به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، علی اکبری چناری، پژوهشگر گروه ادیان و مذاهب بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی و دانشجوی دکتری رشته ادیان و عرفان تطبیقی دانشگاه فردوسی، امروز 4 دیماه در نشست علمی «چهره مسیح(ع) در مسیحیت و روایات رضوی» که به مناسبت میلاد مسیح(ع) در تالار شیخ طوسی بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی برگزار شد درباره چرایی تولد عیسی بدون پدر اظهار کرد: اینکه عیسی(ع) بدون پدر خلق شود، برای این است که خداوند عزّ و جلّ خواسته او را آيه و نشانهاى قرار دهد تا دانسته شود كه او بر هر كارى تواناست.
پژوهشگر گروه ادیان و مذاهب بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی ادامه داد: عیسی مسیح از طریق مادر به خاندان ابراهیم میرسد و آمده است که عيسى پدر ندارد و ما او را از طريق مريم(س) به ساير فرزندان انبيا ملحق میکنیم، همانطور که ما نيز از طريق مادرمان فاطمه(س)، به نسل رسولاللّه(ص) ملحق مىشويم.
وی با اشاره به مادر عیسی(ع)، حضرت مریم (س)، درباره نسب عیسی(ع) بیان کرد: خداوند متعال به عمران وحى فرستاد كه من به تو فرزند پسرى خواهم داد، سپس دخترى عنايت كرد و از آن دختر عيسى متولد شد، پس عيسى و مريم از يكديگر هستند. تولد عیسی در 6 ماهگی است، همچنان که حضرت امام حسين(ع) در 6 ماهگى متولد شد و كسى غير از آن حضرت در اين ايام متولد نشده و فقط عيسى بن مريم(س) در 6 ماهگى متولد شده است.
پژوهشگر گروه ادیان و مذاهب بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی با مرور کودکی عیسی(ع) و پیامبری وی به نقل سخنی از صفوانبن يحيى پرداخت و گفت: به حضرت رضا(ع) عرض كردم امام بعد از شما چه كسى خواهد بود، حضرت رضا(ع) به طرف فرزندش ابوجعفر كه مقابلش ايستاده بود، اشاره کرد، صفوان گفت: وى اينک سه سال دارد، فرمود: چه مانعى دارد، در صورتىكه عيسى(ع) در سن سه سالگى به نبوت مبعوث شد و در روایت دیگر سن نبوت کمتر از سه سال بیان شده است.
وی ادامه داد: يزيد كناسى از امام باقر(ع) پرسید که آيا عيسىبن مريم وقتى در گهواره سخن گفت، حجت خدا بر اهل زمانش بود؟ فرمود: در آن روز پيغمبر و حجت خدا بود ولى مرسَل نبود، آيا گفته او را نشنيدى كه در آیه 31 سوره مريم فرموده: «وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنْتُ وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا؛ به راستى من بنده خدا هستم، به من كتاب داده، مرا پيغمبر ساخته و با بركت نموده هرجا باشم و به من سفارش به نماز و روزه كرده تا زنده هستم».
اکبری چناری در ادامه به پرسش دوم يزيد كناسى از امام باقر(ع) پرداخت و گفت: «آیا در آن روز كه در گهواره بود بر زكريا هم حجّت بود؟» فرمود: عيسى(ع) در آن حال آيتى بود براى مردم و رحمتى بود براى مريم وقتى سخن گفت و از طرف مريم دفاع كرد و حجت و پيغمبر بود براى هر كه در آن حال سخن او را شنيد و سپس خموشى گزيد و ديگر سخن نگفت تا دو سالش شد. زكريا پس از خموشى او حجت خدا بود بر مردم تا دو سال و پس از آن زكريا مُرد و پسرش يحيى كتاب و حكمت را از او به ارث بُرد در حالىكه كودك خردسالى بود، آيا نشنوى قول خدای عزوجل را در آیه 12 سوره مريم که فرمود: «يَا يَحْيَىٰ خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ ۖ وَآتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا؛ اى يحيى بگير كتاب را و ما به او حكم نبوت داديم و هنوز او كودك بود» و چون عيسى(ع) هفتساله شد، نبوت و رسالت خود را طبق وحى خدای تعالى به یحیی اظهار کرد و عيسى حجت بر او و بر همه مردم شد».
دانشجوی دکتری رشته ادیان و عرفان تطبیقی دانشگاه فردوسی با اشاره به لقب مسیح اظهار کرد: از امام رضا(ع) پرسيدند آن 6 نفر پيغمبری كه دو نام داشتند، كدام افراد بودند؟ فرمود: يوشَع ابن نون كه نامش ذوالكِفل بود، يعقوب كه نامش اسرائيل بود، خضر كه نامش حلقيا بود، يونس كه نامش ذوالنون بود، عيسى كه مسيح بود و محمد كه احمد بود.
اکبری چناری با این استدلال که معجزات دلیلی بر خدا بودن عیسی نیست، ادامه داد: جاثلیق(رهبر ارشد کلیسا) همچون زنده کردن مردگان و شفای بیماران را دلیل بر خدای بودن عیسی میدانست و حضرت رضا(ع) با اشاره به معجزات برخی پیامبران بنیاسرائیل از جمله الیسع و حزقیال در زنده کردن مردگان و همچنین معجزات حضرت موسی و ابراهیم و پیامبراکرم(ص) فرمود: پیروان هیچیک از این پیامبران، آنها را خدا ندانسته و عبادتشان نکردهاند.
وی افزود: حضرت رضا(ع) فرمود: اليسع نيز مانند عيسى روى آب میرفت، مردگان را زنده میكرد، كوران را شفا میداد، امت وی هرگز او را خداى خود نگرفتند و مورد پرستش قرار ندادند. حزقيال نيز همين افعال را انجام میداد و 35 هزار نفر را در يک روز بعد از آنكه مرده بودند زنده كرد، فاصله بين زنده شدن تا روز مرگ آنها 60 سال طول كشيده بود.
دانشجوی دکتری رشته ادیان و عرفان تطبیقی دانشگاه فردوسی ادامه داد: پس از ذکر معجزات پیامبران، امام رضا(ع) به جاثلیق گفت: اين داستانها را از اين جهت نقل كردم كه تو نتوانى آن را رد كنى، زيرا در تورات، انجيل، زبور و فرقان همه آنها نقل شده است. آيا هركسى كه مرده زنده كرد بايد پرستش شود؟ و اگر چنين است همه اين پيغمبران بايد عبادت شوند، در اين مورد چه میگویى؟ جاثليق گفت: حق به جانب تو است و خدایى جز خداى واحد نيست.
وی گفت: ابنسِكّيت خدمت حضرت رضا(ع) رسید و عرض کرد: چرا خداوند متعال موسىبن عمران را با عصا و يد بيضاء و آلات و ادوات سحر مبعوث فرمود، حضرت عیسی(ع) را با طب و محمد(ص) را با كلام و خطبهها به رسالت فرستاد؟ حضرت رضا(ع) فرمود: خداوند تبارك و تعالى هنگامىكه موسى(ع) را به رسالت مبعوث فرمود در ميان مردم بيش از همه چيز سحر و جادوگرى رواج داشت و جادوگران در ميان جامعه مقام بلندى داشتند و مورد احترام بودند، به همين جهت خداوند متعال موسى را با اين وسيله برانگيخت تا با مغلوب كردن جادوگران و كاهنان، حق را ظاهر كند، سحر آنها را باطل گرداند و حجت خود را بر مردم تمام کند.
اکبری چناری ادامه داد: حضرت عيسى(ع) در زمانى مبعوث شد كه بيمارى و ناخوشى در جامعه زياد بود و مردم به طب و طبيب بيشتر احتياج داشتند و از اينرو عيسىبن مريم(ع) كارهایی انجام داد كه اطبا از انجام آن عاجز بودند. آن حضرت مردگان را زنده و بیماران را معالجه میكرد و اينها كارهایى بودند كه اطبا قدرت انجام آن را نداشتند، از اين جهت عيسى(ع) نبوت خود را اثبات و حجت خود را آشكار کرد.
وی افزود: اما محمد مصطفى(ص) وقتى مبعوث شد كه بهترين و بالاترين فضيلت و امتياز، سرودن شعر و گفتن خطبه و سخنرانى بود، اشخاصى در جامعه مقام و اعتبار داشتند كه داراى اين سه صفت بودند و در اين هنگام حضرت رسول(ص) از طرف خداوند كتابى آورد كه در آن مواعظ و احكام بود، رسول خدا(ص) با آوردن قرآن مجيد گفتههاى آنها را باطل كرد و حقانيت خود را آشكار ساخت.
پژوهشگر گروه ادیان و مذاهب بنیاد پژوهشهای اسلامی بیان کرد: با استناد به آیه 116 سوره مائده «وَ إِذْ قالَ اللَّهُ يا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَ أَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَ أُمِّي إِلهَيْنِ مِنْ دُونِ اللَّهِ قالَ سُبْحانَكَ ما يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ ما لَيْسَ لِي بِحَقٍّ إِنْ كُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ ما فِي نَفْسِي وَ لا أَعْلَمُ ما فِي نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ ما قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا ما أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكُمْ وَ كُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً ما دُمْتُ فِيهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنْتَ أَنْتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَ أَنْتَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ» و آیه 172 سوره نساء «لنْ يَسْتَنْكِفَ الْمَسِيحُ أَنْ يَكُونَ عَبْداً لِلَّهِ وَ لَا الْمَلائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ» در برائت جستن عیسی از کسانی که او را خدا میانگاشتند، امام رضا(ع) فرمود: ما از كسانىكه درباره ما غلو كنند برائت داريم، همانطور كه عيسىبن مريم (ع) از نصارى برائت جست.
دانشجوی دکتری رشته ادیان و عرفان تطبیقی دانشگاه فردوسی به پرسش جاثليق از امام رضا(ع) اشاره کرد و گفت: راجع به نبوت عيسى چه میگویى و درباره كتاب او چه نظرى دارى؟ حضرت رضا(ع) فرمود: من به نبوت عيسى(ع) و كتاب او اعتراف دارم و از آنچه به ملت خود مژده داد و به مطالبى كه حواريون آن حضرت ايمان و اقرار كردند ايمان دارم و به نبوت هر كه نبوت محمد(ص) و كتاب او را انكار كند، كافر هستم.
پژوهشگر گروه ادیان و مذاهب بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی بیان کرد: امام رضا(ع) ضمن تصدیق پیامبر بودن عیسی(ع) بیان میکند که عیسی مسیح به نبوت حضرت خاتم بشارت داده است و در این راستا به سخنان یوحنای دیلمی و کتاب اشعیا و انجیل میتوان اشاره کرد.
اکبری چناری درباره اینکه عیسی مسیح، روحالله و کلمه خداست، به مناظره امام رضا (ع) با ابوقره (یوحنا) دوست جاثلیق اشاره و بیان کرد: جاثلیق گفت: «ما ادعا میكنيم كه عيسى روحاللَّه و كلمه اوست كه به مريم القاء نمود، مسلمانان با ما در اين ادّعا موافقند و ما را تصديق مىكنند، اما مدعى آنند كه محمد پيامبر و فرستاده خدا است و ما آنان را تصديق نمىكنيم و آنچه كه هر دو فرقه موافقند بر آنچه يك فرقه فقط ادعا میكنند برترى دارد». امام رضا(ع) فرمود: «اى يوحنا ما به عيسىبن مريم و روحاللَّه و كلمه خدایى ايمان داريم كه به محمد(ص) ايمان داشته و مژده آمدن او را داده است و خود اقرار كرده باشد كه بنده است و پروردگارى دارد، پس اگر آن عيسى كه تو به او اقرار دارى اين چنين نيست كه به محمد ايمان آورده باشد و اقرار به عبوديت كرده و خدا را پروردگار خود بداند، ما از چنين عيسایی بيزاريم! پس كجا بر آن اجماع داريم؟»
پژوهشگر گروه ادیان و مذاهب بنیاد پژوهشهای اسلامی درباره شریعت عیسی روایت محمّدبن ابراهيم طالقانى را مطرح و اظهار کرد: در این روایت امام رضا(ع) فرمود: «انبياء اولوالعزم را از آن جهت اولوالعزم گفتند براى آنكه آنان صاحب شريعت و عزيمت بودند و اين چنانست كه پيغمبران پس از نوح(ع) همه بر شريعت نوح بودند و دستورات و روش او را پيروى میكردند و پيامبران بعد، كتاب او را تا زمان ابراهيم خليل(ع) عمل مىكردند و اما پس از ابراهيم(ع) انبياء به شريعت او (ابراهيم) عمل مىكردند و سنّت و روش مذهبى او مورد عمل پيمبران و موحّدان بود و كتاب و صحف او را به كار میبردند تا زمان موسى(ع) و پس از او همچنان انبياء بنىاسرائيل مطابق تورات رفتار و به شريعت موسى عمل میکردند تا زمان عيسى (ع) و هر رهبرى كه در زمان عيسى بود، همگى بر طريق او و شريعتش بودند تا زمان پيامبر ما محمد(ص)، و اين پنج تن پيامبران اولوالعزم هستند كه افضل انبيا بوده و محمد(ص) خاتم است كه ديگر شريعتش نسخ نمىشود تا روز رستأخيز و پيامبرى پس از او نخواهد بود.
اکبری چناری ادامه داد: حواريون عيسى 12 نفر بودند و از امام رضا(ع) پرسیدند که نَصارى را چرا به این نام مینامند که فرمود: چون اهل قريهاى بودند كه ناصره نام داشت و از شهرهاى شام بود و مريم و عيسى (ع) پس از آنكه از مصر بازگشتند در آنجا نزول كرده و منزل گزيدند.
دانشجوی دکتری رشته ادیان و عرفان تطبیقی دانشگاه فردوسی با بیان اینکه امام رضا(ع)، عروج عیسی به آسمان را شب بیستویکم ماه رمضان دانسته است، اظهار کرد: شیخ صدوق در باره عروج عیسی به آسمان و مشتبه شدن امر ایشان بر مردم میگوید: «امر هيچيک از انبيا و اوصيا بر مردم مشتبه نشده جز عيسىبن مريم(ع)، زيرا او زنده به سوى آسمان برده و در بين زمين و آسمان قبض روح شد، سپس به آسمان برده و روحش به او برگردانده شد، و آيه 55 سوره آل عمران به همين مطلب اشاره دارد: «إِذْ قالَ اللَّهُ يا عِيسى إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَ رافِعُكَ إِلَيَّ وَ مُطَهِّرُكَ ...».
وی با تأکید بر رجعت عیسی و همراهی ایشان با حضرت مهدی(عج) در آستانه ظهور به عنوان نقطه همگرایی و اتحاد مسیحیان و مسلمانان در روایات رضوی بیان کرد: «مأمون گفت: يا اباالحسن پس چه میگویى درباره رجعت؟ امام رضا(ع) فرمود: رجعت حق است و در امتهاى گذشته نيز بوده و در قرآن نيز آمده است. رسول خدا(ص) نیز فرمود: هرچه در امتهاى گذشته روى داده در اين امت نيز روى خواهد داد، سپس فرمود: هرگاه مهدى كه از فرزندان من است ظهور كند، عيسى(ع) با وى نماز خواهد گذارد.
انتهای پیام