دعای عرفه مملو از معارف توحیدی و خداشناسی است
حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمد مهدی رفیع‌پور با بیان اینکه دعای عرفه مملو از معارف توحیدی و خداشناسی است، گفت: بند بند دعای روز عرفه فضائلی را برای خداوند متعال بیان می‌کند که ممکن است در حالت عادی مورد غفلت انسان قرار گیرد، بنابراین زمانی که دعا با شرایطش خوانده شود، معرفت‌بخشی توحیدی حاصل می‌شود.
حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمد مهدی رفیع‌پور، استاد حوزه علمیه در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا از قم با بیان اینکه برخی از ایام سال برای مناجات و خلوت کردن و به پیشگاه خداوند رفتن تعریف شده تا انسان‌های علاقه‌مند برای ورود به محضر الهی از این فرصت استفاده کنند، گفت: انسان با فراهم کردن مقدمات لازم می‌تواند از برکات این ایام استفاده کند که یکی از این روز‌ها عرفه است و فضیلت آن به دعاست.
استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه دعای روز عرفه در صحیفه سجادیه و همچنین مفاتیح‌الجنان از امام حسین(ع) آمده و علاوه بر آن دعا کردن برای خود، خانواده، دوستان و عزیزان به‌طور کلی مطلوب است، افزود: اگر بخواهیم از این معنویت و فضا استفاده کنیم باید برنامه‌ریزی لازم را داشته باشیم و ارزیابی خویشتن را در رور عرفه مورد توجه قرار دهیم، زیرا اگر بخواهیم دعا مستجاب شود، باید از لقمه، رفتار و اعمال خود مراقبت کنیم.
وی ادامه داد: ارزیابی خویشتن زمینه بررسی دقیق و بازنگری اعمال و رفتار را فراهم می‌کند و انسانی که مراقبت دارد و خود را با دقت مورد نقد قرار می‌دهد، می‌تواند عیوب خود را پیدا و آن‌ها را برطرف کند و معنویت را میان خود و پروردگارش فراهم کند تا اتصال میان زمین و آسمان حاصل شود.
رفیع‌پور بیان کرد: دعای عرفه از دعا‌هایی است که از ابتدا تا انتهای آن مربوط به خداوند است و توجه خواننده را با حمد و ثنایی که می‌کند و با تقدیس و تکبیر و ستایشی که نسبت به خداوند به‌جا می‌آورد و خضوعی که در پیشگاه خداوند دارد، متذکر و متوجه به مقام مقدس او می‌کند.
استاد حوزه علمیه گفت: بند بند دعای روز عرفه فضائلی را برای خداوند متعال بیان می‌کند که ممکن است در حالت عادی مورد غفلت انسان قرار گیرد، بنابراین زمانی که دعا با شرایطش خوانده شود، معرفت‌بخشی توحیدی حاصل می‌شود.
وی اظهار کرد: دعای عرفه مملو از معارف توحیدی و خداشناسی است از جمله در این دعا از امام حسین(ع) نقل شده است که «اَللَّهُمَّ اِجْعَلْنِی أَخْشَاکَ کَأَنِّی أَرَاکَ» یعنی خدایا مرا طوری قرار بده از تو بترسم گویا تو را می‌بینم و در این فقره اشاره به دعای احسان دارد که یکی از مقام احسان این است که انسان به‌گونه‌ای عبادت کند که گویا خدا را می‌بیند.
رفیع‌پور گفت: باید از نظر ایمان و معرفت به‌گونه‌ای ترقی کنیم که به رؤیت خدا در دل خود دست یابیم، گویا خدا را می‌بینیم که آموزش اهل بیت(ع) از جمله حضرت سیدالشهدا(ع) چشم مشتاقان را به این معارف بلند باز می‌کند و آن‌ها را توجه می‌دهد که غیر از این خواسته‌های معمولی، یکسری حقایق بلند دینی نیز وجود دارد که انسان با خواندن این دعا‌ها یاد می‌گیرد که این‌ها نیاز‌های حقیقی و اصلی روح آدمی است تا از این دعای بلند استفاده معنوی ببریم.
انتهای پیام
