امام حسین(ع) برای کدام معروف و منکر به شهادت رسیدند؟
حجت‌الاسلام سیدرضا میرمعینی گفت: هدف از قیام امام حسین(ع) در حقیقت احیای غدیر و کنار زدن خلافت زمینی و برکرسی نشاندن ولایت ائمه(ع) است.
به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدرضا میرمعینی، استاد حوزه، شامگاه هشتم شهریورماه در نشست علمی «اهداف قیام امام حسین(ع) از زبان خودش» از سلسله درس‌گفتارهای تخصصی عاشورا که از سوی مؤسسه آموزش عالی حوزوی امام خمینی(ره) برگزار شد، گفت: امام حسین(ع) در فرمایش معروفشان فرمودند: من از روی ظلم و فساد و تباهی قیام نکردم بلکه قیام من برای اصلاح امت جدم و امر به معروف و نهی از منکر و پیاده‌کردن سیره جدم در جامعه بوده است. اینکه امام فرمودند امر به معروف و نهی از منکر کنم به معنای آن است که افراد مقابل وی، ظاهرا مسلمان هستند وگرنه اگر طرف مقابل کفار بودند ایشان آنها را به اسلام دعوت می‌کردند.
احیای ولایت؛ بزرگترین معروف
میرمعینی تصریح کرد: سخن در این است که جامعه آن دوره با چه بلیه و منکری روبرو بودند که امام حاضر شدند خود و خانواده را فدا کنند و سیره جدشان چه بود که در آن زمان پیاده نمی‌شد و آیا اهداف قیام امام محقق و منکری که امام قصد داشتند آن را از بین ببرند بعد از شهادتشان تحقق یافت؟ برای پاسخ به این پرسش باید گفت که خداوند برای هدایت بشریت دو طرح اساسی دارند؛ اول ارسال رسل که 124 هزار نفر بودند و مجموعه زحمات همه انبیاء که به قرآن تبدیل شد. قرآن کتاب قانون است تا همه بشریت با تمسک به آن به کمال مطلوب برسند. برای پیاده شدن این قانون طرح امامت ریخته شده تا مجری آیات الهی باشند لذا ائمه(ع) هم ولایت تکوینی و هم علم لدنی دارند و معصوم هستند.
استاد حوزه علمیه گفت: اولین جانشین پیامبر(ص) علی بن ابیطالب(ع) بودند که در روز عید غدیر به صورت رسمی معرفی شدند به همین دلیل در روایات مانور زیادی بر این روز داده شده است از جمله اینکه فرموده‌اند؛ در شب غدیر خدا دو برابر تعدادی که در شب‌های قدر و رمضان و حتی عید فطر از گناهکاران می‌بخشد، در این روز می‌بخشد؛ روزه عید غدیر معادل روزه دهر (از ابتدای خلقت تا قیامت) معرفی شده همچنین اگر کسی یک نفر را در این روز اطعام کند، معادل اطعام یک میلیون نفر صدیق و نبی و شهید در کنار خانه کعبه است. اساسا عبادت با ولایت پذیرفته می‌شود و گناه هم در پرتو داشتن ولایت ذوب می‌شود.
میرمعینی با بیان اینکه بیش از هزار آیه در شان امام علی(ع) است، اضافه کرد: بعد از وفات پیامبر(ص) بزرگترین انحراف این بود که امامت را که خلافت آسمانی بود به زمینی تبدیل کردند و گفتند نیازی نیست که خدا جانشین برای پیامبر(ص) تعیین کند و ما خودمان این کار را می‌کنیم. بیش از یک قرن ممنوعیت کتابت روایات رسول الله(ص) را به قانون تبدیل کردند و هر کسی خلاف آن عمل می‌کرد مجازات می‌شد، بنابرانی خودشان خلیفه انتخاب کردند و مبارک خودشان باشد ولی چه ربطی به اسلام و خدا و پیامبر(ص) داشت؟ معاویه هم خلافت را به سلطنت و پادشاهی تبدیل کرد. در آن زمان دست مردم از دامان اهل بیت(ع) بریده شده و خودشان احادیث جعل کردند و کم‌کم مردم از اوامر الهی دور شدند و محبت دنیا و چشم و هم چشمی، فساد و منکرات و حرام‌خواری در جامعه عادی شد و رواج یافت.
تعطیلی 100 دستور خدا توسط خلفا
این پژوهشگر با بیان اینکه مرحوم شرف‌الدین گفته که از دوره خلفا به بعد بیش از صد دستور صریح پیامبر(ص) را برچیدند و خودشان قانون وضع کردند، اظهار کرد: به تدریج سیاست اختلاف طبقاتی در جامعه نهادینه و پیگیری شد، تبعیض نژادی رواج یافت، محاصره اقتصادی اهل بیت(ع) را در پیش گرفتند و اموال پیامبر(ص) مانند فدک را غصب کردند و قانون خمس را حذف و مناصب و اموال حکومتی را بین خود تقسیم کردند. امام حسین(ع) در چنین جامعه‌ای زندگی می‌کرد که نه تنها شجاعت و والایی امام علی(ع) مطرح نیست بلکه معاویه سب و لعن به امام علی(ع) را جزء واجبات در نمازهای جمعه و جماعت کرده بود. حتی نقل شده که فردی فراموش کرد یک روز امام(ع) را سب و لعن کند به همین دلیل یک گوسفند قربانی می‌کند تا خدا از گناه او درگذرد.
وی افزود: مدینه و مکه مرکز شرابخواری و آوازه‌خوانی شده بود و زنان مغنیه را از این شهرها به بلاد دیگر می‌فرستادند، امام حسین(ع) دیدند با سخنرانی و حرف زدن چیزی عوض نمی‌شود لذا در روز عاشورا فرمودند که شکم‌های شما پر از حرام شده و این حرام‌خواری نمی‌گذارد سخن حق بر قلب شما بنشیند لذا امام شوک به جامعه وارد کرده تا آنها را بیدار کنند.
میرمعینی بیان کرد: حالا آن معروفی که در آن دوره وجود نداشت و امام(ع) قیام کردند تا آن را اقامه کنند چه بود؟ نماز بود؟ خیر چون مردم نماز می‌خواندند و حتی در روز عاشورا جبهه مقابل امام(ع) هم نماز خواندند ولی امام جماعت جبهه مقابل، مردم را به سمت یزید فرامی‌خواند و اگر کسی زیرا بار ولایت امام حسین(ع) نرود لاجرم زیر بار ولایت طاغوت رفته است. آن معروف حج هم نبود زیرا امام(ع) در ذی‌الحجه از حجاج جدا شدند و از مکه به سمت کوفه رفتند. در حج بود که قمر بنی هاشم خطبه‌ای بسار زیبا ایراد فرمودند که شما آمده‌اید حسین را بکشید همان کاری که قریش قصد داشتند با پیامبر بکنند ولی تا زمانی که من زنده ستم نمی‌توانید حسین را بکشید. آن معروف بهشت و جهنم هم نبود؛ عمرسعد در هنگام حمله همان جمله پیامبر(ص) در هنگام جنگها را بر زبان جاری کرد. ای سربازان خدا بشتابید و حسین(ع) را بکشید و به بهشت بروید.
خط تکفیر ادامه خط عمرسعد است
میرمعینی ادامه داد: این خط هنوز هم در جامعه وجود دارد؛ چند سال قبل در چابهار فردی که عملیات انتحاری کرده و مردم بیگناه را کشته بود، شب قبل به والدینش گفته بود که من فردا در بهشت مهمان رسول‌الله(ص) هستم، تا دیروز عمر سعد می‌گفت امام حسین(ع) را بکشید و به بهشت بروید و امروز برخی می‌گویند عزاداران حسین(ع) را بکشید و بهشت بروید. بنابراین خط همان خط است.
استاد حوزه علمیه گفت: بنابراین معروفی که امام حسین(ع) برای آن جان دادند چیزی فراتر بوده است؛ در حجة البلاغ و حجة الکمال، این ولایت مولی علی(ع) و ولایت ائمه(ع) بود که اعلام شد و امام حسین(ع) ولایت و امامت را احیاء کردند؛ دشمنان برای اینکه اذهان را از ولایت ائمه(ع) دور کنند حجة الوداع می‌گویند نه حجة الکمال و حجة البلاغ. پیامبر(ص) در غدیر سخنرانی کرده و ولایت اهل بیت را ابلاغ فرمودند و خدا فرمود ما مهر تکوینی بر دهانشان می‌زنیم و اجازه نمی‌دهیم سخنرانی شما را بر هم بزنند، گرچه وقتی در مکه این کار را کردند سخنرانی ایشان را بر هم زدند. پیامبر(ص) در این سخنرانی فرمودند: بالاترین معروف در عالم، ولایت امیرالمؤمنین(ع) است؛ بنابراین امام حسین(ع) برای احیای ولایت قیام کردند.
حکومت طاغوت؛ بزرگترین منکر
وی اضافه کرد: پس هدف از قیام امام حسین(ع) امر به معروف یعنی ولایت و امامت است، طرحی که خدا برای بشریت ریخته است. همچنین منکر چه بود که امام(ع) جان خود را فدا کردند، منکر هم حکومت طاغوتی بنی امیه و معاویه و یزید بود. هر کسی در تاریخ نمی‌تواند در برابر موسی بایستد و باید فرعون باشد و هر کسی نمی‌تواند سر از تن امام حسین(ع) جدا کند و باید شمر و سنان و یزید باشند تا چنین جنایتی بکنند، اگر امام علی(ع) مستجمع جمیع کمالات است که هست او معروف است و کسی که مولا را کنار بزند و جای او بنشیند مستجمع جمیع رذائل است.
میرمعینی افزود: پس کسی که مستجمع جمیع رذائل است منکر است و امام حسین(ع) آمدند تا این منکر را بردارند؛ لذا در رجزی که روز عاشورا خواندند فرمودند: الموت اولی من رکوب النار و العار اولی من دخول النار، مرگ بهتر از ننگ است و ننگ از آتش جهنم بهتر که در حقیقت پاسخ خلیفه دوم را می‌دهد زیرا کسانی که امروز در مقابل او ایستاده‌اند خلافت بدون ولایت را پذیرفته‌اند.
احیای غدیر و کنارزدن خلافت زمینی
استاد حوزه علمیه اظهار کرد: هدف از قیام امام حسین(ع) در حقیقت احیای غدیر و کنارزدن خلافت زمینی و بر کرسی نشاندن ولایت ائمه(ع) است و فرزندشان امام زمان(عج) هم خون امام حسین(ع) را بهانه قیام خود خواهند کرد زیرا ولی دم امام حسین(ع) هستند؛ امام در کنار کعبه در هنگام ظهور می‌ایستند و می‌فرمایند ای اهل عالم ان جدی الحسین(ع) قتلوه عطشانا. امام زمان انتقام خون امام حسین(ع) را خواهد گرفت و این خون می‌جوشد و وقتی هدف امام حسین(ع) یعنی ریشه‌کنی منکر و تحقق معروف انجام شود انتقام خون امام حسین(ع) هم گرفته خواهد شد.
چرا حسین(ع) چراغ هدایت است
وی در پایان افزود: در شب عاشورا ولوله در عالم برپاست ولی در روز یازدهم عزاداری فروکش می‌کند، فردی علت آن را از معصوم(ع) پرسید و امام صادق(ع) فرمودند: شب اول محرم خدا پیراهن خونی امام حسین(ع) را از عرش بر آسمان دنیا آویزان می‌کند و عزاداری شروع شده و در عاشورا به اوج می‌رسد و خدا در روز یازدهم محرم آن را جمع می‌کند پس خدا می‌خواهد آثار قیام اباعبدالله الحسین(ع) در عالم بماند تا مردم به واسطه این چراغ هدایت و کشتی نجات به سعادت برسند. امام حسین(ع) هم هدف و هم وسیله است و ما باید با معرفت و ولایت ایشان راه سعادت را بپیماییم.
انتهای پیام
