شعرای آیینی منیت خود را زیر پا بگذارند

به گزارش ایکنا از قم، محمدعلی مجاهدی، پدر شعر آیینی معاصر در دیدار علی حسینی، معاون فرهنگی جهاددانشگاهی قم و دبیر جشنواره مهدویت جهاددانشگاهی قم که امروز، 17 بهمن‌ماه انجام شد، با اشاره به تعریف شعر آئینی گفت: هر کسی مقوله‌ای بنویسد که به نحوی از معرفت اهل بیت(ع) و منابع تاریخی اسلام متأثر باشد، به‌‌عنوان یک شهروند شعر آیینی می‌پذیریم. این نگاه، فارغ از نگاه بسته‌ای است که شعر آیینی را فقط شعر ماتمی و مناسکی در نظر می‌گرفت.

وی ادامه داد: گستره‌ موضوعی شعر آیینی، بسیار فراگیرتر از آنی‌ است که تصور می‌کنید، با همین تعریف یک سطری می‌توانید زیرمجموعه‌های موضوعی مختلفی از توحید گرفته که ارتباط مستقیم دارد با شعر آیینی، تا شعر اخلاقی، عرفانی، اجتماعی، شعر دفاع، شعر شهادت و انواع دیگر را برای شعر آیینی تعریف کنید.

پدر شعر آیینی معاصر اضافه کرد: شاعران باید تشنگی خود را از سرچشمه رفع کنند. چشمه‌ای که 1400 سال در بستر تاریخی بوده و حرکت کرده، حقیقتا در مسیر خود با خس و خاشاک بسیار برخورد کرده و زلالیت اولیه را ندارد. پس باید توسط شاعران پژوهشگر پالایش شود تا به آن زلال اولیه برسیم و بعد از آن رفع عطش کنیم. به عبارت دیگر شاعر متعهد امروز نباید به گفته‌ها بسنده کند، باید به سراغ متون دسته‌ اول برود، نه دسته‌ چندم.

مجاهدی با بیان اینکه هر موضوعی مرتبط با آموزه‌های اسلامی باشد ورودش در ساحت قدسی شعر آیینی به رسمیت شناخته می‌شود، گفت: بعد از انقلاب شعر آیینی در شاخه‌های مختلف فعالیت دارد؛ شعر ولایی، شعر انقلابی، شعر رضوی، شعر علوی، شعر فاطمی شعر نبوی و... که گستره وسیعی دارد.

پدر شعر آیینی تصریح کرد: در شعر ولایی بایدها و نبایدهای مطرح است و شاعری که در این عرصه ورود می‌کند باید متعهد به موارد الهامی و پرهیزی باشد، اظهار کرد: دست‌اندرکاران جشنواره مهدویت جهاددانشگاهی باید دقت کنند که شعر مهدوی زیرشاخه‌های فراوانی دارد شعر فرج، غیبت، ظهور و شعر برقراری حکومت جهانی توسط حضرت موعود از جمله مسائلی است که در شعر مهدوی به آن پرداخته می‌شود؛ شاعران باید با صداقت و نیت پاک در مسیر شعر آیینی قدم بگذارند و دست‌اندرکاران جشنواره مهدویت بدانند که عنایت مهدوی همیشه زیر بال شما را خواهد گرفت.

مجاهدی گفت: از نظر آشنایی با راز و رمز شعر آیینی، هر شاعری در ساحت شعر آیینی نمی‌تواند ورود کند، چراکه پارامترهای دست و پاگیری دارد که شعرای جوان به سادگی نمی‌توانند آن‌را رعایت کنند؛ ساحت شعر آیینی ساحت قدسی است و شعرا مراقب ورود به این عرصه باشند و بدانیم تا منیت خود را زیر پا نگذاریم امکان ندارد که بتوانیم کار کنیم و اثرگذار باشیم.

پدر شعر آیینی بیان کرد: شاعر آیینی باید بداند در چه ساحتی حضور دارد و آیینگی خود را احراز کند. اگر آیینگی خود را باور نداشته باشد، آن تجلی را در خود نمی‌بیند؛ چیزی که انسان به چشم می‌بیند، بالاتر از آن است که با علم بخواهید به آن برسید.

وی ادامه داد: بعد از انقلاب در دو دهه اخیر واقعا شاهد بالندگی شعر آیینی در کشور در تمام موضوعات بودیم و نقاط خالی که در پیشینه مکتوب شعر آیینی دیده می‌شد جبران شده و آثار فاخری تولید شده و در اختیار جامعه و فرهیختگان قرار می‌گیرد.

پدر شعر آیینی با بیان اینکه شعر تأثیرگذارترین و ارزان‌ترین رسانه‌ای است که در اختیار داریم و یک تک بیت کار ده‌ها جلد کتاب را در تأثیرگذاری بر ذهن مخاطب انجام می‌دهد، بیان کرد: به دو دلیل اسم شعر مذهبی را شعر آیینی گذاشتیم، چراکه افراد این سبک شعر را با بی‌میلی دنبال می‌کردند و سروده‌ها ناب نبودند و حرفی برای گفتن نداشته و از نظر ساختاری و محتوایی غنای لازم را نداشتند، اما بعد از انقلاب این نگاه به نگاه نافذ تغییر کرده است.