکته‌ دیگری که در باب نگاه به چهل‌ساله‌ دوّم مطرح است، این است که ما اگر در اوّل انقلاب ــ البتّه در واقع فرضِ نشدنی است ــ این فرصت را می‌داشتیم که بنشینیم یک نگاهِ گام اوّل برای چهل سال ترسیم بکنیم، قطعاً وضعمان از وضع فعلی بهتر بود، علی‌الظّاهر جلوتر بود. البتّه اراده‌ الهی و کمک الهی و مانند اینها مسائلی است که همیشه وجود دارد، لکن به حسب موازین، از حالا جلوتر بودیم. اگر می‌توانستیم فکر کنیم و مثلاً فرض کنید که تهاجم نظامیِ یک همسایه‌ی ناباب [مثلاً] صدّام را، پیش‌بینی کنیم ــ [چون] پیش‌بینی نمی‌کردیم؛ یعنی آن وقت، گاهی بعضی‌ها می‌گفتند که ممکن است حمله‌ای، تهاجمی [بشود، امّا] غالب دست‌اندرکارها که خود ماها آنجا آن زمان فعّال بودیم، استبعاد می‌کردیم، می‌گفتیم چنین چیزی نمی‌شود؛ اصلاً این به ذهنمان نمی رسید ــ یا مسئله‌ تحریم که از همان روزهای اوّل شروع شد، یا مسئله‌ تجزیه‌طلبی‌ که از همان روزهای اوّل شروع شد، اگر چنانچه [پیش‌بینی] اینها انجام می‌گرفت، می‌توانست بر اساس آن برنامه‌ریزی بشود؛ و اگر برنامه‌ریزی می‌شد، آن وقت کارها بهتر پیش می‌رفت. بنابراین خود این نگاه به یک فرصت چهل‌ساله، نگاه به این آینده‌ چهل‌ساله، در واقع  یک پایه‌ای بشود برای برنامه‌ریزی، برای پیش‌آگهی، تا بدانیم که چه اتّفاقاتی ممکن است برای ما بیفتد؛ پیش‌بینی‌ها و آماده‌سازی‌ها؛ هم پیش‌آگهی است برای اینکه بدانیم چه اتّفاق می‌افتد، هم آماده‌سازی است برای اینکه بتوانیم برنامه‌ریزی کنیم و کار را انجام بدهیم؛ که البتّه این کار را امروز حتماً باید انجام بدهیم و این حرکت شما کمک بزرگی می‌کند به مسئولین کشور که در این زمینه فعّال بشوند.

البتّه این نگاه حتماً بایستی علمی باشد، حتماً بایستی مستند به معارف اسلامی باشد یعنی دینی باشد، و حتماً بایستی دلسوزانه باشد یعنی از طرف کسانی باشد که دلسوز باشند، و حتماً بایستی از طرف کسانی باشد که به هدف انقلاب و هدف نظام اسلامی ایمان کامل داشته باشند؛ وَالّا الان شما در مطبوعات و در نوشته‌ها و در این قبیل چیزها می‌بینید که گاهی اوقات کسانی که مثلاً از بعضی از منابع نامطمئن و غیر دلسوز الهام می‌گیرند و به آن منابع تکیه می‌کنند، آینده را جور دیگری تصویر می‌کنند؛ در حالی که شما اگر چنانچه یک جمع دانای عاقلِ علاقه‌مندِ مؤمنِ اهل‌فکرِ متّکی به مبانی دینی را بگمارید به اینکه آینده را تصویر کنند، آینده‌ی روشن و خوبی را تصویر خواهند کرد؛ مشکلاتش را فکر خواهند کرد، پیش‌بینی خواهند کرد، و پیش‌آگهی خواهند داد به مسئولین و کارگزاران کشور.

خیلی ممنونیم از اینکه شما برادران عزیز به این فکر افتادید، و خدا را شکر می‌کنیم که الحمدلله این مایه‌های قوی در حوزه‌ علمیّه‌ قم وجود دارد و شماها حقیقتاً فعّالید، کار می‌کنید، تلاش می‌کنید. آرزوی ما در مورد قم همیشه این بود که بتواند کارهای عمقی و کارهای به‌روز و متناسب با نیازهای روز انجام بدهد، که امروز بحمدالله انسان تا حدود زیادی این را مشاهده می‌کند.

والسّلام علیکم و رحمة ‌الله و برکاته»