Takaitaccen bayani kan tsayin daka da annabawa suka yi a gaban makiya a cikin suratu Ali-Imran

Tehran (IQNA) Suratul Al-Imrana daya ce daga cikin dogayen surori na Alkur’ani da suka yi magana kan batutuwa daban-daban da suka hada da haihuwar Annabawa kamar su Yahaya da Annabi Isa, don yin bayani kan tsayin daka na tarihi da annabawa suka yi kan makirci da gaba a matsayin abin koyi. duk lokuta.

Sura ta uku a cikin Alkur’ani ita ce “Al-Imran”. Wannan surar tana da ayoyi 200 kuma tana cikin kashi na uku da hudu na Alkur'ani. Sunan wannan sura da suna “Al-Imrana” ya samo asali ne saboda samuwar kalmar “Imran” a cikin ayoyi biyu na wannan surar. A cikin aya ta 33 an ambaci iyalan Imrana kuma a aya ta 35 an ambaci Imrana baban Sayyidina Maryam (AS).

A cikin wannan sura wacce ita ce sura ta tamanin da tara da aka saukar wa Annabi (SAW) bisa tsari na wahayi, da bayanin haihuwar fitattun mutane guda uku, wato Sayyidina Yahaya (AS) da Sayyida Maryam (AS) da Annabi Isa (AS) an ambace shi..

Ayoyin surar Al-Imrana na cikin jama’a ne kuma kamar yadda wasu malaman tafsiri suka ce wannan surar ta sauka ne a tsakanin yakin Badar da yakin Uhudu kuma tana nuna wani bangare na lokaci mafi muhimmanci a rayuwar musulmi a farkon Musulunci.

Kamar yadda Tafsirin Mizan ya bayyana, babbar manufar Suratul Al-Imran ita ce kiran muminai zuwa ga hadin kai da hakuri da juriya a gaban makiya Musulunci.

Muhimman batutuwan wannan surah su ne:

- Tauhidi da Tashin Kiyama:

- Jihad:

- Kula da dokokin Musulunci:

A wani bangare na wannan sura, zuwa ga jerin hukunce-hukuncen Musulunci kan wajabcin hada kan musulmi da dakin Ka'aba da wajibcin aikin Hajji da umarni da kyakkyawa da hani da mummuna da toli da gatari da mas'alar amana. da yin sadaka a tafarkin Allah, da barin karya da hakuri a fuskance matsaloli da fitintinu iri-iri na Ubangiji da ambaton Allah a kowane hali.

- Bukatar hadin kan musulmi:

- Dangane da tarihin annabawa